حقیقتش، چند سالی بود روی ویرگول فقط می خوندم ، شبیه این (زبونم لال) هکر های اِنانموس :)
به عنوان "مهمان" تو سایت میرفتم میومدم. هرجا سرچ گوگلم به ویرگول ختم می شد ، حتماً حوصله می کردم که اون مقاله رو تا تهش بخونم.
من یه #برنامه_نویس تازه وارد ام ، دانشجوی علوم کامپیوتر ام توی یکی از همین جاهایی که ذوق همه رو نسبت به کامپیوتر کور می کنن :).
نمی خوام کلیشه پردازی کنم اما واقعا از بچگی تو خط کامپیوتر و تایپ کردن و... بودم ( اگه اصلا اهمیتی داشته باشه). بزرگتر هم که شدم از کامند نویسی همیشه هیجان زده می شدم و هنوزم میشم. برای همینم رشته ام و اهداف بلند مدت خودمو بردم سمت همین سمتی که هست.
الان هم که اینو می نویسیم اصلا نمی دونم می خوام بعدا چه چیزایی اینجا بنوسیم ، و یا اینکه اصلا می خوام بعداً بنویسم یا نه و حتی اینکه می تونم بعداً بنوسیم یا نه :)
من یه آدم مشتاق ام ، رک و بی پرده حرف می زنم، بیشتر از همه از خودم ایراد می گیرم. خیلی وقتا بی حوصله ام. نویسنده ی خوبی نیستم ( میگم که، رک) ، از یادگرفتن لذت می برم. از یاد دادن خیلی لذت تر می برم. با گوگل دوستم، با دوستام دوستم. با شما هم میخوام دوس شم اگه دوس دارید ( t.me/behrad_azm )
جادی میرمیرانی رو خیلی دوس دارم، جامعه ی آموزشی متن باز فارسی رو خیلی دوس دارم. پایتون یاد می گیرم. برنامه نویسی می کنم.مقاله می خونم. سرکار میرم. مقاله می خونم.سرچ می کنم. واحد پاس می کنم. آب حوض می کشم. پروژه های کوچیک در حد دانشگاه انجام می دم و ...
دوست دارم از چندین موضوع حرف بزنم توی اکانت ویرگولم، مهم ترینش شاید مقاله های کوچیک درباره برنامه نویسی باشه.اما داستان های کوتاهه خودمم می نویسم( بدون رعایت هکسره و این مکافات). درباره موسیقی می نویسم. درباره گل و گیاه می نویسم. درباره کار کردن و لزومش می نویسم. راجب رمزارز ها می نویسم. نظر خودمو درباره یه سری پدیده های غیر سیاسی هم دوست دارم بگم. اما در کل درباره هرچیزی به نظرم بیاد که: " اع ایول چه موضوع جالبی، برم مقاله اش رو بخونم" براتون می نویسم.
پس نمی دونم که می خوام چی کار کنم ولی می دونم می خوام یه کاری کنم. تو نظرم هست که یه پادکست مانند شروع کنم به ضبط کردن و یه کانال تو یوتوب هم بزنم، "بدون محوریت موضوعی" و توش از همین چیزایی که بالا گفتم بگم.
