امروز برای اولین بار از بیدود استفاده کردم و چون تجربه‌ی باحال و جالبی بود، ترجیح دادم که به اشتراک بزارمش.
حدود ۱۰ روز هست که دارم تو آپ کار می‌کنم. آپ تقریبا تو انتهای خیابون ولیعصر نرسیده به پارک‌وی هستش. خونه‌ی من هم سمت بیمارستان گاندیه. با اینکه از روی نقشه، خونه‌ام به آپ خیلی نزدیک به نظر می‌رسه، اما به خاطر محدودیت‌هایی که تو خیابون ولیعصر حاکمه، نمیشه با ماشین رفت و آمد کرد. همچنین پارکینگای آپ هم اختصاصیه و برخلاف سحاب هر کی زودتر رسید نمی‌تونه بره پارک کنه! باید به یک درجه‌ای برسی بعدش بهت پارکینگ می‌دن.
بخاطر تمام دلایل بالا، در این ۱۰ روزه، تنها یک بار با ماشین رفتم که اون رو هم سخت پشیمون شدم. هر روز با اسنپ رفتن و برگشتن هم یه جوریه که انگار برکت روز رو از آدم می‌گیره! آخه گرونه برای دو قدم راه (مشخصه که خسیس نیستم دیگه؟!)
تو مسیر رفت بخاطر اینکه جنوب به شمال هست، می‌شه از همون ولیعصر سریع رفت و رسید، اما مسیر برگشت باید بندازی تو جردن و ترافیک و... . واسه همینم تو مسیر برگشت اسنپش هم خیلی گرون‌تر می‌شه. زمانی هم که تو راهی نسبت به مسافتی که طی می‌کنی واقعا نمی‌ارزه :دی از اونطرف می‌بینی که BRTها با سرعت ولیعصر جنوب رو طی می‌کنن، اما چی بار می‌زنن؟ کرونا! پس استفاده از BRT هم کنسله. دو سه بار هم پیاده برگشتم و شب پا درد قابل قبولی داشتم :))
تمام آسمون ریسمون‌های بالا رو بافتم که برسم به امروز! امروز قبل از اینکه بخوام برگردم، دوچرخه‌های نارنجی سر مهناز اومدن تو ذهنم که بخاطرش یه سر رفتم سایت بیدود. از نگاه یه کاربر عادی بخوام بگم، خیلی تو ذوقم خورد که از توسایتشون نتونستم ثبت نام کنم و حتما باید اپ رو نصب می‌کردم. اپ بیدود رو توی گوگل‌استور سرچ کردم و نتیجه‌ای حاصل نشد و بیشتر تو ذوقم خورد. بعدش رفتم تو سایتشون دیدم که دانلود مستقیم و بازار و مایکت دارن! که چون استورای ایرانی رو نداشتم، apk رو مستقیم دانلود کردم و خیلی هم ناراحت شدم!
اپ بیدود تو مسیر ثبت نام یکی دو بار به مشکل خورد که مجبور شدم ببندم و دوباره بازش کنم و با هر سختی‌ای بود ثبت نامم رو تکمیل کردم. قیمت استفاده از بیدود هم برام جالب بود! حدود ۱۴۰ تومن! این قیمت با توجه به قیمتای یه دوچرخه‌ی ساده خیلی ارزون به نظر می‌رسید و نکته‌ی مثبت دیگه‌اش هم این بود که هر جا بخوام میتونم دوچرخه رو ول کنم و لازم نیست از یه جایی به بعد دوچرخه سوارم باشه یا نگران نگهداریش باشم.
از ساختمون که زدم بیرون، پنج قدم بعد یه دوچرخه پارک شده بود، با اپ بیدود دوچرخه رو آنلاک کردم و انصافا حس جالبی داشت همین کار! انگار تو یه دنیای جلوتر بودی! کلی از اینترنت تشکر کردم و از باعثان طرح صیانت تقدیر(!).
چونکه تقریبا بیشتر از ده سالی می‌شه که به صورت جدی برای مسافت بیشتر از ۵۰ متر سوار دوچرخه نشده بودم، برام عجیب بود و داشتم لق لق می‌کردم. کم کم قلق کار دستم اومد و رفتم انداختم تو مسیر BRT از شمال به جنوب ولیعصر. عالی بوووووووود.
سرپایینی ولیعصر باعث می‌شد که هیچ انرژی‌ای ازم نگیره و خلوتی لاین BRT هم کمک می‌کرد که با اعتماد به نفس بیشتری مسیر رو طی کنم. همه چیز خیلی عالی بود. ذوق داشت زیر پوستم نفوذ می‌کرد. مردم ولی عجیب غریب نگام می‌کردن، شاید تابلو بود که بلد نیستم! موتورها از پشت سر میومدن و هی بوق می‌زدن! آخه هنوز داشتم لق لق می‌روندم و خط صاف رو دنبال نمی‌کردم =))) دوچرخه یه صداهای عجیب غریبی می‌داد. فک کنم نشون از این بود که دوچرخه‌ها به دور اول استهلاکشون رسیدن و باید یه تعمیر اساسی بشن.
چونکه خوب روندن بلد نبودم، سر ونک پیاده شدم و آروم آروم دوچرخه رو بردم ضلع جنوبی میدون و باز سوار شدم! دوچرخه‌های بیدود سبک و خوش دست هستن. آخر سر هم به نزدیکترین کوچه‌ی ممکن به خونه‌ام، اما توی ولیعصر پارک کردم و قفلش کردم و بقیه‌ی راه رو پیاده رفتم.
برای این مسیری که طی کردم که مسیر کوتاهی هم بود، ۴تومن ازم پول گرفت. به نظر من پول زیادی بود و قیمت‌گذاریشون هوشمندانه نبود. به چند دلیل زیر:
موارد فوق اولین چیزهایی بود که تو ذهن من اومد برای اینکه بشه تو فرمول قیمت گذاری بیدود اعمال بشه. و یک شیوه‌ی قیمت‌گذاری هوشمندانه‌تری رو استفاده کنن. احتمال زیاد الان اونقدر مشکلات کوچیک و بزرگ دیگه دارن که قیمت گذاری تو کارهاشون اولویت نمی‌گیره و اگر واقعا کار اولویت‌دارتری دارن، کار منطقی‌ایی هست که بهش نپردازن. هر چند که خیلی به LTVشون کمک می‌کنه.
بخوام جمع‌بندی کنم، بخاطر اومدن کرونا، ترافیک ساعت ۴ تا ۸ بعدازظهر و یک سری مسیرهای ناجوری که با ماشین نمیشه طی کرد، بیدود شانس زیادی داره که بیشتر و بیشتر استفاده بشه و تجربه‌ی خوبی رو به کاربر منتقل کنه. امروز من کلی کیف کردم و وقتی آدما رو توی ایستگاه‌های BRT می‌دیدم، احساس می‌کردم سوار لیموزینم! به دور از کرونا و سریع و شاد و لذت بخش.
