بنام خالق اذهان افسار گسیخته در عطش علم
سلام به همه ی ویرگولی ها و غیر ویرگولیها (که البته احتمال خوندن این مطلب توسط اونا به اندازه ی انتقال پایتخت به سیستان و بلوچستانه!) :) (متاسفانه ویرگول اونجوری که لیاقتشو داره نتونسته جایگاه خودشو بدست بیاره)
اول از همه از دوست خوبم آقا رضا تشکر میکنم که منو با ویرگول آشنا کرد و امیدوارم از این فضای خاص و جالب نهایت استفاده رو بکنم.
یادمه سر خریدن لپتاپ با دیدگاه شروع یه درآمدزایی و یه مسیر جدید برای جریان زندگیم با دوست خوبم (آقا رضای مذکور) کلی صحبت کردیم و در نهایت با پیشنهاد خوبش متوجهم کرد که نباید بترسم و بدون لرزیدن پام گام بردارم.( حیفم میاد پیشنهادشو نگم: شما لپتاپو بخر و شروع کن به کار کردن هر موقع منصرف شدی هر موقع خسته شدی و دیگه دلت نخواست ادامه بدی من عین همون پولی که دادیو میدم و اینجوری ضرری نمیکنی (البته اونموقع بازار از یه ثبات نسبی برخوردار بود!))
چون حرف آقا رضا حرفه و از قبل هم اثبات شده بود دلم قرص شد که در صورتی که نتونستم چیزی از دست نمیدم که!
برای همین قبول کردمو شروع کردم به یادگیری !
به هر دلیلی از طراحی وبسایت شروع کردم و بماند که چون شاغل بودم و تایمای بعد از کارم میومدم برای یادگیری, و البته چندین دلیل منطقی و غیر منطقی دیگه باعث شد که بشدت از برنامه ای که در نظر داشتم عقب افتادم و این یادگیریِ من تبدیل به یه روند فرسایشیِ اعصاب خورد کنِ آبروبر شد.
اصلا از خودم راضی نبودم و تصمیم گرفتم که به هر ضرب و زوری شده کارامو جمو جور کنم و امیدوارم که بتونم با ویرگول و راهنمایی و تجربیات تک تک ویرگولیای عزیز به این مهم برسم.
تو پستهای بعدی میخوام مواردی که یاد گرفتم رو به اشتراک بذارم و ممنون میشم اگر برای تکمیل اونا و بهبود روند رشد بنده کامنتی داشتین در میون بذارین. هدف اصلیم اینه که برای آخرین بار شروع کنم و دیگه وقفه و تعطیلی بینش نندازم که بخوام دوباره و چندباره شروع کنم به یادگیری و...
