جشنواره‌ی امسال هم به پایان رسید. یازده روز شلوغ و پرشور و پرکار برای من. یکی از رویدادهایی است که در طول سال انتظارش را می‌کشم. پارسال به دلیل حضور در جشنواره‌ی فیلم «برلیناله» در فجر حضور نداشتم و این شور امسال برای‌م مضاغف بود. تعداد زیادی فیلم متوسط دیدم، چند فیلم خوب و چندین فیلم بد. قصد داشتم روزهای جشنواره و هم‌زمان با تماشای فیلم‌ها در موردشان بنویسم که زمان‌ش را نیافتم. حالا با پایان یافتن جشنواره در کنار بقیه‌ی مطالبی که این‌جا و جاهای دیگری می‌نویسم، از فیلم‌ها هم خواهم نوشت و نگاه‌م نسبت به آن‌ها.
نکته‌ی دیگر این است که برای من روزهای جشنواره و فیلم‌هایی که می‌بینم مهم است و داوری‌ها برای‌م اعتباری ندارد. چون در این چند سال، از جمله همین دوره، داوری‌ها را بسیار ضعیف، کهنه و پیر دیده‌ام. بنابراین فیلم‌ها را می‌بینم؛ نقدها و مطالب مربوط به آن‌ها را می‌خوانم و با توجه به نگاه خودم داوری‌شان می‌کنم.
در کل، از جشنواره‌ی امسال راضی ام و برای‌ش دل‌تنگ.
