تاریخچه برند خودکار کراس

یک کسب و کار خانوادگی

شرکت خودکار های کراس قدیمی ترین شرکت در زمینه ساخت نوشت افزار درآمریکا می باشد با قدمتی در حدود 175 سال می باشد.

این شرکت درسال 1846 در  رود آیلند آمریکا بوسیله ریچارد کراس تاسیس شد. پیشه اصلی این خانواده جواهرسازانی بودند که به مدت 5 نسل در این شغل فعالیت می کردند. اصلتشان بر می گردد به میدلندز انگلیس. در ابتدا، شرکت کراس شروع کرد به تولید مدادهای چوبی با روکش های طلایی و نقره ای.

گفته شده است. ثبت شرکت خودکار کراس در زمانی حدود 1847 انجام شده است. اما نام گذاری شرکت خودکارکراس در روز تولد پسر ریچارد کراس ( آلونزو تانسوند ) اتفاق افتاده است.

آلونزو کراس اشتیاق خود نسبت به ساخت خودکار را از پدرش به ارث برده بود و اولین  ثبت اختراع را در سال 1876 دریافت کرد. و در آن کسب و کار خانوادگی کراس را به ارث برد.

در سال 1916، کارمند والتر باس شرکت را خریداری کرد و تا به امروز فرزندان او همچنان چهره های کلیدی در شرکت هستند.

والتر باس فروشنده برتر شرکت بود و آلونزو کراس به او پیشنهاد شرکت را داد. تاریچه باس به همراه استعداد او درفروش یک دارایی طبیعی برای شرکت خودکار کراس بود. و خیلی زود شرکت کراس از نیویورک شروع به کار کرد. علاوه بر این شرکت کراس دارای طیفی از محصولات گوناگون است.

در طول جنگ جهانی اول، مانند بسیاری از شرکت های تولیدی، کراس درگیر جنگ شد. شرکت کراس برای سپاه سیگنال ارتش آمریکا قطعات تولید می کرد. بعد از جنگ بازار نوشت افزار به شکل چشمگیری رشد کرد و پسران والتر ( الری ، راسل و آرتور ) به شدت درگیر شرکت خودکار کراس شدند.

امروزه هم نوه های والتر در پست های کلیدی شرکت خودکار کراس هستند.

اختراع قلم استایلو گرافیک (The Invention of the Stylographic Pen)

دوره ای که شرکت خودکار A.T. Cross در آن تأسیس شد، شاهد تغییرات بزرگی در صنعت ابزار نوشتاری بود.

بسیاری از نویسندگان هنوز هم از قلم‌های پر، استفاده می‌کردند یا اخیراً به سمت قلم‌های بادوام‌تر که از فلز های گران قیمت ساخته شده‌ بودند، روی آورده‌ بودند.

سهم کراس در تکامل قلم با تولید اولین قلم استایلو گرافی:

سهم کراس در این دوره از تکامل قلم، اولین قلم استایلوگرافی بود که اغلب به عنوان اجداد تکنولوژیکی قلم  ساچمه ای ( همین خودکارهای متداول امروزی که در ساختار آنها از ساچمه ریزی در نوک خودکار استفاده شده است )در سال 1879 ذکر می‌شود، کمتر از یک دهه قبل از اینکه لوئیس واترمن اولین  خودنویس بادوام تجاری را اختراع کند.

کمپانی خودکار کراس با تولید اولین قلم های استایلو گرافیک سهم بزرگی در تحول صنعت نوشت افزار ایفا کرد.  در دوره ای که نویسندگان هنوز از قلم های پردار استفاده می کردند و تازه به سمت قلم های بادوام تر فلزی روی می آورند. شرکت خودکار کراس قلم های استایلوگرافیک خود را در سال 1879 معرفی کرد.  این قلم ها عموما به عنوان اجداد تکنولوژیکی قلم های ساچمه ای شناخته می شوند. کمتر از یک دهه زودتر از اینکه لوئیس واترمن اولین خودنویس بادوام تجاری را اختراع کند.

درباره اختراع و تولید اولین خود نویس:

هرچند زمان تولید اولین خودنویس ها نام معلوم است اما قدیمی ترین خودنویس های موجود مربوط به اوایل قرن 18 میلادی می باشد. زمان و مکان پیدایش اولین خودنویس ها معلوم نیست ولی با وجود این ابزار ساز سلطنتی نیکول بایون ( 1652-1753 ) در رساله خود اظهار می دارد که اولین خود نویس در سال 1709 ساخته شده است البته او نه مخترع خودنویس بود و نه حق ثبت اختراع آن را داشت.

این نمونه‌های اولیه هنوز از نوک پراستفاده می‌کردند تا اینکه نوک‌های نوک طلایی محبوب‌تر شدند.

برای نویسندگان راحتر بود که مدام مجبور نباشد نوک قلم را دائم وارد جوهر کنند. اولین مدلها نقص طراحی داشتند بطوری که مدام جوهر پس می دادند.

اولین ثبت اختراع خودنویس به نام کفاشی ویلیام پرگرین در سال 1809 می باشد. پس از آن جان شفر در سال 1819 اختراع خود را ثبت کرد. و اولین خودنویس خود پرکننده توسط جاکوب پارکر در سال 1813 ثبت اختراع شد.

ایراداتی که در طراحی نسل اول خودنویس‌ها وجود داشت، سرانجام توسط لوئیس واترمن در سال 1883 برطرف شد.

یک دهه قبل از موفقیت تجاری واترمن، آلونزو کراس یک خودکار جوهری مطمئن با قابلیت پرشدن مجدد را  طراحی کرده بود. هرچند فقدان نوک باعث شد که قلم استیلو گرافی کراس به عنوان خودنویس تعریف نشود.

طراحی اولیه خودکار استیلوگرافی از ایده نظری یک داروفروش کانادایی به نام دانکن مک‌ کینون بود که خودکاررا به عنوان مداد جوهری توصیف کرده بود. این طرح در سال 1875 در کانادا و بریتانیا و سال بعد در ایالات متحده ثبت اختراع دریافت کرد. بزرگ‌ترین اشتباه تجاری مک‌ کینون زمانی رخ داد که او نمونه‌ای از خودکار خود را نزد آلونزو کراس گذاشت که توانست اصلاح ساده‌ای را شناسایی کند، افزودن فنر که عملکرد قلم را بهبود می‌بخشید.

آلونزو کراس برای طراحی خود در سال 1877 حق امتیاز ایالات متحده را دریافت کرد و نبرد بین مک کینون و کراس چندین سال ادامه یافت.

در حالی که طراحی ثبت اختراع کراس به این معنی بود که اکنون یک قلم جوهر قابل اعتماد قابل شارژ مجدد در بازار وجود دارد، در واقعیت، نوک خودنویس روان تر بود. در حالی که قلم استایلوگرافی با دقت مورد نیاز در نقشه های فنی مناسب بود، از این رو نام جایگزین قلم استایلوگرافی را مداد جوهر نهادند. کراس در طول زندگی خود در مجموع 9 حق ثبت اختراع برای این خودکارها به دست آورد.

در طراحی خودکار استایلوگرافی از فناوری استفاده شده است که کلید موفقیت خودنویس است، یعنی عملکرد مویرگی. نوک قلم استایلوگرافی یک لوله فلزی بسیار نازک بود که یک سیم حتی ظریفتر را در خود جای داده بود که دارای یک فنر در انتهای نزدیک به بشکه جوهر بود.

هنگامی که نوک لوله فلزی بر روی کاغذ فشرده می شود، فنر فشرده سازی شده واجازه می دهد تا جوهر یکنواخت از بشکه تا نوک قلم آزاد شود. تناسب خوب سیم در داخل لوله از نشت جوهر جلوگیری می‌کند، اما اندازه سیم آن را در هنگام پر کردن مجدد مخزن جوهر با استفاده از قطره‌ چکان بسیار مستعد آسیب می کرد.

در حالی که  خود نویس برای نوشتن معمول محبوبیت بیشتری پیدا کرد، قلم استایلوگرافی یک قلم بود  شریک موثری تری بود برای یک نوآوری دیگر در نیمه دوم 19هفتم   قرن – کاغذ کربن.

چالش تولید چند کپی از یک متن نوشته شده به یک خودکار محکم با نوک قوی نیاز داشت.

در حالی که بسیاری استفاده از یک خودکار فلزی را برای تولید نسخه اصلی با استفاده از کاغذ کربنی را ترجیح داده بودند، قلم استایلوگرافی تا زمان معرفی گسترده ماشین تحریر به مشاغل در پایان قرن نوزدهم انتخابی جذاب بود.

دوام قلم استایلوگرافی برای اداره پست ایالات متحده که اصرار بر استفاده از آن در بین کارمندان خود داشتند، جذاب بود. قلم‌های استایلو گرافی در سراسر قرن بیستم محبوبیت خود را حفظ کردند، به‌ویژه برای طراحی فنی که به نقطه بسیار ظریفی نیاز دارد، اما همچنین قلم‌هایی که بدون توجه به نحوه قلم، پهنای خط جوهر ثابتی را ایجاد می‌کند.

در حالی که طراحی به کمک کامپیوتر تقاضا برای قلم های سبک را کاهش داده است، اما آنها هنوز در طیف وسیعی از اندازه ها تولید می شوند که کوچکترین ضخامت آنها دارای فقط 0.1 میلی متر است.

مداد مکانیکی Propel-Repel Mechanical

تفاوت بین یک مداد معمولی و یک مداد مکانیکی در توانایی گسترش و جایگزینی هسته گرافیت یا همان طور که معمولاً به آن “سرب” گفته می شود، است.  قدیمی ترین نمونه مداد مکانیکی پیدا شده بر می گردد به سال 1791 در نزدیکی سواحل استرالیا جایی که کشتی پاندورا قرق شد.

یک مداد مکانیکی دفع پیشرانه با یک مداد مکانیکی تفاوت دارد زیرا امکان پیشروی و جمع کردن سرب وجود دارد. آلونزو کراس با اختراع اولین مداد مکانیکی پیشرانه در سال 1879 شناخته می شود که به عنوان پیشرو تکنولوژیکی برای مداد مکانیکی مدرن امروزی عمل کرد. در دهه بعد، حق ثبت اختراع های بیشتری صادر شد، از جمله پتنتی در سال 1885 که بر مکانیزم پیچ و توانایی بیرون راندن سرب اضافی در صورت نیاز به تعویض تمرکز داشت. آلونزو کراس در طول زندگی خود 6 حق ثبت اختراع برای مدادهای مکانیکی داشت.

خودنویس های کراس

اولین خودنویس های کراس در دهه 30 میلادی ساخته شدند. سالهای پرهیایوی دهه 30 میلادی که مصرف گرایی و موزیک و مد در جامعه گسترش پیدا می کرد. سالهایی که شرکت های واترمن و پاکر موفقیت های تجاری بزرگی را کسب کردند که متعاقب معرفی سلولوئید در پروسه ساخت خودنویس بود.  ورود سلولوئید باعث معرفی رنگ ها و طرح های گوناگون در خودنویس ها شد که خود باعث  تبدیل خودنویس ها از یک وسیله صرفاً نوشت افزاری  تا یک کالای مد روز که می تواند ترجیحات و سبک زندگی فردی را منعکس کند.

یکی از موفق‌ترین خودکارهای کراس در دهه 1930، یک خودکار هنری بود که دارای جزئیات مینای سیاه بود و از طلا و کروم ساخته شده بود. این بخشی از مجموعه‌ای بود که مدادی داشت که کراس انتظار داشت محبوب‌تر باشد، اما جذابیت ماندگار یک خودکار با کیفیت در دهه 1930 برنده مسابقه محبوبیت شد:

“این قلم قرار بود که دومین جلوه گر بعد از مداد باشد ، اما در عوض ستاره مجموعه شد.”

اگرچه تاریخچه خود نویس های کراس غالبا قدیمی تر یا هم عصر خیلی از تولید کنندگان خودنویس است. اما این شرکت هیچ‌گونه معرفی جدیدی را که بین سال‌های 1930 تا  1982 انجام شده است را فهرست نکرده است.

خودکارهای ساچمه ای کراس

توضیح : خودکارهای ساچمه ای به همین خودکارهای متداول امروزی گفته می شود که در نوک آنها ساچمه ای ریز کارگذاشته شده است.

دهه 1940 دهه ای بود که در میان طوفانی از ادعاها و کمپین های بازاریابی ظالمانه، اولین قلم های توپی راه اندازی شد. علی‌رغم مقایسه‌های زیادی که بین طراحی قلم استایلوگرافی کراس و فناوری قلم توپی انجام شد، کراس، مانند پارکر، تصمیم گرفت تا سال 1953 قلم توپی را عرضه نکند، که ثابت شد یک تصمیم تجاری درست بود. در پایان دهه 1940 بسیاری از تولیدکنندگان خودکارهای نوک ساچمه ای به شدت مجبور شدند قیمت های خود را کاهش داده و ادعاهای غیرمستند خود را تا زمانی که فرآیند طراحی و ساخت خودکار تکامل یابد پس بگیرند.

معروف ترین رونق و رکود خودکار ها در دهه چهل میلادی زمانی بود که کمپانی رینولدز اولین خودکار را به شمال آمریکا آورد. خودکار رینولدز اینترنشنال در روز دوشنبه 29 اکتبر 1945 به مبلغ 12.50 دلار با وجود هزینه تولید تنها 80 سنت به فروش رسید. در روز اول فروش بیش از 8000 خودکار خریداری شد و 100000 دلار برای شرکت رینولدز به ارمغان آورد – نزدیک به 1 میلیون دلار امروز. در فوریه 1946، چهار ماه پس از عرضه اولین خودکار ساچمه ای رینولدز، او 1.5 میلیون دلار سود به دست آورد.

در اوایل سال 1947، بیش از 150 تولید کننده  خودکار ساچمه ای در آمریکای شمالی وجود داشت، اما کیفیت پایین و سیل خروشان تولید قیمت خودکار را به کمتر از یک دلار رساند. تنها یک سال بعد، میلتون رینولدز شکست را پذیرفت و از کسب و کار خودکار های ساچمه ای عقب نشینی کرد. با وجود سود 5 میلیون دلاری، قلم های معیوب و رقابت سخت بازار همراه با بی تفاوتی مصرف کنندگان باعث گرفتاری او شد.

اولین خودکار نوک ساچمه ای کراس با نام «قرن» شناخته می‌شد، مدلی پر از طلای 12 عیار که دارای مکانیزم چرخشی بود. این یک نقطه فروش منحصر به فرد برای قلم بود زیرا این فناوری در بسیاری از مدل های قبلی تولید شده توسط شرکت های دیگر دیده نشده بود. از آنجایی که شبیه مکانیزمی بود که در مدادهای مکانیکی کراس دیده می‌شد، این طرح به بازاریابی ست‌های خودکار و مداد کمک کرد. الری باس، پسر والتر، در سال 1954 یک حق اختراع ایالات متحده را به دلیل اصلاحات خود در طراحی عملکرد داخلی خودکار های ساچمه ای دریافت کرد که حاوی جوهر باریک تری بود که به راحتی قابل تعویض بود. مجموعه Century هنوز هم امروزه در دسترس است و دارای مدل های زیادی از جمله خودنویس است.

اولین خودکار نوک ساچمه ای کراس با نام «قرن» شناخته می‌شد، مدلی پر از طلای 12 عیار که دارای مکانیزم چرخشی بود. این یک نقطه فروش منحصر به فرد برای قلم بود زیرا این فناوری در بسیاری از مدل های قبلی تولید شده توسط شرکت های دیگر دیده نشده بود. از آنجایی که شبیه مکانیزمی بود که در مدادهای مکانیکی کراس دیده می‌شد، این طرح به بازاریابی ست‌های خودکار و مداد کمک کرد. الری باس، پسر والتر، در سال 1954 یک حق اختراع ایالات متحده را به دلیل اصلاحات خود در طراحی عملکرد داخلی خودکار های ساچمه ای دریافت کرد که حاوی جوهر باریک تری بود که به راحتی قابل تعویض بود. مجموعه Centuryهنوز هم امروزه در دسترس است و دارای مدل های زیادی از جمله خودنویس است.

ورود شرکت کراس به عصر دیجیتال

در سال 1997 شرکت کراس با همکاری IBM یک پد نوشتاری تولید کرد. 13 سال قبل از اینکه اولین مدل آی پد عرضه شود. تیمی در مرکز تحقیقاتی IBM Thomas J Watson این تبلت را به عنوان پلتفرمی برای نرم افزار تشخیص دست خط طراحی کردند که سال ها صرف توسعه آن کرده بودند.

روش کار کراس پد ساده بود – کاربر روی یک کاغذ استاندارد A4 می نویسد و تبلت Cross Pad در زیر آن می تواند حرکات قلم کراس پد را که حاوی یک فرستنده رادیویی کوچک است ثبت کند. با استفاده از نرم افزار تشخیص دست خط، متن دست نویس به یک سند پردازش کلمه ترجمه می شود که می تواند ذخیره و چاپ شود.

این تبلت به عنوان یک وسیله یادداشت برداری بدون مزاحمت برای جلسات به بازار عرضه شد، جایی که تایپ کردن روی لپ تاپ ممکن است حواس دیگران را پرت کند. در حالی که رایانه‌های قلمی دیگری در دسترس بودند، بسیاری از کاربران از استفاده از قلم های کامپیوتری ناراحت بودند و به دنبال جایگزینی سبک وزن بودند که آشنایی بیشتری با آن داشته باشند. Cross Pad می‌توانست تا 50 صفحه متن یا طرح را ذخیره کند و همچنین مزیت آشکار تولید کاغذ اصلی فوری را داشت که می‌توانست بایگانی کند، با توجه به اینکه اواخر دهه 1990 آغاز عصر شرکت های بدون کاغذ بود.

نرم افزار تشخیص دست خطی که همراه کراس پد بود برای اطمینان از دقت، صرف نظر از مرتب بودن دست خط کاربر، به 30 دقیقه آموزش نیاز داشت. مشارکت آی‌بی‌ام و کراس ایده‌آل به نظر می‌رسید، زیرا کراس به‌عنوان یک برند محبوب برای ابزارهای نوشتاری در میان مدیران تجاری شناخته می شد و بسیاری از شرکت‌ها، قلم‌های مارک کراس را به فروشندگانی که هدف‌هایشان را برآورده میکردند هدیه می دادند.

Cross Pad توسط منتقدان دنیای کامپیوتر مورد استقبال مثبت قرار گرفت:

“ظاهر محصول با دفترچه یادداشت معمولی هم اندازه بود که همین امر در هرکسی که آن را می بیند هیجان و اشتیاق فوری ایجاد می کند “

با وجود این شور و شوق، Cross Pad در سال 2004 در دهه ای که لپ تاپ ها در کنار Palm Pilot و سایر PDA هایی که قبل از نسل گوشی های هوشمند بودند محبوبیت بیشتری پیدا کردند متوقف شد.

خودکار کراس در امروز

در سال 1983 با خرید Mark Cross Inc که یک شرکت کالاهای چرمی بود  تنوع محصولات کراس  فراتر از ابزارهای نوشتاری شد. سبد محصولات امروزی شامل طیف وسیعی از اقلام کاربردی لوکس از عینک مطالعه گرفته تا کیف چرمی و کیف پول است.

همانند بسیاری از تولیدکنندگان ابزار نوشتاری، کراس عصر دیجیتال را با طیف وسیعی از قلم‌های لمسی مناسب برای استفاده در صفحه‌نمایش‌ موبایل در آغوش گرفته است. قلم‌ها از یک قلم باریک Tech 1 تا Tech 3 که دارای یک قلم ویرایش قرمز، یک مداد ویک خودکار است و همچنین یک قلم مناسب برای تایپ کردن، کشیدن و ضربه زدن در صورت نیاز است.

کراس امروزه در بیش از 140 کشور در سراسر جهان نوشت افزار های خود را با شعبه هایی در کانادا، ژاپن، هنگ کنگ، تایوان، بریتانیا، اسپانیا، فرانسه، آلمان و هلند به فروش می رساند.

تاریخ 170 ساله شرکت نوشت افزار های کراس مظهر ثباتی نادر در دوران مدرن است، از قلم‌هایی که هنوز دارای طرح‌های مشابهی هستند که بیش از یک قرن و نیم پیش تولید شده‌اند تا دفتر مرکزی شرکت که در شهر کوچک لینکلن، رود آیلند باقی مانده است.

مدل های خودکار کراس

خودکارهای کراس از لحاظ وزن به سه دسته سبک ، متوسط و سنگین تقسیم می شود.

دسته اول  سبک وزن :  از حدود 15 تا 20 گرم می باشد. از نمونه خودکارهای این گروه می توان به بیلی لایت ( Bailey Light ) کلیک ( Click ) و کلاسیک سنچری ( Classic Century ) اشاره کرد.

دسته دوم وزن متوسط:  حدود وزن  این دسته از 24 و 25 گرم شروع و تا حدود 30 گرم امتداد می یابد. از مدل های این رده می توان به ATX و بیلی ( Bailey ) اشاره کرد.

دسته سوم سنگین : از حدود 35 گرم تا حدود 37 – 38 گرم می باشد. از نمونه های این گروه می توان به کاله ( Calais  ) و تانسند ( Townsend  ) نام برد.

نمونه خودکار بورلی کراس

منبع: هور هدیه