در راستای عملکرد بینظیر زاک: شهردار خوفناک، حوض تئاتر شهر تهران با خاک یکسان شد. بابا باریک! فقط چرا اینقدر دیر؟ این نماد ابتذال و طاقوت باید زودتر از روی زمینِ دوستداشتنیِ پایتختِ مقدسِ کشورِ گل محمدی پاک میشد. و نکتهی مهمتر: چرا ادامه ندهیم و همینجا متوقف شویم؟ بنابراین، پیشنهاداتی توسط کارشناسان نسبتاً محترم، خدمت شهردار تهران، آن مغز متفکر استثنایی، معجزهی دوران، ارسال میشود:
۱- تبدیل جای خالی حوض منحوس پر کشیده به بزرگترین دیگ نذری خاور میانه.
۲- تخریب بنای اصلی تئاتر شهر برای اینکه ملت همیشه در صحنه، نذری پخته شده در حوض پر کشیده را همانجا میل نمایند.
۳- ممنوعیت اجرای هر گونه تئاتر در مملکت. نمایش، فقط تعزیه! اجرای آن هم تنها توسط مردان اخمالوی پشمالو.
در ضمن، کارشناسان از شهردار مربوطه و بقیهی کسانی که درایت کردند و در طول این ۴۸ سال، هیج گونه بنای فرهنگی-هنری در هیچکجای کشور به ویژه در پایتخت «دوستداشتنی» نساختهاند، تشکر شدید کرده، خواستار ادامهی این روند محیر العقول شدند.
صل علی سترکه، تُخ... - ببخشید - چشم حسود بترکه!
