خواهران 100 ساله پنج نکته ساده برای داشتن یک زندگی طولانی و شاد را به اشتراک می‌گذارند. در ادامه با برنا اندیشان به توصیه‌های این دو خواهر به نام‌های شرلی هودس و روتی سویدلر می‌پردازیم.
شرلی هودس که 106 ساله است، از سال 2015 تاکنون خواهر کوچک‌تر خود، روتی سویدلر که 103 ساله است، را شخصاً ندیده است. دلیل این فاصله طولانی، شرایط متفاوت زندگی و فاصله 800 مایلی محل زندگی آنهاست.
با این حال، این دو خواهر سه بار در هفته با یکدیگر تلفنی صحبت می‌کنند. هودس برای این تماس‌ها از یک تلفن ثابت با شماره‌های بزرگتر و تعداد دکمه‌های کمتر استفاده می‌کند، زیرا دید چشمان او چندان تیز نیست.
علیرغم این چالش‌ها، شرلی هر کاری که لازم باشد انجام می‌دهد تا با تنها خواهر و برادر باقی‌مانده‌اش در ارتباط بماند. او و سویدلر کوچکترین فرزندان یک خانواده 10 نفره از طبقه کارگر بوده‌اند.
شرلی هودس می‌گوید: «خانواده برای ما بسیار مهم است. روابط نزدیک بسیار اهمیت دارد. این روابط به شما امید ادامه دادن به زندگی می‌دهد.»
روتی سویدلر نیز با این دیدگاه موافق است. او می‌گوید: «کلید طول عمر این است که شاد باشید، سالم زندگی کنید و عشق را در زندگی خود داشته باشید.»
این دو خواهر در کنار توصیه‌های خود به اهمیت خانواده، داشتن ارتباطات نزدیک و عشق در زندگی تأکید دارند و معتقدند که این عوامل نقش مهمی در داشتن یک زندگی طولانی و شاد دارند.
از دور، هودس و سویدلر شبیه دو قسمت یک سیب به نظر می‌رسند؛ هر دو بیوه‌های یهودی کوچک‌اندام و باهوشی هستند که موهای سفید و پف‌کرده‌ای دارند.
با این حال، هر دو به فردیت و تفاوت‌های خود تأکید دارند. هودس می‌گوید که او و خواهر کوچکش «اصلاً خیلی شبیه هم نیستند». او اضافه می‌کند که سویدلر «دوست دارد به خود ببالد».
سویدلر با توصیف خواهرش، می‌گوید: «هودس به زندگی مردم نفوذ می‌کند و ارتباطات عمیقی برقرار می‌سازد.» در مقابل، او می‌گوید: «من فقط می‌خواهم یک گفتگوی به‌روز درباره آنچه در جهان می‌گذرد داشته باشم.»
هودس بدون نگرانی و با خنده اذعان می‌کند: «من خیلی فضول هستم. اما همه به دیگران نیاز دارند! اگر شما دیگران را ملاقات نمی‌کردید و نمی‌خواستید در مورد آنها بدانید، زندگی خالی و بی‌معنا می‌شد.»
این تفاوت‌های شخصیتی نه تنها فردیت هر یک از این دو خواهر را برجسته می‌کند، بلکه نشان می‌دهد که چگونه هر کدام با روش‌های خود به زندگی و ارتباطات انسانی اهمیت می‌دهند.
خواهران موافق هستند که اگر نتوانید از زندگی خود لذت ببرید، زندگی طولانی‌تر از 100 سال نیز ارزش چندانی ندارد. این به معنای مراقبت جامع از خود است. هودس می‌گوید: «شما نیاز دارید که سالم باشید تا بتوانید به طور فعال در زندگی شرکت کنید و از آن لذت ببرید.»
سویدلر نیز بر اهمیت حفظ سلامت جسم و ذهن تأکید می‌کند و می‌گوید: «برای داشتن یک زندگی طولانی و شاد، باید بدن و ذهن خود را در وضعیت خوبی نگه دارید.»
این دو خواهر با توصیه‌های خود نشان می‌دهند که مراقبت از خود نه تنها شامل توجه به سلامت جسمانی است، بلکه توجه به سلامت ذهنی و روانی نیز اهمیت دارد. آنها معتقدند که سلامتی کلید اصلی برای بهره‌برداری کامل از زندگی است و باید به طور پیوسته و جامع به آن پرداخته شود.
در ادامه 5 نکته درباره ی زندگی طولانی و شاد از زبان این دو خواهر میخوانیم.
قبل از وجود تکنولوژی‌های متعدد برای ورزش کردن، هودس و سویدلر همیشه فعالیت‌های بدنی داشتند.
هودس می‌گوید: «وقتی در خانه پدری زندگی می‌کردم، هر روز صبح با دوستانم پنج مایل در اطراف آب‌انبار قدم می‌زدیم. این پیاده‌روی‌ها شامل سربالایی و سرازیری می‌شد که واقعاً یک تمرین عالی بود.»
سویدلر اگرچه این روزها به اندازه خواهرش چابک نیست، اما همچنان در داخل خانه و در صورت مساعد بودن هوا، در خارج از خانه حرکت می‌کند و فعالیت دارد.
هودس که در کارولینای شمالی زندگی می‌کند، از آب و هوای ملایم‌تر این منطقه بهره می‌برد و هدفش پیاده‌روی روزانه است. او دو بار در هفته، زمانی که دخترش به دیدنش می‌آید، با هم در محوطه ساختمان قدم می‌زنند.
هودس همیشه علاقه‌مند به بیرون رفتن و حرکت کردن بوده است: «پیاده‌روی بخشی از زندگی من بود.» این فعالیت علاوه بر اینکه عملی بود، به لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه بود، چرا که او و شوهرش باید مواظب مخارج خود می‌بودند. او می‌گوید: «پیاده‌روی ارزان‌ترین تفریحی بود که می‌توانستم داشته باشم و از آن لذت می‌بردم.»
این دو خواهر نشان می‌دهند که فعال بودن و حفظ تحرک بدنی در طول زندگی، حتی در سنین بالا، چقدر می‌تواند مهم و مؤثر باشد.
هودس می‌گوید که به‌عنوان کودکی در خانواده‌ای فقیر، «تمام جنبه‌های زندگی ما در حال پیشرفت بود.» اگرچه نیازهای اولیه را داشتیم، اما اختلافات و چالش‌ها نیز وجود داشت.
با وجود این درگیری‌ها، «ما بر مشکلات غلبه کردیم، با هم کنار آمدیم و به هم اهمیت می‌دادیم. دعواهای زیادی داشتیم چون باید صدایمان را بلند می‌کردیم تا شنیده شویم. اما این بخشی از زندگی بود.»
یادگیری اینکه در مواقع ضروری به هم گوش دهید و با هم کنار بیایید، به هر دوی آنها کمک کرد. هودس می‌گوید: «چیزهای زیادی وجود داشت که مجبور بودیم با آنها کنار بیاییم، اما این تجربیات ما را به افراد بهتری تبدیل کرد.»
در جایی که هودس زندگی می‌کند، ساکنان دائماً می‌آیند و می‌روند، و او از این تنوع لذت می‌برد. «این موضوع مرا علاقه‌مند نگه می‌دارد! من با افراد جدید می‌نشینم، گفتگو می‌کنم، سوال می‌پرسم و آنها را وادار می‌کنم تا صحبت‌هایشان را ادامه دهند.»
از این طریق می‌توانید چیزهای زیادی یاد بگیرید. هودس می‌گوید: «شما هرگز نمی‌دانید چه چیزهایی درون یک شخص پنهان است.»
هر دو خواهر خاطرات خوبی از همسرانشان دارند. سویدلر می‌گوید: «هیچ چیز بهتر از یک ازدواج خوب نیست.»
هودس نیز می‌گوید: «من یک شوهر فوق‌العاده و فرزندان شگفت‌انگیزی داشتم. این یکی از بزرگترین اتفاقات زندگی من بود.»
این تجارب نشان می‌دهد که پرورش روابط انسانی و ارتباطات معنادار، چه در خانواده و چه با دوستان و آشنایان، چقدر می‌تواند برای داشتن یک زندگی شاد و پرمعنا مهم باشد.
هودس توصیه می‌کند: "بخوانید تا بتوانید ذهن خود را توسعه دهید." این توصیه برای هر کسی که می‌خواهد از نظر ذهنی فعال بماند، بسیار مهم است.
این دو خواهر از دوران جوانی علاقه مشترکی به ادبیات و هنرها داشتند. هودس می‌گوید: «ما خانواده‌ای اهل مطالعه بودیم و نیازی به خرج کردن پول برای کتاب نداشتیم، زیرا کتابخانه نزدیکی خانه‌مان بود.»
سویدلر نیز با شوق و ذوق از دوران کودکی‌اش یاد می‌کند: «وقتی دختر کوچکی بودم و کارت کتابخانه‌ام را گرفتم، این بهترین اتفاق زندگی‌ام بود.» او اکنون عضو یک گروه کتاب است که بر مطالعه و بحث درباره داستان‌ها تمرکز دارد، نه صرفاً شایعه‌پردازی و نوشیدن شراب. سویدلر به‌ویژه به نویسندگان سیاه‌پوست علاقه‌مند است زیرا آثار آنها او را با تجربیات و دیدگاه‌های مختلف آشنا می‌کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که تنهایی می‌تواند اثرات منفی بر سلامت داشته باشد، اما سویدلر معتقد است: «اگر عاشق خواندن باشید، هرگز تنها نخواهید بود. هر کتابی دوست شماست.»
این دو خواهر با مطالعه گسترده و علاقه به ادبیات توانسته‌اند ذهن خود را فعال نگه دارند و از تنهایی جلوگیری کنند. عشق به کتاب و مطالعه، آنها را در طول سالیان دراز همراهی کرده و به رشد ذهنی و اجتماعی‌شان کمک کرده است.
سویدلر، وقتی از او درباره راز زندگی طولانی و شاد در 100 سالگی پرسیده شد، اولین چیزی که گفت این بود: "ما هرگز سیگار نکشیده‌ایم و مشروبات الکلی نمی‌نوشیم." با این حال، او در مورد رژیم غذایی جزئیات زیادی بیان نکرد.
سویدلر می‌گوید: "من رژیم غذایی بسیار خوبی دارم و سعی می‌کنم از دسرها دوری کنم."
هودس با توجه به آموزش‌های دوره تغذیه صلیب سرخ که در طول جنگ جهانی دوم گذرانده، می‌گوید: "من همیشه یک رژیم غذایی ساده و متعادل بدون شیرینی زیاد را ترجیح داده‌ام. آنها می‌خواستند ما را سالم نگه دارند." اگرچه هودس سعی می‌کند مصرف چربی حیوانی را محدود کند و شیر بدون چربی می‌نوشد، اما پس از شام از کمی بستنی لذت می‌برد.
به نظر می‌رسد که نکته اصلی در مورد غذا، و همچنین هر چیز دیگری، اعتدال است. سویدلر معتقد است که "زندگی خوب و متعادل ضرری ندارد."
این دو خواهر با رعایت رژیم غذایی متعادل و پرهیز از افراط، توانسته‌اند سلامت خود را حفظ کنند و از زندگی طولانی و شاد خود لذت ببرند.
هودس می‌گوید: «من آدم خوش‌شانسی هستم. با وجود اینکه بیماری‌ها و مشکلاتی داشته‌ام، بر آنها غلبه کرده‌ام.»
او در کودکی باهوش بود و یک سال تحصیلی را جهش کرد، اما امکان رفتن به دانشگاه برایش فراهم نبود. در نوجوانی مشغول به کار شد و پس از فارغ‌التحصیلی مجبور بود پول دربیاورد.
او به این فکر می‌کند که چه می‌توانست باشد: «تحصیلات زیادی نداشتم، اما از تحصیلی که داشتم، لذت می‌بردم.» او دوست داشت شغلی چالش‌برانگیزتر و سطح بالاتر داشته باشد.
اما او به پشیمانی نمی‌پردازد و می‌گوید: «با همه اینها، من خیلی خوش‌شانس هستم.»
روحیه مثبت‌نگر او کمک زیادی به او کرده است. هودس اساساً فردی شاد و خوش‌بین است. او می‌گوید: «بسیاری از مردم قدر چیزهایی که در زندگی دارند را نمی‌دانند و آنها را بدیهی می‌پندارند. من این‌طور نیستم. دوست دارم موقعیت‌ها را تجزیه و تحلیل کنم و احساس می‌کنم موفق بوده‌ام.»
سویدلر غم و اندوه بیشتری در زندگی داشته است؛ هر دو دخترش در جوانی از دنیا رفتند. اما او نمی‌خواهد وقت خود را با تلخی یا پشیمانی هدر دهد.
در کودکی، به‌خاطر رفتار خوبش مورد تحسین قرار می‌گرفت. او می‌گوید: «وقتی وارد کلاس می‌شدم، معلمم می‌گفت: 'صبح بخیر، آفتاب!' چون خیلی سرحال بودم.»
حالا او 103 ساله است و این روحیه همچنان در او باقی مانده است. سویدلر می‌گوید: «من به همه چیز علاقه‌مند هستم و در اینجا و اکنون زندگی می‌کنم. به عقب نگاه نمی‌کنم، بلکه نگاهم رو به جلو است.»
این دو خواهر نشان می‌دهند که تمرکز بر نکات مثبت و حفظ نگرش خوش‌بینانه، حتی در مواجهه با مشکلات، می‌تواند به یک زندگی طولانی و شاد کمک کند.
