از قبل شنیده بودم که افراد بزرگ برای خودشون حدودی قائل می‌شن و منطق فکری دارند و بی‌دلیل سخنی رو به زبان خود نمیارند. سال ۱۳۹۶ شمسی وقتی یک حرف رو از شخصی بزرگ شنیدم مبهوت موندم. خطاب به جمع مردم گفت: «قربان شما!».
سال به سال گذشت و این سؤال توی ذهنم بود چطور کسی که تمام صحبتاش باید سنجیده باشه این حرف رو به کار برده و اصلا به معنی این حرف فکر کرده؟ گذشت و گذشت. سال به سال گذشت و دیدم چطوری در عمل خودش رو وقف خدمت به مردم کرده. ۲ هفته نمیشه که این شخص از بین ما رفته، امّا چطور؟ در شهری دور از ساختمان ریاست جمهوری، در حال خدمت به مردم.
دیدم که خودش رو فدای مردم کرد و به جملهٔ «قربان شما» عینیت بخشید. غم کارگران نیشکر هفت‌تپه، هپکو و ... برام ملموس شد که چرا خودشون رو توی از غم از دست دادن این شخصیت فداکار و خدمت‌گزار شریک می‌دونن.
یاد این سخن افتادم: «سيد القوم خادمهم» (بزرگ هر قوم و قبلیه‌ای کسی است که بیشتر از بقیه خدمت می‌کند) و تا خدمت کردن نباشد آن شخص جایگاهش رفیع نخواهد شد.
روحت شاد و راهت پر رهرو شهیدی که دوست و دشمن به نیکی از تو و همراهان شهیدت یاد می‌کند.
برای شادی روح شهدای خدمت، شهید سیّد ابراهیم رئیسی و شهدای راه خدا صلواتی را هدیه کنیم.
