سلام به هر کی داره اینو می خونه!
می خوام تو این پست از کلی آدم مهم تشکر کنم واسه بودنشون :)
واسه حال خوب دادنشون :)
واسه پیشم موندنشون :)
و کلی چیزای دیگه که شاید حتی یادمم نیاد! ولی ازشون ممنونم که با وجود حافظه ماهی قرمز گونه من(!) همچنان هستن...
?: تو همونی که با اینکه داشتم چرت و پرت می گفتم، بازم هیچی نگفتی و حتی کلی هم ازم دفاع کردی. تو همونی که تمام لحظات تلخمو واسم خاطره انگیز و شاد کردی! همونی که همیشه تو دعواها جلوی من از اون طرفداری می کردی اما پشت سرم طفلکی رو خورد می کردی! با اینکه خیلی وقتا خورد شدنه حق من بود. تو دقیقا همونی که با هم چند تا سفر کلی خاطره انگیز رفتیم، کلی شب رفتیم خونه همدیگه، کلی رستوران و فست فودی و کافه و... دیگه رو امتحان کردیم، جنگ بالشتی داشتیم، صبح تا شب چرت و پرت می گفتیم، شب تا صبح می خندیدیم. و بعدش یادمون میومد که فقط داریم چت می کنیم. دو سه بارم که کلا زمینو نابود کردیم رفتیم یه سیاره دیگه!?
?: تو همونی که مزخرف ترین سال عمرمو به خنده دار ترینش تبدیل کردی! همونی که سر حوصله سر برترین ساعتای عمرم مجبورم می کردی از ته دل قهقهه بزنم! با اینکه از بقیه دور و بریام کمتر منو میشناختی، همیشه می دونستی کِی حالم بده! تا قبل از اینکه صمیمی شیم ازت متنفر بودم! اما یه کاری کردی از خودم متنفر شم. الان یکم خودتو لوس می کنی، بعضی موقع ها دعوامون میشه، بعضی موقع ها از دستم کفری میشی و... ولی خوشحالم که دور و برمی. :)))
?: تو از همه خل و چل تری! به روت نمیارم، هیچ وقت به روت نمیارم، هیچ کس دیگه ایم جرات نمی کنه به روت بیاره. آخه خل و چل کی یه روز مهم زندگیشو شبیه احمقا رفتار می کنه تا دل یه آدم خل و چل تر از خودشو خوشحال کنه؟ دارم ازت شکایت می کنم ولی خودت می دونی چقد خوشحالم کردی. هیچ وقت اونطور که باید و شاید ازت تشکر نکردم. احتمالا هیچ وقت قرار نیست بکنم! حتی الانم بدون هیچ اسم و نشونه ای دارم اینو جایی می نویسم که معلوم نیست می بینی یا نه، اگه می بینی می خونیش یا نه، اگه خوندیش می فهمی یا نه، ولی ته ته قلبم کلی خوشحالم که دارمت ?
?: تو همونی موقعی که خواستم یه کار بدی کنم مجابم کردی نکنم! همونی که حتی وقتی کلی بلا سرت آوردم بازم به فکر این بودی که حال من خوب باشه. همونی که با وجود اینکه از دستم ناراحت بودی بازم گفتی ازم ناراحت نیستی! نمی دونم چرا اینو گفتی فقط می دونم اگه نمی گفتی دق میکردم. اگه می گفتی که ناراحتی هر کاری می تونستم انجام می دادم که جبرانش کنم اما بازم ته دلم از خودم متنفر می شدم. شاید بدونی، به خودم قول دادم به آدمای توی دایره خودم آسیب نزنم، توعم تو اون دایره ای :)))
?: تو همونی که موقعی که حس میکردم خیلی تنهام و یه موجود اضافی ام کاری کردی حس کنم مهمم! بهم حس خاص بودنو القا کردی. با اینکه اون قدر صمیمی نبودیم کلی فداکاری برام کردی. بدون هیچ انتظاری برای جبرانش! با اینکه نمیشه اسمشو گذاشت صمیمیت اما شاید نزدیک ترین آدم فداکار و مهربون دور و برمی :)))
?: توهمونی که با اینکه تصمیمای احمقانه ای راجب دوستیت با من گرفتی هیچ وقت از خاطراتم پاک نمیشی. با اینکه شاید اصلا منو یادت نباشه اما من تمام اون زنگ تفریحا که واسه هم داستان می گفتیم، تمام اون بچه هایی که سر کار می ذاشتیم، تمام اون شورشایی که سر کلاس راه می نداختیم ولی بازم معلم ماها رو تشویق می کرد که آفرین شماها دنبال بهونه نیستین!، تک تک برچسب رد و بدل کردنامون، تک تک خیال پردازیامون سر زنگ ریاضی، تقلبایی که بعدش از عذاب وجدان می خواستیم خودمونو تحویل بدیم، همشونو یادمه. شاید واسه هم دوستای خوبی نبودیم و زیاد به هم ضربه زدیم اما خاطرات خوبی هم داشتیم که کنار هم بسازیم :)))
❤: فک کنم همه تون خواهرای منو می شناسید. میا و پری . این دو تا خیلی بهم نزدیکن. شاید اگه یکی منو اذیت کنه یا بهم حرفی بزنه ازش دلخور شم، ولی اگه بفهمم هر کدومشونو اذیت کرده بهتره خودشو یه جایی گم و گور کنه. هیچ وقت به روشون نیاوردم که چقد برام مهمن، هیچ وقت بهشون نگفتم چقد ازشون ممنونم. خیلی کارا کردم که به نفعشون بوده ولی ازم دلخور شدن، خیلی کارا ازم خواستن و براشون نکردم چون زورم میومده! ولی اینا که مهم نیست مهم نیته? دوستشون دارم کلی :)))
و همتون چقد خوبه که هستین :)
اولش دوست داشتم اسم همه رو بنویسم تا هر کدومشون بدونن چقد برام مهمن! و اینکه چقد از وجودشون خوشحالم، اما بعد تصمیم گرفتم که اسم ننویسم. مهم اینه که خودم و خودشون بفهمیم نه بقیه! خودشون می فهمن دارم باهاشون صحبت می کنم. همین کافیه :)
بعضیاشون که مطمئنم اینو نمی خونن، مهم نیست... ولی بعضیاشون همینجا تو ویرگولن? پس اگه خوندی حس کردی دارم راجبت حرف می زنم مطمئن باش که زدم :))
و
همین دیگه
ختم جلسه?
