مدتها باور عمومی بر این بود که «فحش دادن» عکسالعمل مناسبی نسبت به «درد کشیدن» نیست. حتی بسیاری از روانشاسان معتقد بودند فحش دادن منتج به بیشتر درد کشیدن میشود. در این میان روانشناس معاصر، ریچارد استفنس، مثل خیلی از ماها این سوال برایش پیش آمد که چرا اغلب انسانها موقع درد کشیدن ناسزا میگویند. برای رسیدن به پاسخ این سوال، او 67 نفر از دانشجویانش را در آزمایش "فرو کردن دست در آب یخ و سنجش میزان تحمل" به کار گرفت. او میخواست ببیند آیا فحش دادن یا ندادن افراد در میزان تحمل آنها تاثیرگذار خواهد بود یا خیر.
آقای استفنس برای به دست آوردن نتایج منصفانه، شرایط و قواعد مختلفی را در نظر گرفت. نتیجه تستها این بود که افرادی که در حین فرو کردن دست خودشان در یخ، فحش میدادند تقریبا 50% بیشتر از مابقی افراد که صرفا صفات عادی به کار میبردند، آن وضعیت را تحمل میکنند. نکته جالب آنجاست که در آزمایشها مشخص شد که هر چه فحش رکیکتر باشد، به شخص حس بهتری منتقل میکند. مثلا "bum" و "Shit" نسبت به "fu*k" اثرگذاری کمتری داشتند. استفنس با نگاهی کلی به تحقیقاتش میگوید:
"درد معمولا به عنوان یک پدیده صرفا بیولوژیک در نظر گرفته می شود، اما در واقع بسیار روان شناختی است. در واقع یک جراحت بخصوص، بسته به شرایط مختلف میتواند موجب درد کمتر یا بیشتر بشود."
نتایج یک نظرسنجی هم در سال قبل که روی 2,000 نفر آمریکایی، تحت عنوان "آمریکاییها چه مقدار فشار تحمل میکنند و چگونه با آن کنار میآیند" انجام شد، مشخص کرد که 63 درصد از افراد در مواجهه با استرس فحش میدهند. فحاشی علاوه بر تاثیرات روانی، تاثیرات فیزیولوژیکی نیز دارد؛ که به عنوان مثال باعث افزایش ضربان قلب و ترشح آدرنالین نیز میشود.
در یکسال اخیر بیشتر از همیشه در شبکه اجتماعی توییتر فعال بودم و چیزی که خیلی در موردش کنجکاو شدم، این بود که مردم در مورد شرایط مختلف جامعه چه نظراتی دارند. برای همین به غیر از یک گرایش اعتقادی خاص هر مدل آدمی را فالو کردم. آدمهایی که هر کدام ویژگیهای بارز خودشان را داشتند، آدمهای حساس، بیخیال، متقلب، مغرور، با نمک، خوشفکر، غمگین، هنرمند، زودقضاوتکننده، محتاط، غرغرو، فحاش و... . تا این که امروز بعد از توییت بیمفهوم یکی از مسئولین و نظرات زیر اون توییت، تمام فحاشیگریهای مردم را یکجا به یاد آوردم. اینستاگرام با داشتن قابلیت پاک کردن کامنتها، آنچنان فضای مناسبی برای مباحثه را به وجود نمیآورد، اما توییتر چرا. مردم تا پای جان، هر روز و هر ساعت فحش میدهند و حق هم دارند، چرا که شرایط آنچنان که باید باشد، نیست.
با این اوصاف شاید تقبیحِ عمل فحاشی کاری آنچنان اصولی هم نباشد، چرا که اگر با رویکرد خالیسازیِ استرس و کاهندگیِ درد به آن نگاه کنیم، به نفع همه است. شاید این همه سروصدا برای این که فلان انقلاب و فلان اعتراض از طریق فلان شبکه اجتماعی صورت گرفت، تنها وجهی بوده که ما تا به کنون شبکههای اجتماعی را قضاوت کردهایم. فحاشیها اگر توانسته باشند 50 درصد از دردِ 63 درصد از مردم را کمتر کرده باشند، شاید حتی به نفع دولتها نیز باشند. توییتها و پستهای اینستاگرامی مسئولین اگر هزاران منشن و کامنت فحشدار هم داشته باشند، شاید به طور ناخواسته منجر به کاهش خشمی شده باشند که معلوم نبوده در صورت عدم تخلیه از کجا سر در میآورده است.