این بسته آموزش شامل 6 قسمت می باشد.برای دیدن ادامه این آموزش به قسمت محصولات مرتبط در پایین صفحه مراجعه فرمایید.
سرفصل:
مقدمه: مقدمه ای بر تلرانس گذاری هندسی و ابعادی
فصل 1: Introduction – Symbols and Term - مقدمه ای بر معرفی واژه ها و علائم
فصل 2: Limits of Size - حدود اندازه
فصل 3: How the Geometric Tolerancing System Works - سیستم تلرانس گذاری هندسی چه کار کردی دارد.
فصل 4: Position Verification - ارزیابی تلرانس موقعیت
فصل 5: Product Plans and Virtual Condition - طرح یک محصول با کیفیت و وضعیت مجازی
فصل 6: The Datum Reference Frame - چهارچوب مرجع مبنا
فصل 7: Datum Feature Modifiers
فصل 8: The Datum Reference Frame II - Targets and Irregular Surface
فصل 9: The Datum Reference Frame III - Advanced Concepts
در مواقعی که قطعه از قاعده خاصی پیروی نمیکند و بسیار سخت است که مبنای مناسبی تعیین کنیم ، بعنوان مثال از پیچها بعنوان مبنا استفاده کرده است و همچنین فرم پروفیل دور درپوش که همانند یک رینگ با آن فرم خاص است. ویژگی های با اندازه هم میتوانند بعنوان مبنا قرارگیرند یعنی به غیر از سطوح مواردی مانند سطوح استثنا و یا الگوی سوراخ ها و یا منحنی ها نیز میتوانند بعنوان مبنا قرار بگیرند.
دیتوم تارگت های متقارن : قطعاتی که متقارن هستند از مدین پلن انها بعنوان مبنا استفاده میگردد.
دیتوم تارگت های ناحیه ای : برای قطعاتی که بسیار وسیع میباشند به جای سطح صافی از سه پین سرکروی استفاده میکنیم و حداقل میزان پین ها سه عدد باید باشد. این دیتوم تارگت ها برای نگهداشتن سطوح گسترده و بسیار نازک توسط پین های سر تخت هستند که نیاز به ماشینکاری ندارند و بصورت سطح دایره ای هاشور خورده مشخص میشوند و پوزیشن انها حتما باید بصورت بیسیک آورده شود برای نشان دادن ناحیه دیتوم تارگت در بالای خط بالن اندازه را ذکر میکنیم و باتوجه به شکل ناحیه تلرانسی از علامت قطر یا مستطیل استفاده میکنیم.
دیتوم تارگت های خطی : جهت نشان دادن قطعات درکناره و گوشه ای هستند که با کناره پینهای استوانه ای ثابت نگهداشته میشوندو بصورت خط در نمای کناری و بصورت نقطه درنمای بالا نشان داده میشوند.
دیتوم تارگت های نقطه ای : که درواقع یک پین سرکروی که در نقطه (دایره بسیار کوچکی که نقطه فرض میشود) با قطعه درتماس است و همانطور که ذکر شد از ان جهت نگهداری و ثابت نگهداشتن قطعات ورقی بسیار گسترده ونازک که نیازی به ماشینکاری ندارند.
دیتوم تارگت های توربین بلید: برای نگهداشتن قطعاتی هستند که استندی ندارند و بصورت یک پین با گوشه زاویه ای نود درجه لبه های قطعه را ثابت نگه میدارند.
دیتوم تارگت های پیلو بلاک : برای سنتر کردن سوراخ قطعاتی که هنگام ماشینکاری باید تعامد و تختی انها رعایت شود و جایگزینی جز یک پین راهنما جهت نگهداشتنشان وجود ندارد.
دیتوم تارگت های قابل حرکت نوع اول:
بعضی از قطعات هنگام ماشینکاری به علت شکل هندسی خاصی که دارند نمیتوان آنرا کامل فیکس کرد، بعنوان مثال : یک مثلث سه سر گرد را درنظر بگیرید که اگر یک گوشه گرد را در جناقی اتکا بدهیم هنوز به میزان کمی چرخش خواهد داشت حدودا پنج درجه که باید این مقدار ازادی نیز گرفته شود، برای همین امر یک فیکسچر متحرک که در یک محور میتواند حرکت رفت و برگشتی داشته باشد، از ضلع آزاد قطعه را فیکس میکند، بدین ترتیب که فیکسچر به ضلع مماس می گردد و سپس با پیچ سفت میشود و کاملا کلیه درجات ازادی قطعه را می گیرد این مدل فیکسچرهای متحرک در بازار موجود میباشند و به اسانی قابل تهیه هستند.
دیتوم تارگت های متحرک نوع دوم :
بعضی از قطعات برای فیکس شدن نیاز به ساخت فیکسچر خاص دارند، به طور مثال سرمرغک یا حفره کروی که نیاز هست با توجه به سایز قبل از ماشینکاری ساخته شود و درهنگام ماشینکاری جهت فیکس کردن و مبنا استفاده گردد.
برای نشان دادن ناحیه دیتوم تارگت در بالای خط بالن اندازه را ذکر میکنیم و باتوجه به شکل ناحیه تلرانسی از علامت قطر یا مستطیل استفاده میکنیم ولی تنها در دیتوم تارگت متحرک است که دوخط دایره را به خط نشان یا خط اندازه متصل میکند.
باید به به این نکته توجه کرد که منظور از دیتوم تارگت این است که مبنا کجا قرار دارد و ناحیه وشکل دیتوم تارگت را مشخص کنیم.
معمولا در سطوح یا فرم هایی که یکدست و یکپارچه میباشند ممکن است میزان تلرانس در کل و یکپارچگی فرم کلی مشکل و یا خطایی ایجاد کند برای حل این مشکل میتوان دو چهارچوب کنترل ویژگی عنوان کرد.
این دو چهارچوب ویژگی در ابتدا پروفیلی تعریف میکنیم که نسبت به مبنای اول و دوم و سوم مقید باشد و ناحیه تلرانسی بین دو سطح به فاصله دو است و تابع پروفیل، و همچنین شرطی اعمال شده که بیان میکند در هر مربع دلخواه پنجاه در پنجاه از هر قسمت دلخواه از سطح نباید اختلاف سطح از 0.2 تجاوز کند ، بدین صورت از سطحی کاملا یکنواخت و بدون تفاوت سطح چشمگیر برخوردار خواهیم بود.
در موارد استثنا زیر مجاز به گذاشتن دیتوم یعنی مبنا نیستیم، زیرا تلرانس های فرم خود مستقل بوده و بعنوان مبنا یا رفرنس قرار میگیرند:
1- تلرانس راستی که به صورت دو بعدی بین دو صفحه تعریف میشوند.
2- تلرانس گردی که دوبعدی و حد فاصل بین دو دایره درنظر گرفته می شود.
3- تلرانس استوانه ای که سه بعدی است و حد فاصل بین دو استوانه تعریف شده است.
بنا به اصل تیلور یا قانون اول اگر ویژگی داخلی مستقل با اندازه مانند حفره ، شیار ، سوراخ و ویژگی خارجی مستقل با اندازه مانند استوانه پین شفت داشته باشیم تلرانس سایز تمام خطاهای فرم یعنی چهار تلرانس مذکور را تحت پوشش قرار میدهند.
دیتوم فیچر بی قاعده مانند لولا مبنای اول فرم داخل استوانه ایست که لولا در آن قرار می گیرد یعنی سه استوانه هم مرکز با مرکزی باتلرانس مشخص شده ، مبنای دوم میدل پلین یا صفحه میانی قطعه است که با مبنای اول تعامد داشته و در تلاقی این دو مشترک مبنای سوم تعریف میشود این قطعه هنگام کنترل با این لولا چک میشود و در صورت صحت قبول خواهد شد، گرچه در صورتیکه تمامی ملزومات نقشه طراح و نقشه ساخت رعایت و اجرا شود در مرحله کنترل قطعه قطعا قبول خواهد شد.
در دیتوم فیچر سفارشی یا مبنای حفره یا سوراخ مربعی شکل مبنای اول سطح زیر قطعه درنظر گرفته شده است مبنای دوم فرم مربعی شکل شیار و عمود بر مبنای اول مشخص شده است ، در مبنای سوم متوجه میشویم که هدف از سفارشی یا Customize نقشه این است که هم سوراخ مربعی و هم شیار هردو باهم در کنترل چرخش قطعه و گرفتن درجه ازادی قطعه نقش دارند ولی هدف گرفتن درجه ازادی قطعه با مبنای سوم یعنی شیار است، و دو سوراخ مشابه در بالای قطعه با تلرانس بسته و آر اف اس مشخص شده اند چون نقش مهم پرس فیت در مونتاژ را دارند.
اهمیت ارتباط دادن دو مبنا نقش مهمی در کارکرد مجموعه مونتاژی دارد دو طرف قطعه دو مبنای جداگانه در نظر گرفته شده است بعنوان مثال چهار سوراخ مشابه در دو سطح را میتوانست هشت مورد عنوان کند، که در نهایت مبنای چهارم پوزیشن را به مبنای اول و دوم مرتبط کرده است، باید به خاطر داشت هرچه مبناهای نقشه باهم مرتبط باشند نقشه کامل تر میشود.
