انتی اکسیدان‌ها، گروهی از ترکیبات شیمیایی هستند که در فرآیندهای شیمیایی به اکسایش (افزایش اکسیژن) مشغول هستند. این ترکیبات معمولاً از افراز یا انتقال الکترون‌ها در واکنش‌های شیمیایی شرکت می‌کنند. انتی اکسیدان‌ها در حفاظت از سلول‌ها و افزایش مقاومت در برابر استرس‌های اکسیداتیو نقش دارند.
برخی انتی اکسیدان‌ها موجود در طبیعت و مواد غذایی عبارتند از ویتامین C، ویتامین E، بتاکاروتن، سلنیوم و فلاونوئیدها. این ترکیبات از ایجاد رادیکال‌های آزاد و مولکول‌های اکسیژن فعال جلوگیری می‌کنند.
رادیکال‌های آزاد و مولکول‌های اکسیژن فعال، در صورت افزایش نقشهای آن‌ها، می‌توانند به سلول‌ها و بافت‌های بدن آسیب برسانند و در فرآیندهای پیری و بیماری‌های مختلف نقش داشته باشند. انتی اکسیدان‌ها به عنوان محافظ طبیعی بدن در مقابل این تهدیدات عمل می‌کنند.
مصرف مواد غذایی حاوی انتی اکسیدان‌ها، همچنین استفاده از افرازهای طبیعی مانند چای سبز، میوه‌ها و سبزیجات، به عنوان یک راهکار ساده برای افزایش مقدار این ترکیبات در بدن شناخته شده است. با این حال، توصیه می‌شود که همواره با یک متخصص بهداشت یا متخصص تغذیه مشورت کنید تا نیازهای خاص بدن شما را در نظر بگیرید.
