خشنود نگه‌داشتن دیگران به هر قیمتی
با دوستان خود به رستوران می روید و شما حساب می کنید و به اصطلاح اجازه نمی دهید دوستان دست توی جیبشان کنند. برای بار دوم هم همین رفتار را تکرار می کنید.
به نظر شما این رفتار خوب است یا بد؟
فکر می‌کنید چه اشکالی دارد؟
این رفتار دقیقا مصداق بارز مهرطلبی است؛ من هر کاری می‌کنم به‌شرطی که مردم قدر من را بدانند ، من آدم مهرطلبی هستم.
اگر دنبال مهرطلبی باشم، سعی می‌کنم دیگران را مدیون خود نگه دارم تا همیشه فکر کنند من چه آدم خوبی هستم.
دقت داشته باشیم همیشه باید آن چیزی را ببخشیم که به قدر کفایت از آن داشته باشیم ، این شامل پول ، وقت ، انرژی و ... می باشد.
اگر من خودم انرژی روانی ندارم و خودم خوشحال نیستم ولی سنگ صبور همه می‌شوم و در جمع به زور خودم را شاد نشان می‌دهم تا افراد دیگر را خوشحال کنم، این نشانه مهرطلبی است.
تفاوت مهرطلبی و مهربانی :
در مهربانی فرد احساس رضایت درونی می کند، زمانی انجام میگیرد که فرد گیرنده به آن نیاز داشته و درخواست کمک کرده باشد
ولی در مهر طلبی کمک به دیگران نوعی تحمیل است و به روان فرد صدمه وارد می‌کند. در مهرطلبی اصولا نیازی مطرح نیست و به دیگران کمک می کنیم بدون اینکه به آن نیاز داشته باشند.
از عواقب مهرطلبی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
پیامد روانی مهرطلبی، افسردگی و اضطراب است. عارضه دیگر مهرطلبی هدر رفتن منابع عاطفی، روانی و اقتصادی فرد است. یکی از عوارض بسیار بد مهرطلبی این است که ما را دچار خشم درونی می‌کند.
چه کنیم تا مهرطلب نباشیم ؟
لازم نیست همه را از خودمان راضی نگه داریم
می‌توانیم برای همه خوشایند نباشیم
کار درست را انجام می‌دهیم، صرف‌نظر از اینکه کسی ناراحت می‌شود یا نه
بابت اعمالمان از دیگران انتظار نداشته باشیم
به توجه دیگران نیاز نداشته باشیم
به دیگران فرصت دهیم خوبی‌هایمان را جبران کنند
می‌توانیم به همه خوبی نکنیم
