دلال ارز من جوانی هستم که نه منزلی از خودم دارم؛ نه ماشینی؛ و نه شغل مطمئنی. طوری این خبرگزاریها برخی توهمات را مینویسند که هر کی نداند، فکر میکند با یک لشکر دلال طرف هستیم! من که فکر نمیکنم اینطوری باشد.
قانون 80-20 مدیریت اینجا هم کاربرد دارد: 80% دلالان، جوانانی مانند من هستند که 3-4ماه پس اندازشان را (با فاکتور گرفتن از تفریح و هزینههای دیگر) میروند بازار و یک سکه ای یا نیم سکهای یا سکۀ پارسیانی! یا دلاری میخرند.
و این دلار یا طلا را نگه میدارند تا حداقل ارزش پولشان را بیشتر از دست ندهند؛ چرا؟ چون وقتی جوان میبیند یک شیر ساده را باید 2هزار و خوردهای پول بدهد، باید چکار کند؟