"باورم نمیشه، بالاخره بعد از کلی دویدن و عرق ریختن تو الترا ماراتنها و جمع کردن امتیازات جهانی، اسمم در قرعهکشی UTMB دراومد! آره، همون مسابقه اصلی با ۱۷۶ کیلومتر مسیر دیوونهکننده و ۱۰٬۰۰۰ متر ارتفاع که قراره بهعنوان تنها ایرانی در سال 2025 پاشو بذارم توش!
یو تی ام بی (UTMB) رو که میشناسین؟ یه جور المپیک دویدن تو کوهه! فینالش که بهش میگن 'روز بزرگ'، یه مسیر وحشتناک باحاله که از فرانسه شروع میشه، میره ایتالیا و سوئیس و دوباره برمیگرده. قبلش هم یه سری مسابقه ماژور داره تو اسپانیا، آمریکا و تایلند که آدمو داغون میکنه! من پارسال، تو آذر ۱۴۰۳، تو یکی از این ماژورها با ۱۰۰ کیلومتر و ۵٬۰۰۰ متر ارتفاع دویدم و با ۱۵ ساعت، اولین ایرانی بودم که خط پایان رو پاره کرد! اونم جوری که بین ۱۳ نفر برتر رده سنیم تو جهان جا گرفتم—فکرشو بکن!
مسابقات عادیش هم تو ۳۶ جای دنیا برگزار میشه، ولی برای رسیدن به فینال باید کلی 'Running Stone' جمع کنی—یه جور امتیازه که با دویدن تو زیرمجموعهها بهدست میاد—و حداقل دو تا مسابقه رو رفته باشی تا بتونی بری تو قرعهکشی. من اینا رو جور کردم و شانس یارم شد.
۷ شهریور ۱۴۰۴، ساعت ۶ غروب، پشت خط استارتم و قلبم داره از هیجان میترکه! آمادهام این مسیر رو بترکونم—برام دعا کنین!"
