آلبوم را ورق می زنم
اما عکسی از من نیست
اتفاق عجیبی هم نیست
وقتی خودت انتخاب کنی
که در عین بودن
نباشی
آنجاست که دیگر برایت مهم نیست
تصویرت در ذهن چه کسی
ماندگار شود
بدون هیچ وابستگی
راهت را ادامه می دهی
انگار قرار نیست
منتظر باشی
و اینگونه
بهتر آرامش را
به خلوت خود
دعوت کرده ای
من در هیچ قاب عکسی
ماندگار نشده ام
چون می دانم
روزی در نسیمی کوتاه
از تمام یاد ها
خواهم رفت...
نوشته ای دیگر :
