متن پادکست عقاید یک جغد/اپیزود صفر
اپیزود صفر
یادداشت شب
در نیمه های تیرماه 1399 هستیم و ما زندگان این عصر هیچ وقت این ایام پررنجی که بر ما می گذره را فراموش نمی کنیم . پرواز 752 اوکراین و اون 176 نفر، کرونا، تورم، قرنطینه، ماسک، الکل، ونتیلاتور، احتلاس، طبری، لواسون ورفیقاش، دلار، بورس و صدبلایی که بر سرمون اومد و به طرز عجیبی همچنان زنده ایم و حالمون خوبه یا ادای حال خوب ها رو درمیاریم ...اما اینجا کجاست ؟ حالا .....این پادکست با همون رادیوی اینترنتی عقاید یک جغد تو هر اپیزودش حول یک موضوع محوری محتواهایی را ارایه می کنه که سعی می کنه هم اگاهی بخش و مفید باشه و هم سرگرم کننده ....خیلی مهربونی می کنید با من تا آخر این پادکست همراهم باشید و اگر خوشتون اومد به دوستان تون معرفی کنید . عقاید یک جغد را در پلتفرمهای ارایه کننده محتواهای صوتی از قبیل شنوتو و ناملیک می تونید پیدا کنید .
اگر هم مورد پسندتون هم قرار نگرفت که من رو بابت زمانی که از شما تلف کردم ببخشید منو حلالم کنید . حالا این شما و این عقاید یک جغد ....این اپیزود ....شب!
خب ! از اونجایی که من یک جغد پیپیل هستم یعنی لایف استایل شب بیدارها رو دارم و اسم این پادکست هم عقاید یک جغده و مثلا عقاید یک شتر یا اوران گوتان نیست ، واجب دیدم در اپیزود صفرم در باب جغدیت کار و فضیلت شب براتون بگم که چقدر ناز و قشنگ تورو از ریتم مزخرف روزانه با اون نور و مترو و ترافیک و دلار و اینا به یک جور ناجور حال از خود بی خودی می کشونه که با خودت به نتیجه قاطعی می رسی که تمام اتفاقات مهم تاریخ در شب افتاده ....حالا اون بخشی از اونا که از شب خوششون نمی آد و به قول بچه ها گفتنی دی لایف استایل هستند کاری نداریم ...دیگه حالا اینا هم هستند دیگه ...
اما به ضرس قاطع میشه گفت که تمام اتفاقات مهم تاریخی توشب و نیمه شب چیز شده ...حالا می تونی بیا عکس اش رو ثابت کن ...مثل چیه دلت خواست ، منم دلت خواست ....پدر و مادر بلاگرفته که موجب تولد هیتلر و انیشتین و این آدمای مهم شده ، یا جرفه ایده گوشی لمسی تو مخ استیو جابز یا طرح فیلمنامه شاینینگ تو مغز استنلی کوبریک! و کلا هر چی انقلاب و تحول و رنسانس به یک ادمی یا ادمهایی مربوط میشه که تو شب داشتن چیزمی کردن ، انقلاب می کردن ....حالا ....این قرنطینه و نوروز و درخانه بمانیم همه مارو به یک معنایی شب بیدار کرد ، حتی همون هایی روز دوست هستند و از شب بیزار . کلافگی و هیجان در روز که همیشه عادت به هیاهو و تکاپوی بیرون از خونه داشتیم را با خلسه و آرامش شب عوض کرد تا تنشهای به جامانده از سرکوب سرگردانیهای روزانه را پر کنه تا شاید خماری نرسیدن مواد مخدر روز مشغولیها را کمی ساکت کنه و مارو نشئه سکوت شب ، شاید هم خر و پف اهل خونه کنه !
اعتقاد دیگه ای هم هست که میگه اگر شب نبود ما فقط 50% زندگی رو ازدست نمی دادیم بلکم بیشتر، مثلا 55% یا 67% یا حالا هرچی ! رو از دست می دادیم...چرا که ما تولد و مهمونی هامون رو توشب می گیریم .
یا شب قدر داریم نه روز قدر ! یا اعتکاف و نماز شب و کمیل تو شبه ! یا نجوم و ستاره و کهکشان راه شیری تو شب خودشون رو نشون میده ، شبهای تنهایی داریم یا شب زفاف داریم نه روز فلان ! شب شعر داریم ، یا شبهای روشن داستایفسکی داریم نه روزهای تاریک زلفعلی ! یا شبهای کویر قشنگه و یا اصلا خودشناسی تو شب خیلی راحت تره تا روز و خود خواب و رویا که براش یک اپزود برم! ...پس شب پایان یک روز نیست ، شروع یک روز دیگه است در دنیای دیگه ! دنیایی که مارو به خویشتن مون بیشتر نزدیک می کنه ....دنیایی که دست و پای ایگو و نفس رو راحت تر میشه بست حالا برای بعضیا باز میشه !
بیشتر میشه شاعر شد، بیشتر میشه عاشق شد، بیشتر میشه به فکر گرسنگی و بیکاری همسایه مون فکر کرد، شبها درها بهتر باز میشه، شبها چشمها بارونی تر میشه، شبها قلبها رقیق تر میشه، شبها ادمها دوست داشتنی ترند ، شبها راههای آسمان بازتره ، شبها خداوند بیشتر هست !
