این یادداشت را که خواندید، از خود بپرسید: تا امروز چقدر در برابر ظلم و یا له شدن یک مظلوم سکوت کرده‌ام؟ برای این گناه چه چاره‌ای باید بندیشم که خداوند از من حساب نکشد؟ ظلم به هر معنایی گرفته شود، اعتراض و یا سکوت در قبال آن می‌تواند سرنوشت انسان را مشخص کند. اعتراض به ظلم که به خاطر گستره آن می‌توان به آن منکر گفت، نهی از منکر خواهد بود که وظیفه‌ای دینی است. اگر کسی در مقابل ظالمان سکوت کند، با ایشان در ظلم و نتیجه آن مشارکت خواهد کرد. آیه ۱۶۵ سوره اعراف در قرآن یکی از ۲۹۰ آیه‌ای است که در آن خداوند به مسئله ظلم پرداخته است.
راجع به گناه نیز همین است؛ پس زرنگ باشید چون: «نهى از منكر، اگر سبب هدايت ديگران نشود، سبب نجات خود ناهيان می‌شود».
نیازی نیست اینجا اعترافی کنید دوستان ویرگولی، ولی خودتان بروید به وجدان و قلبتان رجوع کنید که آیا ظلم و گناهی را تأیید نکردید یا کردید؟ طرف حساب اصلی خدا است، نه بندۀ خدا !
