ایران باخت تا به روال سال‌های قبل، دوباره حسرت جام ملت‌های آسیا را بکشیم و چهار سال هم یک عمر است دیگر! از الآن خبرگزاری‌ها و خبرنگاران ورزشی، یا دائم ناله می‌کنند که ای کاش قهرمان می‌شدیم و دشمنان کیروش هم خوشحال که: دیدید ما درست گفتیم و این تیم، تیم قهرمانی نبود؟
اما به نظرم ما متخصصین و نخبگان، باید طور دیگر به مسائل نگاه کنیم و همین نگاه علمی را به افراد دیگر منتقل کنیم تا خدای نخواسته باخت تیم ملی، محل تسویه حساب‌های جناحی و شخصی نشود.
ما باید به ژاپن می‌باختیم تا بفهمیم عیار واقعی تیم ملی چقدر است؟ ژاپن یک شبه به این جایگاه نرسیده است؛ چه در صنعت و چه در ورزش. قهرمان یک تورنمت بین‌المللی، باید مجموعه‌ای از تمام ویژگی‌ها و حرفه‌ای‌گری‌ها را کنار هم داشته باشد تا بتواند رسیدن به یک قهرمانی را به درستی مدیریت کند.
تمامی گل‌ها، ناشی از خطای فردی و یا تیمی بود. این واقعیت باخت ما بود و هست و هر چه قدر بخواهیم ماله‌کشی یا توجیه کنیم، خود را فریب داده‌ایم.
روزنامه‌ها و رسانه‌ها بایستی علمی و تخصصی به فوتبال نگاه کنند و نه جنجالی. پس پاسخ این سؤال که: چگونه دیگر به ژاپن نبازیم؟ شاید این جمله باشد و یا سؤال باشد که: آیا وقت آن نرسیده است که علم و دانش واقعی(نه مدرکی!) را در همۀ عرصه‌ها جدی بگیریم و اجرایی نماییم؟
