چقدر موفقیت رو حق خودتون میدونید؟ آیا به کودکی که داره راه رفتن یاد میگیره و دائماً میخوره زمین بهش میگین که بسه بچه‌جون تو راه برو نیستی و بشین سر جات؟ یا اینکه بهش اجازه میدهید تا انقدر زمین بخوره و بلندشه تا اینکه روی پای خودش وایسه و راه رفتن رو یاد بگیره؟ بنظرتون چرا این اجازه رو بهش می دهید؟ چون میدونید باید راه بره...باااااید راه رفتن رو یاد بگیره. آیا با هربار زمین خوردن شک می کنید که کودکم اصلا میتونه راه بره یا نه؟! آیا به توانایی هاش شک می کنید؟ آیا با خودتون میگین حالا اگر راه نرفت هم نرفته دیگه...اشکالی نداره که!
خیر، اصلا حتی یکبار هم فکرشو نمی کنید که نتونه راه بره! میدانید که بالاخره به هر قیمیتی که شده راه خواهد رفت و خودش راهی برای حل مسئله‌اش پس از سعی و خطاهای زیاد پیدا خواهد کرد. در واقع موفقیت(راه رفتن) رو حق مسلم یک کودک می دانیم.
حال سوال من از شما اینه که آیا با چندبار شکست دست از کار می کشی؟ چقدر خودتو موظف به موفقیت میدونی؟ فکر می کنید که اگر به بچه بگی بسه دیگه بچه بشین سرجات به حرفتون گوش میده؟ اصلا گوش نمیکنه و کار خودش رو میکنه. اما ما چندبار در زندگیمون تا یکی بهمون گفته نه تو موفق نمیشی کنار کشیدیم و میدون رو خالی کردیم؟ چندبار دوست داشتیم که خواننده بشیم یا حداقل برای دل خودمون آواز بخونیم اما زمانی که داشتیم آواز میخوندیم دقیقا همون لحظه یکی برگشته بهمون گفته که نخون صدات قشنگ نیست و ما تا به امروز حتی برای دل خودمون هم که شده دیگه حتی جرأت آواز خواندن هم نداریم؟
بیاین مثل کودکی هامون برای رسیدن به هدف هامون کله شق و با پشتکار باشیم و گوشمان را روی نظرات منفی اطرافیان ببندیم. قطعا اگر کودک هم قرار بود به نظرات منفی و مایوس کننده اطرافیانش گوش کنه الان هیچ کدوم از ما نمی تونستیم راه بریم و مردمی بودیم که در خیابان ها بجای راه رفتن روی زمین میخزیدیم تا به محل کارمون برسیم. عجب فاجعه ای میشد :) . بیاین به موفق شدن‌مان حتی یک لحظه هم شک نکنیم و موفق شدن رو حق مسلم خودمان بدانیم مانند والدی که به عدم یادگیری راه رفتن کودکش حتی یکبار هم شک نمیکنه و میدونه که به هر قیمتی که شده باید راه رفتن رو یاد بگیره و بالاخره یاد خواهد گرفت.چرا؟ چون راه رفتن حق مسلم هر کودک است. ما به عنوان یک جوان و بزرگسال به مراتب بهتر و تواناتر از یک کودکی که در اوج نیاز و حمایت دیگران است، می توانیم رفتار کنیم فقط لازمه که موفقیت رو حق مسلم خودمون بدونیم و طوری رفتار کنیم که موفقیت یک چیز خیلی عادی و طبیعی است مثل نفس کشیدن که همه ما باید داشته باشیمش. اگر اینطوری فکر کنید به صورت ناخودآگاه تا به هدفتون نرسید از تلاش برای رسیدن به هدفتون دست نخواهید کشید. این کلید موفقیت شماست.
نعماوی زاده هستم، خشایار نعماوی زاده. ویدیوها و مطالب بیشتر در اینستاگرامم به آدرس KhashayarNamavi چشم به راه دیدگان مهربان شماست.
