عاشق نان از توکّل می‌خورد، نه از خلق. در کار دل هیچ آویختنی نیست. بند عاشق تنها از آسمان آویخته است. آن را نیز به‌وقت می‌گسلد.
از سرزمینی به سرزمینی، از قاره‌ای به قاره‌ای، از آسمانی به آسمانی، سفر مدام. هیچ ایستگاهی نیست، هیچ توقّفی نیست. هیچ کمالی نیست. سفره‌ی اکتشاف تا بی‌نهایت گسترده.
این چشمه
تا ابد می‌جوشد.
برگرفته از کتاب لامکان، نوشته‌ی سید نوید حلمی
نقاشی از وویتک سیودماک | Wojtek Siudmak
جهت مشاهده ی سایر نقاشی‌های وویتک سیودماک و همچنین مطالعه ی سایر کتب حلمی (کتاب روح - دوبیتی‌ها - غزلیات - مثنوی‌ها) می‌توانید از سایت دلبرگ بازدید فرمایید.
