قبل از این که اقدام به خرید اوره از وب سایت دارو رایان کنید باید بدانید که اوره چیست. همان طور که در مقالات گذشته درباره دی کلسیم فسفات چیست و اوره برای پوست صحبت کردیم، دراین مقاله درباره اوره صحبت خواهیم کرد.
یکی از کودهای نیتروژن اوره است و با نام تجاری کاربامید هم شناخته می شود. اوره دارای دو گروه آمین است که به گروه عاملی کربونیل متصل هستند. اوره خالص غیر سمی، جامد، بی رنگ و محلول در آب است. این ترکیب شیمیایی در آب محلول و در اسیدها و قلیاها نامحلول است. در کشاورزی از اوره کشاورزی به عنوان منبع نیتروژن برای گیاهان استفاده می شود. در فرآیند تولید کود اوره، اوره با دی اکسید کربن و آمونیاک واکنش می دهد. کود اوره به صورت قرص استوانه ای و جامد در بازار موجود است. به طور معمول، کودهای اوره حاوی 46 درصد نیتروژن هستند، اما توجه داشته باشید که کودهای پلت دارای نرخ تبخیر و شستشوی بالاتری هستند و میزان نیتروژن آنها نیز به ترتیب کمتر است. بنابراین راندمان اوره گرم 15 تا 20 درصد بیشتر از سایر انواع اوره کشاورزی است.
کودهای کشاورزی اوره با محلول پاشی گیاهان قابل جذب هستند، زیرا این نوع کودها در آب بسیار محلول هستند. توجه داشته باشید که این کودها را نمی توان در گیاهان بدون خاک استفاده کرد زیرا به سرعت تبخیر می شوند. یکی از مزایای این کود این است که منبع نیتروژن ارزان برای گیاهان است. اگرچه اوره توسط انسان و حیوان تولید می شود، اما اوره مصنوعی با آمونیاک بی آب تولید و عرضه می شود. محصول هیدرولیز اوره کشاورزی در خاک آمونیاک و اکسید است و برای کود دهی محصولات کشاورزی بسیار مفید است.
اوره یا یوریا، یک ترکیب شیمیایی است که به صورت پودر سفید رنگ به دست می‌آید و در زمینه‌های مختلفی مانند کشاورزی، صنایع شیمیایی، پزشکی و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در کشاورزی، اوره به عنوان منبع اصلی نیتروژن برای گیاهان استفاده می‌شود. همچنین، در صنایع شیمیایی، اوره برای تولید امونیاک، نیتریک اسید، نیترات، نیتروژن مایع و سایر ترکیبات شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در پزشکی، اوره به عنوان ماده‌ای که برای تخفیف علائم مربوط به عفونت مجاری ادراری استفاده می‌شود. همچنین، در برخی آزمایشات پزشکی برای تشخیص بیماری‌هایی مانند سرطان پروستات و برخی بیماری‌های کلیوی نیز استفاده می‌شود.
اوره در بدن انسان نیز تولید می‌شود و یکی از مهمترین مواد زائد در بدن است. این ماده در اثر فرایند تجزیه پروتئین‌های موجود در غذا و نیز فرایند تولید انرژی در بدن به وجود می‌آید و به صورت طبیعی از طریق کلیه‌ها از بدن دفع می‌شود.
اوره در صنایع غذایی نیز استفاده می‌شود، به عنوان مثال در تولید برخی نوشیدنی‌های انرژی‌زا و نوشابه‌های گازدار، به عنوان یک ماده افزایش دهنده مزه و رنگ استفاده می‌شود.
همچنین اوره به عنوان یک ماده محافظت کننده پوست در ترکیبات آرایشی و بهداشتی نیز استفاده می‌شود و در صنعت چاپ برای تولید مرکب‌های حساس به نور و پایداری رنگ نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به طور کلی، اوره به عنوان یک ترکیب شیمیایی چند منظوره است که در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اوره در ادرار در سال 1727 اولین بار توسط دانشمند هلندی Hermann Boerhau کشف شد، اگرچه این کشف اغلب به شیمیدان فرانسوی هیلر رول نسبت داده می شود.
فریدریش ولر کشف کرد که اوره را می توان از مواد خالص ساخت که یک نقطه عطف مهم در شیمی در سال 1828 بود. او برای اولین بار نشان داد که می توان ماده ای را که قبلاً به عنوان محصول شناخته می شد و بعداً در آزمایشگاه بدون شروع بیولوژیکی سنتز کرد.
برای استفاده صنعتی، اوره از آمونیاک مصنوعی و دی اکسید کربن ساخته می شود. از آنجایی که تولید آمونیاک مقادیر زیادی دی اکسید کربن را به عنوان یک محصول جانبی از هیدروکربن ها (عمدتا گاز طبیعی یا کمتر فرآورده های نفتی) یا گاهی از زغال سنگ (واکنش جابجایی بخار) تولید می کند، کارخانه های اوره تقریباً همیشه در نزدیکی سایت قرار دارند. جایی که آمونیاک تشکیل می شود. اگرچه گاز طبیعی مقرون به صرفه ترین و در دسترس ترین ماده خام برای تولید آمونیاک در گیاهان است، اما کارخانه هایی که از آن استفاده می کنند در این فرآیند به اندازه ای که برای تبدیل تمام آمونیاک به اوره لازم است دی اکسید کربن تولید نمی کنند. در سال‌های اخیر، فناوری‌های جدیدی مانند فرآیند KM-CDRبرای بازیابی دی‌اکسید کربن اضافی از گازهای دودکش تولید شده در کوره کارخانه گاز سنتز آمونیاک اصلاح‌شده توسعه یافته‌اند که به اپراتورهای مستقل مجتمع‌های کود نیتروژن امکان می‌دهد از نیاز به استفاده از آمونیاک به عنوان کنترل جداگانه و بازاریابی محصول و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای آن در جو.
اوره دارای یک گروه کربن با دو گروه آمین متصل به کربن است. اوره یک آمید اسید مونوکربوکسیلیک حاوی یک کربن است. از اسید کربنیک می آید. این توتومر اسید کاربامیک است. اوره که به اوره نیز معروف است یک کود شیمیایی است. این آمید دارای دو گروه NH2است که به یک گروه کربن (C=O) متصل هستند.
مولکول اوره مسطح است. در اوره جامد، مرکز اکسیژن در دو پیوند هیدروژنی N-H-Oدرگیر است. یک شبکه پیوند هیدروژنی متراکم و از نظر انرژی مطلوب احتمالاً به قیمت بسته‌بندی مولکولی کارآمد ایجاد می‌شود. سازه کاملاً باز است، روبان ها تونل هایی با مقطع مربع تشکیل می دهند. کربن موجود در اوره به صورت ترکیبی sp2 توصیف می شود، پیوندهای C-N دارای ویژگی پیوند دوگانه قابل توجهی هستند و اکسیژن کربونیل در مقایسه با فرمالدئید پایه است. حلالیت بالای اوره در آب نشان دهنده توانایی آن در پیوند هیدروژنی گسترده با آب است.
اوره به دلیل تمایل به تشکیل ساختار متخلخل، توانایی نگهداری بسیاری از ترکیبات آلی را دارد. در این به اصطلاح کلرات ها، مولکول های آلی "مهمان" در کانال هایی ذخیره می شوند که توسط مارپیچ های متقابل متشکل از مولکول های اوره با پیوند هیدروژنی تشکیل شده اند. از این رفتار می توان برای جداسازی ترکیبات به عنوان مثال برای تولید سوخت جت و روغن روان کننده و جداسازی هیدروکربن ها استفاده کرد.
از آنجایی که مارپیچ ها به هم متصل هستند، تمام مارپیچ های کریستال باید از قدرت مولکولی یکسانی برخوردار باشند. این زمانی مشخص می شود که کریستال هسته دار می شود و بنابراین می توان آن را با کاشت مجبور کرد. کریستال های به دست آمده برای جداسازی مخلوط نژادی مورد استفاده قرار گرفتند.
هنگامی که پروتئین ها در کبد تجزیه می شوند، نیتروژن به آمونیاک تبدیل می شود که سپس با سایر مواد شیمیایی در کبد ترکیب می شود و اوره، یک محصول زائد را تشکیل می دهد. در مرحله بعد اوره از طریق خون به کلیه ها می رسد و پس از خروج از خون از طریق ادرار دفع می شود.
از یک رژیم غذایی معمولی روزانه 12 گرم اوره تولید می شود که بیشتر آن یعنی حدود 10 گرم از کلیه ها خارج می شود. مقدار کمی اوره (کمتر از 0.5 گرم در روز) از روده، ریه و پوست خارج می شود. بنابراین اگر عملکرد کلیه درست باشد 90 درصد اوره از بدن خارج می شود. به همین دلیل، سطح اوره خون (BUN) نشان دهنده تعادل تولید اوره در کبد، تخریب اوره و حذف آن توسط کلیه ها است.
بیماری کلیوی معمولاً در مراحل اولیه هیچ علامتی ندارد، اما می تواند ناشی از تعدادی از عوامل از جمله:
سابقه خانوادگی بیماری کلیوی؛
دیابت؛
فشار خون بالا؛
بیماری قلبی.
بسیاری از بیماری های کلیوی و کبدی می توانند بر میزان اوره در خون تأثیر بگذارند. اگر تولید اوره در کبد افزایش یابد یا مقدار کمی اوره از کلیه ها دفع شود، مقدار اوره در بدن افزایش می یابد.
سطوح اوره و کراتین در تعیین سلامت کلیه ها نقش دارند و باید در محدوده مشخصی باشند. این رتبه را می توان در کشورهای مختلف بر اساس یک شاخص خاص اندازه گیری کرد، به عنوان مثال:
در اروپا: تمام واحدهای اوره اندازه گیری شده و بین 1.8 تا 7.1 میلی مول در لیتر است.
در آمریکا: مقدار نیتروژن اوره اندازه گیری می شود و بین 5 تا 20 میلی گرم در دسی لیتر است.
در ایران: نیتروژن اوره اندازه گیری می شود و محدوده آن بین 6 تا 24 میلی گرم در دسی لیتر است که در گروه های سنی مختلف متفاوت است.
عوامل زیادی در اوره خون نقش دارند، از جمله:
مقدار پروتئین در رژیم غذایی شما؛
تجزیه پروتئین
وضعیت هیدراتاسیون بدن؛
مقدار تولید اوره در کبد؛
میزان دفع اوره توسط کلیه
