مینی ساگا نوعی از داستان کوتاهه که داستانی بلندتر و عمیق‌تر رو فقط با ۵۰ تا کلمه بیان می‌کنه. این داستان می‌تونه تیتر هم داشته باشه اما تیتر اون هم نباید بیشتر از ۱۵ کاراکتر بشه. این مدل از داستان نویسی رو “جولیان سیمادونتاک” و روزنامه “دیلی تلگراف” اختراع کردند. معمولا با یک بار خوندن مینی ساگا کل داستان رو متوجه نمی‌شیم و لازمه که چند بار بخونیم.
این نوع از داستان نویسی برای شناخت و تعریف مشتری به ما خیلی کمک می‌کنه. اگر یادتون باشه توی پستی که درباره “سفر مشتری” گذاشتم نوشته بودم که برای تعریف هر دسته از مشتری‌ها می‌تونید براشون یک مینی ساگا بنویسید.
چطوری؟ الان با هم تمرین می‌کنیم:
اسم یکی از شخصیت‌هایی که مشتری شما هست رو می‌ذاریم “نسرین”
کسب و کار شما کافه هست و سفارش بیرون‌بر هم می‌گیرید.
نسرین هفته‌ای ۵ روز توی هفته، صبح‌ها قهوه می‌گیره و برای قهوه ماگ خودش رو میاره.
نسرین کنار قهوه یک ساندویچ کلاب هم از شما می‌خره ولی از جلوی صندوق پلاستیک بر نمی‌داره و بسته ساندویچ رو توی کوله پشتی می‌ذاره. برای حساب کردن هم همیشه کارت می‌کشه و پول نقد نمیده.
نسرین معمولا جین می‌پوشه با بوت رنگی، موهاش فر هست و انگار تازه از جلوی باد اومده کنار. همیشه هدفون روی گوشش هست، ساعت هوشمند داره و کوله‌ای هم که داره مخصوص حمل لپ‌تاپه.
نسرین هفته‌ای یکی دو شب هم به کافه شما میاد و غذای سبک می‌خوره. گاهی یک جلسه کاری توی کافه شما می‌ذاره.
مینی ساگایی که برای این مشتری میشه نوشت اینه:
نسرین کارمند حوزه تکنولوژی یا استارتاپ هست که علاقه زیادی به گجت‌ها داره. درآمد متوسط به بالا داره، تمام روزهای هفته کار می‌کنه و گاهی اضافه کاری هم می‌کنه. حامی طبیعت هست، از سفر خوشش میاد و سبک زندگیش از مد روز تاثیرپذیر نیست و شخصیت مستقل خودش رو داره.
پس برای نوشتن مینی ساگا کافیه خصوصیات مشتری رو داشته باشید، حالا می‌تونید داستان زندگیش رو بنویسید و بر اساس اون برنامه بازاریابی تدوین کنید.
