قبلا یکمی در مورد فرضیه بازار کارا صحبت کردم. به طور خلاصه این فرضیه میگه که همه اطلاعات به طور کامل توی قیمت ها لحاظ میشن و تصمیمات به شکل کامل منطقی و عقلاییه.
اما فرضیه بازار تطبیقی (Adaptive Market Hypothesis) میگه که کارایی بازار ها ثابت نیست.
یعنی این که بخوایم بگیم فلان بازار کارا هست یا نیست به کلی اشتباهه بلکه باید عامل زمان رو هم لحاظ کنیم. یعنی یک بازاری توی یک دوره زمانی میتونه کارا باشه و توی دوره زمانی دیگه ای اون کارایی رو نداشته باشه.
در واقع AMH یا همون فرضیه بازار تطبیقی میگه بازار مثل یک موجود زنده است. بازار استراتژی هارو پیاده سازی میکنه و بعد ازشون درس میگیره و هی تغییر میده. از طرفی عوامل بقا و ترس هم توی این تصمیمات منعکس میشن.
یک سری مقالات جدید منتشر شده که روی چند ارز دیجیتال مثل بیتکوین تحقیقاتی انجام دادن که ببینن آیا به طور مطلق از فرضیه بازار کارا پیروی میکنه یا نه؟ نتیجه این بوده که هر چند دوره کارایی بیتکوین طولانی بوده اما همیشه کارا نبوده و بازار بین فاز کارایی و ناکارایی نوسان داشته. ارز های دیجیتال کوچیک تر کارایی کمتری داشتن.
چرا برای سرمایه گذار مهمه که این نکات رو بدونه؟
فرض کنید شما این نکته که بازار به شکل تطبیقی رفتار میکنه رو توی تصمیمات سرمایه گذاری خودتون لحاظ میکنید. متوجه میشید که بازار همیشه عاقل نیست. همیشه هم احمق نیست. وقتایی که عاقل میشه خیلی نباید وزن به تحلیل های خودتون بدید چون بازار هم اون تحلیل هارو میبینه و تو قیمتا اثرشو گذاشته. اما وقتی بازار هیجانی شده چی؟ اینجا خیلی اهمیت داره که بتونید برخلاف اکثریت رفتار کنید. اینجا جاییه که بازار فرصت کسب سود های غیر عادی میده (هر چند احتمال تحمیل زیان های غیر عادی هم هست).
