خبر استعفای اینترنتی وزیر امور خارجه را که متوجه شدم، با خودم گفتم: خدا را شکر که مسئول نیستم در ایران؛ اگر مسئول و مدیری بودم، بدون پاسخگویی به عملکردم، راحت می‌توانم استعفا بدهم و بروم و به کسی هم جوابگو نباشم.
اما خب یک جای کار به نظرم ایراد دارد؛ خصوصاً الآن که چهل سال از انقلاب شکوهمندمان گذشته و رهبر عزیزمان نیز به جوانان دستور دادند که این مسیر را شماها باید ادامه بدهید.
این که نمی‌شود همه کاری بکنیم و بعد بدون پاسخ دادن یا حتی گزاش عملکرد، راحت استعفا بدهیم و برویم. رئیس جمهور هم اگر اینگونه راحت قبول کند، نه درست است و نه در حمایت از ارزش‌های امام، انقلاب و شهداست.
مطلب من و مطالبۀ من اصلاً سیاسی نیست؛ یک مطالبۀ قانونی و مطابق با قانون اساسی کشورمان هست. من به رسانه‌ها و روزنامه‌ها کاری ندارد، ولی به عنوان یک شهروند انتظار دارم وقتی مدیری و مسئولی، چند ماه از بیت‌المال حقوق می‌گیرد، پاسخگویی هم داشته باشد؛ پاسخگویی به همۀ مردم.
خب اجازه بدهید من هم اظهار نظرم را بکنم؛ به هر حال آقای دکتر ظریف، وزیر خارجۀ من هم هستند؛ تأکید می‌کنم: هستند! چون هنوز استعفایشان را دکترروحانی قبول نکرده‌اند.
جناب آقای دکتر ظریف! من اهل انتقاد تندوتیز نیستم؛ اهل تخریب و جنگ و دعوا هم نیستم. من از محاکمه حرفی نمی‌زنم؛ چون نه صلاحیتش را دارم و نه اختیارش را؛ دلم هم نمی‌خواهد بهانه به دست دشمنان اسلام و ایران عزیزم بدهم.پس لطفاً ابتدا یک گزارش کامل از عملکرد خودتان، منافع و ضررهایی که به کشور و مردم بر اثر مدیریت شما رسیده است، به صورت شفاف، صادقانه و دور از هیاهوهای سیاسی ارائه دهید؛ سپس صحبت از رفتن به خارج از ساختمان پاستور ریاست‌جمهوری و یا کشور دهید. متشکرم.
راستی داشت اصل کار یادم می‌رفت! تحلیل من اینه که شاید کشور ما هم بخواهد از برجام خارج شود و ظریف هم ایثارگرانه، نقش تسهیل‌کننده را دارد که با رفتن او، زمینه‌سازی خروج ایران از برجام فراهم شود.
