چرا ژن و همبستری اولویت دارند؟
? هر ایرادی به ظلم در سرمایه‌داری بگیرید می‌گویند سود بیشتری می‌دهد پس خوب است. از پایین آوردن حقوق کارگران تا آزادی قیمت‌گذاری و از کاهش مالیات تا هر ترفند مالی که بانک‌ها بزنند همه با این ادعا توجیه می‌شوند که سود بیشتری می‌دهد: کیکی که دست غول‌ها است باید بزرگ‌تر شود تا حینِ خوردن خرده‌ریزهای بیشتری برای پایینی‌ها بریزد.
? بیایید موقتا قبول کنیم اصالت با سود است و هر اشتباهی که تولید ناخالص را زیاد کند باید به همان اولویت بدهیم. قبول کنیم اقتصاد و سیاست دستِ شرکت‌های بزرگ باشد و آنها هر خواسته‌ای به نفع‌شان است را به کرسی بنشانند. می‌توانیم موقتا عقل را تعطیل کنیم اما در کورانِ حماقت هم حق داریم بپرسیم: چرا آقازاده‌ها سهام شرکت‌ها را به دست بیاورند؟
? مبنای سرمایه‌داری، لیبرالیسم است و اندیشه لیبرال با برابری انسان‌ها شناخته شده. اگر اصالتِ سود را هم به این ادعا اضافه کنیم نتیجه می‌شود اولویت دادن به زمام‌داری کسانی که هوش و استعداد بیشتری دارند. اگر می‌خواهیم شرکت‌ها سودِ حداکثری بدهند چرا سهام‌شان به نخبه‌های علمی و مدیریتی نرسد؟ چرا نوه و نتیجه‌های کم‌استعداد باید وارثِ غول‌ها شوند؟
? چند مخترع یا نابغه علمی سراغ دارید که ثروت‌شان میلیاردی باشد؟ میلیاردرها بیشتر صاحبان ایده‌های بزرگ هستند یا مالکان شرکت‌های بزرگ؟ چرا ارث کاراتر از استعداد بوده؟ مثل روز روشن است که لیبرالیسم آزادی در تبعیض را می‌پذیرد و سرمایه‌داری اساسا با ژن‌سالاری شکل گرفته. دم زدن از سود بیشتر بهانه است برای حفاظت از سلطه‌های موجود.
? زنی که طلاق می‌گیرد تا نیمی از دارایی شوهرِ میلیاردرش را به دست بیاورد و خودش به یک میلیاردر تازه تبدیل شود چه استعدادی داشته جز ازدواج؟ چه کاری متفاوت از همسرانِ دیگر انجام داده؟ مالکیت او بر میلیاردها دلار چه کمکی به سوددهی بیشتر و بزرگ شدن کیک اقتصاد می‌کند؟ آیا هزاران انسان لایق‌تر از او برای چنان موقعیتی وجود ندارند؟
? اصالت سود اگر با ژن یا همبستری قید می‌خورد چرا با امرِ بسیار مهم‌تر (منافع همگانی) قید نخورد؟ حتی وقتی از سود حرف می‌زنند دروغ می‌گویند و فریب می‌دهند. هدف باد شدن ثروتمندان و ثبات حداکثری برای غول‌ها است، جامعه اصلا برایشان مطرح نیست. همین که رفاه عمومی را زیاد شدنِ ریزه‌خواری می‌دانند منظورشان از آزادی بیشتر را نشان می‌دهد.
✍?دانشطلب
