♧ من "قصد دارم" همچنان به اشتباهاتم ادامه دهم ♧
✅ ما می دانیم که انسان خطا کار است. همه ما اشتباه می کنیم. ببینیم چرا اینگونه است:
⭕️ اولاً ما همیشه به تمام اطلاعاتی که برای "تصمیم گیری درست" نیاز است، دسترسی نداریم و بنابراین باید بر اساس اطلاعات ناقصی که در اختیار داریم، تصمیم گیری کنیم. هنگامی که با کسی رابطه ای را شروع می کنید، نمی دانید چگونه پیش خواهد رفت. هنگامی که چیزی می خرید، نمی دانید آیا هفته بعد هم آن را دوست خواهید داشت یا خیر. اما باز هم آن را می خرید. ولی بعداً اطلاعات بیشتری دریافت می کنید و خواهید دید که این کار اشتباه بوده یا نه. ما از اینده تا زمانی که اتفاق نیفتاده، اطلاعی نداریم.
⭕️ دوماً ممکن است بر اساس هیجانات تصمیم گیری کنیم. مثلاً می خواهیم در بازار سهام، یک خرید و فروش سهم را انجام دهیم، بنابراین ما یک خطر احتمالی را می پذیریم. گاهی اوقات این کار درستی است و گاهی اوقات خیر. ما با کسی دوست می شویم، چون احساس می کنیم زیبا و خوش برخورد است و بعضی اوقات می بینیم که این هیجان ها در هدایت کردن ما ضعیف هستند. اما شما نمی توانید بدون هیجانات، احساسات، غرایز و شهود زندگی کنید. آن ها به شما اجازه می دهند تصمیم گیری کنید و معنای زندگی را دریابید. البته با این آگاهی که گاهی اوقات هم به اشتباه منتهی می شوند.
⭕️ سوماً، ما اغلب یک انتخاب بین دو گزینه نامطلوب داریم و بنابراین یکی را انتخاب می کنیم. اما دیگری می توانست بدتر باشد. مثلاً شما شغلی را قبول می کنید و معلوم می شود که کار ناخوشایندی است، اما اگر شما این کار را نمی پذیرفتید، ممکن بود برای زمان زیادی بی کار بمانید، کسی چه می داند...
✅ شما را نمی دانم، اما من اشتباهات زیادی کرده ام و به نابه این سه دلیل قصد دارم همچنان به اشتباه کردن ادامه دهم. دلیل اینکه من "قصد دارم" و "می خواهم" اشتباهات بیشتری انجام دهم، این نیست که حتما کارم به اشتباه ختم خواهد شد و اقدامم اشتباه از اب در خواهد آمد (شاید هم ختم شد و اشتباه از آب در امد). من "قصد دارم" اشتباه کنم و آن را می پذیرم چون قبل از انجام کاری، بدترین نوع قصد و نیتی است که من را با ترس اشتباه کردن روبرو می کند و از انجام ندادن آن کار رهایم می کند. و اگر هم احیانا اشتباه کردم، خودم را بپذیرم و به خودم خیلی سخت نگیرم و در عوض در جبران اشتباه ام کوشا باشم.
✅ من وجود اشتباه و خطا را در خودم می پذیرم چون من می خواهم زندگی کنم و آن موقع است که واقعاً زندگی می کنم. من ممکن است یک تصمیم بگیرم و آن تصمیم بدی از آب در بیاید، اما حداقل من قادرم تصمیم بگیرم و به زندگی خود ادامه دهم.
