وقتی پوتین در سال ۲۰۰۰ به قدرت رسید درخواست عضویت در ناتو میکند که با مخالفت رئیس جمهور آمریکا بیل کلینتون مواجه میشود. روسیه جزئی از فرهنگ اروپایی است و کشورهای اروپایی در برابر آمریکا موقعیت ضعیف تری دارند. عضویت روسیه در ناتو سبب میشد که سلطه مقتدرانه آمریکا بر اروپا دچار اشکال شود. اینجا بود که پوتین میفهمد ناتو تنها وسیله ای برای آمریکاست تا قدرت خود را پیش براند و نه یک اتحادیه میان کشورهای غربی. از آنجا بود که پوتین ماموریت تمام زندگی خود را در مبارزه با ناتو و نابودی آن تعریف میکند.
ژاپن (که در دههی شصت و هفتاد به عنوان الگوی پیشرفت ایران تعریف میشد و هوش و پشتکار و ابتکار جوانان ژاپنی دائما به صورت پتکی بر سر جوانان تنبل و بیعرضهی ایرانی کوفته میشد) کشوری است که به زودی از صحنه معادلات جهانی محو خواهد شد. بعد از جهش خیره کنندهی اقتصادی ژاپن در دهه ۸۰ میلادی، بچه دار شدن در ژاپن گران میشود و حاصل این رشد اقتصادی در زمان حال تعداد فراوان افراد بازنشستهای است که نیروی کار جوان برای مراقبت از آنها وجود ندارد. برخلاف کشورهای غربی که نرخ موالید کم با نیروی کار مهاجر تامین میشود، به دلیل وجود قوانین سختگیرانهی مهاجرتی، ژاپن قادر به جبران خلل در نیروی کار خود نیست. لذا انتظار میرود جمعیت ژاپن در پایان قرن ۲۱ از ۱۲۶ میلیون به ۵۰ میلیون نفر برسد و به تدریج نژاد سختکوش و ممتاز ژاپنی که به خوبی با فرهنگ غرب سازگاری یافته همانند دایناسورها به طور کامل از روی زمین محو شود.
حتی اگر چین و روسیه با هم متحد شوند نمیتوانند آمریکا را شکست دهند. تنها یک کشور هست که میتواند آمریکا را شکست دهد.
یک ضرب المثل عربی میگوید زمانهای سخت مردان سخت پدید میآورند، مردان سخت زمانهای خوب میآفرینند، زمانهای خوب مردان ضعیف درست میکنند و مردان ضعیف زمانهای سخت میسازند.
آمریکاییها ۲۰۰ سال به سختی کار کردند تا آمریکا را تبدیل به قدرتمندترین کشور جهان کنند. حالا نسل Z این کشور در ثروتمندترین کشور تاریخ بشر زندگی میکنند اما به جای آنکه سخت کار کنند، به سوی مسائلی همچون LGBTQ++ کشیده میشوند. دشمنان آمریکا نیازی نیست کاری بکنند. آنها فقط باید بنشینند و نابودی آمریکا به دست خودش را تماشا کنند.
پوتین میداند که نمیتواند آمریکا را در عرصهی نظامی شکست دهد. آمریکا موقعیت ژئوپلتیکی ویژهای دارد که از شمال و جنوب با همسایگانی غیر قابل دسترس و از شرق و غرب با اقیانوس احاطه شده است. پس تمرکز خود را روی تاسیس سازمانی میگذارد تا سلطهی دلار را به چالش بکشد یعنی بریکس.
کشورهای عضو بریکس شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی ۳۰ درصد اقتصاد جهانی را تشکیل میدهند و هدف اصلی آن کاهش وابستگی به دلار است. با ورود شش عضو جدید به بریکس یعنی امارات متحده عربی، عربستان سعودی، آرژانتین، ایران، اتیوپی و مصر، دلار آمریکا جایگاه خود را به عنوان ارز جهانی از دست خواهد داد.
اگر آمریکاییها بدانند وضع مردم در کشور قطر چگونه است هر کاری میکنند تا شهروند این کشور شوند. در این کشور دولت به هر شهروند یک خانه، ماشین، کمک هزینهی ازدواج و خدمات درمانی رایگان ارائه میکند و شهریهی هر دانشجویی را حتی اگر به اندازهی دانشگاه هاروارد باشد به طور کامل پرداخت میکند. مردم این کشور به قدری ثروتمند هستند که دارایی آنها تنها در کشور انگلیس از خاندان سلطنتی آنجا بیشتر است.
به این دلیل که وقتی ۵۰ سال پیش به ذخایر نفت و گاز دست یافتند تصمیم گرفتند که مانند آمریکا فقط ۱ درصد شهروندان ثروتمند نشوند بلکه همهی شهروندان جزو آن یک درصد باشند.
ایالات متحدهی آمریکا فاسد ترین کشور جهان است. در سایر کشورها شما میشنوید که مسئولی چند صد هزار یا چند میلیون دلار اختلاس کرده. اما در آمریکا مبلغی که به اوکراین کمک شد ۶ میلیارد دلار کمتر از مقدار اعلامی بود. یعنی شخصی این ۶ میلیارد دلار را دزدیده که معلوم نیست چه کسی است.
در حالیکه بیشتر آمریکاییها عقیده دارند که آمریکا بهترین کشور دنیاست این فقط برای ثروتمندان آمریکایی صادق است.
در دوران پاندمی دولت کمکهای ۷۰۰ دلاری به مردم پرداخت میکرد و باعث میشود همهی مردم از دریافت کمک دولتی خوشحال شوند.
همزمان بهرهی بانکی کاهش مییابد و این سبب میشود یک ثروتمند نوعی در آمریکا علاوه بر دریافت کمک ۷۰۰ دلاری، وام یک میلیارد دلاری با بهرهی یک درصد بگیرد، آن را در بازار سهام سرمایه گذاری کند، ۲۸۰ میلیون دلار سود دریافت کند و ده میلیون دلار از آن به اضافهی اصل مبلغ وام را به بانک پس بدهد و باقی۲۷۰ میلیون دلار را در جیب خود بگذارد.
ایالات متحدهی آمریکا بهترین کشور برای کسانی است که میخواهند ثروتمند شوند اما برای قشر متوسط و فقیر فاجعه است.
آمریکا کشوری فاسد است. اما فساد در آمریکا با جاهای دیگر فرق دارد که سیاستمدارها زیرمیزی و رشوه رد و بدل میکنند.
قانونگزاران و مسئولان آمریکایی از رانت اطلاعاتی استفاده میکنند و بیشترین سود را در بازارهای سهام دریافت میکنند. آنها زمانی که قانونی را تصویب میکنند میدانند که باید سهام چه جاهایی را بخرند یا بفروشند.
در سال ۲۰۲۰ سیاستمداران آمریکایی سهام خود را پیش از تصویب بستن مرزها میفروشند.
مثال دیگر نانسی پلوسی است که با یکی از سرمایهگذاران مشهور آمریکایی ازدواج کرده است. او یکی از سیاستمداران مهم در آمریکاست و تنها باید به شوهر خود بگوید که چه چیزی در بازار فردا بالا میرود یا سقوط میکند. این است که او در ده سال گذشته توانسته سرمایهی خود را از ۳۱ میلیون دلار به ۱۰۰ میلیون دلار برساند.
منبع: کانال یوتیوب Proactive Thinker
https://www.youtube.com/@ProactiveThinker/featured