فایل صوتی کامل این توصیه‌ها در این آدرس قابل دستیابی است.
لطفا این پیام را برای پزشکان، پرستاران و سایر کارکنان مراکز درمانی و بهداشتی ارسال کنید.
اگر شما یکی از کارکنان درمانی، اداری یا خدماتی مراکز بهداشتی و درمانی باشید، چه مرکزتان مستقیما درگیر مقابله با کرونا باشد و چه نباشد، احتمالا در روزهای شیوع کرونا نسبت به عموم مردم، استرس و فشار روانی بیشتری تحمل می‌کنید. خطر ابتلا به بیماری، فشار و مسئولیت کاری زیاد و رویدادهای ناراحت‌کننده در محل کار، همگی سلامت روان شما را تهدید می‌کنند.
با رعایت توصیه‌های زیر، میتوانید مقابلهٔ سالمتری با این فشارهای روانی داشته باشید و این بحران را با کمترین آسیب روانشناختی ماندگار پشت سر بگذارید.
توصیهٔ اول: خودمراقبتی را متوقف نکنید.
همان طور که یک ذهن مضطرب می‌تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند، یک جسم خسته هم ذهن را در مقابله موثر با فشار روانی ناتوان می‌کند. حتی در این شرایط دشوار، مراقب خواب و تغذیهٔ خود باشید. به خاطر داشته‌باشید که اصل اول کمک‌رسانی این است که از خودتان حفاظت کنید.
توصیهٔ دوم: نسبت به خودتان شفقت و دلسوزی داشته باشید.
با حال بد و احساسات ناخوشایندی که به سراغتان می‌آید دلسوزانه و با محبت برخورد کنید. خستگی، خشم، غم، گیجی و بدحالی را در خودتان سرکوب یا سرزنش نکنید. به خاطر داشته‌باشید که قبل از متخصص بودن، یک انسانید و هر انسانی این احوال را تجربه می‌کند. با خودتان صبور و دلسوز باشید.
توصیه سوم: روزانه احساساتتان را تخلیه کنید.
نوشتن ابرازی، شکلی از نوشتن دربارهٔ تجارب ناخوشایند است که به شما اجازهٔ تخلیه احساسات و کاهش اضطراب را می‌دهد. تحقیقات کارآیی این روش را برای کاهش اضطراب در کادر درمان نشان داده‌اند. دربارهٔ تجارب سخت خود و افکار و احساساتتان بنویسید. (توضیحات بیشتر در این فایل صوتی قابل دسترسی است.)
توصیهٔ چهارم: با همکارانتان درد دل کنید.
تجارب دشوارتان و احساسات و افکارتان را با همکارانتان در میان بگذارید تا آنها بتوانند از شما حمایت کنند. میتوانید در محل کار، جلسات منظمی برای بیان تجارب دشوار و ناراحت‌کننده داشته باشید، یا در فضای غیررسمی‌تر و دوستانه‌تر این مسائل را مطرح کنید. با همدلی به یکدیگر گوش بدهید، احساسات یکدیگر را بپذیرید و از تجارب مشترکتان بگویید. (توضیحات بیشتر در فایل صوتی)
توصیه پنجم: مراقب احساس مسئولیت اغراق شده باشید.
تحقیقات نشان می‌دهد کسانی که مشاغل مراقبتی را انتخاب می‌کنند سطح بالایی از حساسیت به نیازهای دیگران و ایثارگری دارند. مراقب باشید این ویژگی خوب شما راه به افراط نبرد؛ به عنوان مثال از خودتان انتظارات غیرواقع‌بینانه نداشته‌باشید، خودتان را برای چیزی که خارج از توانتان بوده سرزنش نکنید و دچار احساس گناه نشوید. اگر با این افکار مواجه شدید به آنها پاسخ بدهید و با آنها مخالفت کنید. همچنین میتوانید درباره این افکار با همکارانتان حرف بزنید.
توصیه ششم: آماده ارائهٔ «کمک‌های اولیهٔ روانشناختی» به دیگران باشید.
اگر در محیط کار با کسی مواجه شدید که تجربه دشواری را از سرگذرانده و حال روانی خوبی ندارد، میتوانید با این اعمال ساده و موثر، که توسط who توصیه شده‌اند به او کمک کنید و جلوی بدتر شدن حالش را بگیرید. اولا، او را به فضای آرامتری و منتقل کنید و با دادن آب یا پتو یا هر وسیه مورد نیاز دیگر از او حمایت کنید. دوما، اگر مایل به حرف زدن بود با همدلی و بی‌قضاوت به او گوش بدهید. در غیر این صورت، دقایقی در سکوت در کنارش بمانید. در مرحله سوم، ارتباط او را با عزیزان و حامیانش برقرار کنید یا اطلاعاتی دربارهٔ افراد یا سازمانهایی که می‌توانند به او کمک کنند در اختیارش بگذارید. (اطلاعات بیشتر دربارهٔ «کمک‌های اولیهٔ روانشناختی» در فایل صوتی.)
توصیهٔ هفتم: مراقب نشانه‌های مشکلات جدی روانشناختی در خودتان و دیگران باشید.
شرایط پرفشار کنونی ممکن است موجب «اختلال استرس حاد پس از حادثه» یا «سندرم خستگی مزمن» در شما یا بعضی از همکارانتان بشود. نشانه‌های این مشکلات را بشناسید و چنانچه با آنها مواجه شدید با روانپزشک یا روانشناس صحبت کنید. (توضیحات بیشتر دربارهٔ نشانه‌های مشکلات یادشده و نحوه دسترسی به خدمات سلامت روان در فایل صوتی.)
برای همهٔ شما، کارکنان عزیز بخش درمان، آرزوی سلامتی کامل داریم و قدردان زحمات شما هستیم. ?
نویسنده: مائده ایمانی، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
