افراد مبتلا به زوال عقل(دمانس) اغلب مشکلاتی را در خوردن و آشامیدن تجربه می‌کنند، اما راه‌هایی برای مدیریت این مشکلات وجود دارد.
یک رژیم غذایی سالم و متعادل می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک کند. با این حال، علائم رایج زوال عقل (مانند از دست دادن حافظه و مشکلات در تفکر و حل مسئله) می‌تواند خوردن و نوشیدن خوب را دشوارتر کند.
افراد مبتلا به زوال عقل(دمانس) اغلب مشکلات جسمی از جمله از دست دادن شنوایی و بینایی دارند که این مشکلات می‌تواند موجب مشکلاتی در خوردن و آشامیدن شود.
اگرچه مشکلات خوردن و آشامیدن در افراد مبتلا به زوال عقل(دمانس) نسبتاً رایج است، اما مشکلات هر فرد منحصر به فرد خواهد بود.
یک فرد مبتلا به زوال عقل (دمانس) ممکن است برای تشخیص غذا و نوشیدنی دچار مشکل شود. آنها همچنین ممکن است مطمئن نباشند که چگونه غذا خوردن را شروع کنند. این مشکلات ممکن است به این دلیل شروع شوند:
یک فرد مبتلا به زوال عقل ممکن است به دلایلی که ذکر شد غذا یا نوشیدنی را نخورد یا ننوشد، حتی زمانی که احساس گرسنگی و تشنگی می‌کند. این مشکل می‌تواند منجر به کاهش وزن شود.
احترام گذاشتن به ترجیحات فرد مبتلا به زوال عقل، به آنها برای خوردن و نوشیدن مناسب، کمک می‌کند. به طور مشابه، اگر روال و رژیم غذایی فرد تغییر کند، خوردن و آشامیدن دشوارتر می‌شود.
برای مثال، اگر فردی به غذاهای تند عادت نداشته باشد، ممکن است از احساس خوردن غذاهای پرادویه لذت نبرد. ممکن است فرد عادت داشته باشد که به مقدار خاصی غذا بخورد یا در طول روز کم و بیش منظم غذا بخورد و همچنین ممکن است برخی از غذاها را به دلیل اعتقادات مذهبی خود نخورد. با درک ترجیحات فرد مبتلا به زوال عقل، می‌توانید او را در خوردن و نوشیدن حمایت کنید.
با پیشرفت زوال عقل، فرد احتمالاً برای رفع نیازهای خود به حمایت بیشتری نیاز دارد. در حالی که خوردن یک رژیم غذایی متعادل توصیه می‌شود، گاهی اوقات مهم است که مطمئن شوید آنها به اندازه کافی غذا می‌خورند، حتی اگر این به معنای خوردن غذاهای ناسالم باشد. همچنین ممکن است برای نوشیدن الکل به مراقبت بیشتری نیاز داشته باشند.
چگونه می‌توانم از فرد مبتلا به زوال عقل حمایت کنم تا رژیم غدایی خوبی داشته باشد؟
به خاطر داشته باشید که مشکلات خوردن و آشامیدن برای افراد مبتلا به زوال عقل رایج است. همچنین به یاد داشته باشید که افراد مبتلا به زوال عقل نیازی به رژیم غذایی خاصی ندارند.
روش‌هایی وجود دارد که می‌توانید امتحان کنید. به دنبال راه حل‌های کم استرس باشید - عقل سلیم و رویکرد خلاق اغلب کمک می‌کند.
عادات شخص را در نظر بگیرید - به آنچه دوست دارد و آنچه که دوست ندارد، فکر کنید و تاریخچه زندگی او از جمله روال گذشته را در نظر داشته باشید.
به دنبال سرنخ‌های غیرکلامی مانند زبان بدن و تماس چشمی به عنوان وسیله ارتباط باشید.
آرامش خود را حفظ کرده و سعی کنید شخص را هول نکنید. مهم است که عجله نداشته باشند و به آنها زمان کافی برای خوردن داده شود.
به آنها کمک کنید تا حد امکان استقلال خود را در خوردن و آشامیدن حفظ کنند.
به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید. اگر در مورد رژیم غذایی یک فرد مبتلا به دمانس نگران هستید، با پزشک عمومی صحبت کنید. همچنیت یک متخصص تغذیه می‌تواند در مورد اینکه در یک موقعیت خاص چه چیزی بهتر است، شما را راهنمایی کند.
