مطابق آمار موجود حدود 7 درصد معلولین ذهنی جامعه را افراد کم توان مرزی تشکیل می دهند. محدوده بهره هوشی این افراد در جدول طبقهبندی بهره هوشی وکسلر از 70 تا 79 تعیین شده است. این افراد در طول عمرخود میان مرز انسان های عادی و معلولین ذهنی قرار می گیرند. آنان آنقدر کم هوش نیستند که در آسایشگاه نگهداری شوند و همچنین آنقدر باهوش نیستند که بتوان آنها را آزاد و برای زندگی مستقل در جامعه بدون نظارت به آینده و سرنوشت سپرد. محدودیت عملکردی در محیط های اجتماعی و نقص در عملکرد ذهنی مثل نارسایی و ناتوانی در استدلال، حل مسئله، برنامه ریزی، تفکر انتزاعی، قضاوت و یادگیری تحصیلی باعث می شود برخلاف افراد هم سن خود در شرایط عادی قادر به سازگاری و رقابت با محیط اطراف خود نباشند. این طبقه افرادی آموزش پذیر و تربیت پذیر هستند از اینرو بنظر می رسد که بهترین راه و روش درمان آنان از طریق افزایش میزان سازگاری و مهارت های اجتماعی و ارتباطی آنها با محیط زندگی و تنظیم توقعات محیطی و سطح کارآیی این افراد در خانواده و جامعه باشد.
تجربه نشان می دهد این افراد توانایی یادگیری اجتماعی، کسب مهارت اجتماعی و شغلی در بزرگسالی را دارا می باشند. لذا امروزه بر خلاف شیوه سنتی گذشته، فعالین اجتماعی در موسسات خیریه علاوه بر ارائه خدمات نگهداری و آسایشگاه داری تلاش دارند با محوریت کارآفرینی اجتماعی بستر انتقال آنان از آسایشگاه و حضور مستقل در اجتماع و خانواده را فراهم کنند.
کارآفرینی اجتماعی چیست؟
منظور ما از کاربرد اصطلاح کارآفرینی، ارزش آفرینی اجتماعی بجای اشتغال زایی و درآمدزایی است. فرآیند دنبال کردن راه حل های خلاقانه برای مشارکت در توانمند سازی افراد کم توان بعنوان یک فرصت و ارزش اجتماعی در قالب مسئله ای بنام معلولیت، رسالت و استراتژی کارآفرینی محسوب می شود که از طریق نوآوری در ایجاد مدل کسب و کار موسسات خیریه، ساختار خدمت داوطلبانه به خلق، توسعه و تجاری سازی خدمت و محصول خیریه به سرانجام خواهد رسید. این ارزش قرار است نیاز، مشکل و یا خواستی از افراد مرتبط با کم توانان ذهنی جامعه را بدون توجه به منفعت اقتصادی با اثرگذاری مثبت در جامعه بر طرف نماید.
کارآفرین اجتماعی جذب کننده استعدادها، شیوه های فناورانه یادگیری عمیق اجتماعی در چرخه حیات پیشرفت و توانمندسازی، سرمایه گذار و توجه عامه مردم و انجمن ها برای تشویق به تغییر پایدار در الگوی اجتماعی از طریق مشارکت و نوعدوستی در فعالیت های غیرانتفاعی برای دستیابی به اهداف اجتماعی است. دارای ساختار جذاب و دقیقی است که بدلیل تعهد بالای آن، قبل از آن که منتظر فرد دیگری برای مداخله باشد یا سعی کند تا فرد دیگری را برای پیدا کردن راهحل متقاعدسازد مستقیما عمل خواهد شد و سپس به دنبال سرمایه گذاران می گردد.
رویکرد و نگاه کارآفرین اجتماعی به خانه باران، علاوه بر تدارک خدمات اجتماعی مخصوص معلولین، اعتقاد به فعالیت، مشارکت و تعامل کلیه سرمایههای اجتماعی بصورت غیر مستقیم در خانواده، جامعه و پلتفرم هایی اجتماعی و مجازی است. که سعی دارد از این طریق سیستمهای موجود را بهبود و وضعیت جدیدی تاسیس نماید. به طور کلی ، کارآفرینان اجتماعی، ماموریتی برای خلق و نگهداری ارزش های اجتماعی در خود احساس می کنند و خروجی کار آنها ممکن است در طیف متنوعی از سازمان ها و کمپین ها نمود پیدا کند.