در بخش دوم از سری مقالات خودم لازم دونستم تا شما را با چند نکته درتقسیم وظایف و اهمیت گزارش کار آشنا کنم
فردین بازی ....
همیشه قبل از اینکه بخواهید تقسیم وظایف انجام بدید به علایق افراد توجه کنید البته باید حواستون باشه که کار جدی خیلی هم دربند اینکه حالتون چطوره، نیست. اما در عین حال بهتره که گوشه چشمی هم به اون داشته باشید تا بهره وری افراد کمی بهتر بشه ، شما درخلال این تقسیم وظایف با روحیات هم تیمی هاتون هم بیشتر آشنا میشید اگر فردی خواست به اصطلاح فردین بازی دربیاره و بخش های سخت رو به عهده بگیره ، شما عاقل باشید و این کار رو بهش نسپارید چون به اصطلاح اون هنوز داغه، کمی که گذشت تازه میفهمه مثل زنبور وسط عسل خودش گیر افتاده و همون نقطه شروع زنجیره ناکامی های شماست. شما مثل ورزش کاری هستید که برای دو ماراتون آماده میشید باید اول در مسیر های کوتاه تمرین کنید تاآمادگی لازم رو برای طی کردن مسیر چند ده کیلومتری بدست بیارید پس وظایف رو بصورت هفتگی و ماهانه و با توجه به توان هرفرد مشخص کنید به تدریج متوجه میشید که هم تیمی هاتون در چه بخش هایی توان بیشتری دارند .
گزارش کار نداری ....
اگر تا بحال کار تیمی رو انجام ندادید بهتره بدونید حتما باید با مقوله گزارش دهی بیشتر آشنا بشید یعنی وقتی کاری رو به سرانجام رسوندید حتماً گزارش کار رو به فردی که قراره ادامه مسیر شمارو بعهده بگیره بدید و درباره جزئیات بهش توضیح بدید ، حتماً بین خودتون در هر فاز بصورت گردشی یک رهبر انتخاب کنید تا علاوه بر اینکه با این روند آشنا میشید در هر دو نقش کار کرده باشید یادتون باشه شما الان درحال نوشتن کد و یا تهیه مدل کسب و کارتون هستید ولی بعداً باید تعدادی از افراد رو که نمیشناسید مدیریت کنید استارتاپ یعنی تجربه کسب کردن و پس این فرصت رو از خودتون دریغ نکنید .
عقل کل ...
همیشه وظایف کوتاه مدت هفتگی و ماهیانه داشته باشید و در پایان هر هفته یا ماه یک جلسه بگذارید و گزارشی انفرادی و تیمی تهیه کنید و ارائه بدید، تا بتونید با همه مشکلات کار ، در هر بخش آشنا بشید و براش بصورت جمعی راه حل پیدا کنید هرگز و باز تأکید میکنم هرگز فکر نکنید خودتون به تنهایی بهترین راه حل را برای رفع یک مشکل در ذهنتون دارید ،همیشه داشتن دو گروه از افراد در تیم مکمل یکدیگر خواهد بود البته نه از نوع افراطیش، یکی خوشبین ها که به اصطلاح چرخ رو برای هواپیما طراحی کردن و دوم بدبین ها که اول مشکل رو میبینند و خیلی ریسک نمیکنند و چطر نجات رو برای سرنشینان هواپیما طراحی کردند، وجود این دو گروه در تیم باعث میشه شما ریسک هایی معقول داشته باشید و تصمیماتی بهتر اتخاذ کنید تا کمترین آسیب به شما وارد بشه تا انگیزه تیم و امید به آینده حفظ بشه و در عین حال برای مشکلات پیش رو هم آماده باشید و یکهو با بروز یک اتفاق شوکه نشید و از قبل براش راه حلی رو آماده کرده باشید.
