چه بلایی دارد بر سر فرهنگ مملکت می‌آید؟ کافی است نگاهی بکنیم به تیراژ کتاب‌ها و روزنامه‌ها که برای جمعیت هشتاد میلیونی شرم‌آور است. در سینما فیلم‌هایی که دعوت به فکر و اندیشه می‌کنند، کم‌یاب اند و آن چند تا هم فروش بسیار پایینی دارند. در مقابل، فروش بالای فیلم‌های با کیفیت پایین، کم‌مایه و مبتذل را داریم. موسیقی‌ای که همه‌جا شنیده می‌شود و بلیت کنسرت‌هایش زود تمام می‌شود چه‌گونه است؟ موسیقی پاپ نازل که شعرهایی بندتنبانی دارد و خوانندگانش مبانی سلفژ را — حتی در حد مبتدی — نیاموخته‌اند و گروهی از آن‌ها در کنسرت‌هایشان، به اصطلاح، لب می‌زنند.
رفتار گروهی و اجتماعی و چگونگی رعایت اخلاق هم که آشکار است و خودتان می‌توانید ببینید. هم‌چنین کافی است گوشتان را تیز کنید تا ببینید مردم با هم در مورد چه چیزهایی صحبت می‌کنند و ادبیات کلامشان چگونه است — گلاب به رویتان!
متاسفانه، این وضعیت کنونی جامعه‌ی ایران است. گرچه — برای این‌که پایانی خوش داشته باشیم — گاهی به انسان‌های خوب، سالم و متمدنی نیز بر می‌خوریم!
