ویژهنامه نوروز ۱۴۰۳ | شعر | محمد بابازاده
زمستانم من اَر جانا، بیا و نوبهارم باش / وگر عاشق چو مجنونم تو لیلا و نگارم باش
چو فرهادان اگر مستم ز آن لبخند شیرینت / تو ای شیرین هفشینم شراب و شهد و یارم باش
مرا گر شاخههایم بُرد سوز سرد بهمنماه / تو ای گرمای خردادم در آغوشت حصارم باش
اگر در تُنگ این سفره رهایم میکند آدم / رهایم کن ز تنهایی، تو ماهی کنارم باش
گره گر میزنی جانا بیا بختت به بختم زن / که من از دیگران سیرم، تو خود تک در تبارم باش
صبا بهرم خبر آورد که عیدم میرسد روزی / ولی روزی مرا بس نیست، تو عید روزگارم باش
حَول حالنا حُبی الی حُبِک اگر خواهی / وگر جانا شود ممکن مُدبر بر نهارم باش
تو ای خاتون آتشفام مرا هرروز سالم باش / سماق سفرۀ عید و به یلدا هم انارم باش