ایران یکی از مراکز اصلی دانش پزشکی در دوران باستان بود. پزشکی در دوران هخامنشیان، پزشکی مبتنی بر روش‌های طبیعی و گیاهی بود. پزشکان دربار شاهنشاهی از داروهای گیاهی، رژیم‌های غذایی و روش‌های بهداشتی برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌کردند. بسیاری از این آموزه‌ها در متون کهن مانند وندیداد از مجموعه کتاب‌های اوستا ثبت شده است که شامل توصیه‌هایی در مورد بهداشت فردی، آبرسانی سالم، کنترل بیماری‌های واگیردار و پیشگیری از آلودگی محیطی بود.
در دوره اشکانیان، گرچه اطلاعات کمتری از پزشکی این دوران در دست است، اما روابط تجاری و فرهنگی اشکانیان با یونان و هند تأثیراتی بر دانش پزشکی آنان داشت. برخی از روش‌های درمانی یونانی و هندی در این دوره وارد طب ایرانی شد.
از دوران باستان تا امروز، پزشکی ایران همواره در حال پیشرفت و نوآوری بوده است. از جندی‌شاپور و دانشمندانی مانند ابن‌سینا و رازی گرفته تا فناوری‌های نوین پزشکی، ایران مسیر طولانی و درخشانی را طی کرده است. با سرمایه‌گذاری در علوم پزشکی و فناوری‌های نوین، ایران همچنان می‌تواند به عنوان یک کشور پیشرو در پزشکی جهانی مطرح باشد.
✍🏻هدیه طالبی
