آموزش جوجه کشی مرغ (صفر تا صد)

مرغ یکی از پرندگان ثابت در سبد خانوارهای ایرانی است. به همین علت بسیاری از افراد به پرورش و جوجه کشی مرغ روی می آورند. اما چه راهی برای جوجه کشی این پرنده بهتر است؟

برای اینکه در امر پرورش و جوجه کشی از مرغ به درآمد قابل توجهی برسید، باید از نکات ریز در این مسیر آگاه باشید. موفقیت بیشتر شما را به سوی گسترش کسب و کار و افزایش درآمد سوق می دهد. بنابراین با ما در ادامه این متن همراه باشید و ترفندهای جوجه کشی از این پرنده را یاد بگیرید.

با راه های جوجه کشی مرغ آشنا شوید

به طور کلی دو روش برای جوجه کشی این پرنده وجود دارد؛ جوجه کشی طبیعی و جوجه کشی با دستگاه. در روش اول از پرنده مادر برای جوجه کشی استفاده می کنند. این روش به افرادی که به پرورش طیور علاقه دارند، توصیه می شود؛ از این رو برای کسب درآمد راه ایده آلی به نظر نمی رسد.

اما روش دوم که از آن با عنوان جوجه کشی مصنوعی یاد می شود، مسیر همواری برای کسب درآمد پیش روی شما قرار می دهد. با توجه به استقبال فراوان از این روش دستگاه های بسیاری به این منظور تولید شده اند. این دستگاه به دو دسته خانگی و صنعتی تقسیم می شود.

پرورش دهنده در روش جوجه کشی طبیعی هیچ دخالتی در روند جوجه کشی ندارد و تنها باید محیط را برای پرنده مادر آماده کند. اما در جوجه کشی مصنوعی تنظیم تمام شرایط اعم از دما، رطوبت و چرخش و کنترل آن ها به عهده پرورش دهنده است؛ از این رو دانش کافی در این روش جوجه کشی بسیار تاثیر گذار است. البته دستگاه های تمام هوشمند دردسرهای کمتری برای جوجه کشی دارند.

جوجه کشی مرغ و اصول آن

اولین قدم برای جوجه کشی از تمام پرنده ها تهیه تخم نطفه دار است. به این منظور ابتدا مرغی با حداکثر دو سال سن را انتخاب کرده و شرایط زیر را برای آن مهیا کنید.

· تغذیه: مرغ مادر را با غذاهایی که حاوی میزان متعادلی از کلسیم، فسفر ، ویتامین و پروتئین هستند، تغذیه کنید. در این صورت کیفیت تخم ها و میزان جوجه ‌آوری آن ها بالا می رود.

· بستر: بستری تمیز برای مرغ مادر در نظر بگیرید. به این ترتیب احتمال بیماری در مرغ کمتر شده و تخم های تمیزتر و سالم تری خواهید داشت.

پس از برداشت تخم های نطفه دار، حال باید تخمی مناسب برای جوجه کشی انتخاب کنید. تخم هایی با وزن بین 50 الی 60 گرم و با شکل استاندارد گزینه مناسبی به حساب می آیند. توجه داشته باشید که پوسته تخم مرغ نباید نازک، ضخیم، دارای برجستگی آهکی و ترک خورده باشد.

شرایط جوجه کشی مرغ

در جوجه کشی از مرغ فاکتورهای بسیاری تاثیر دارند. توجه به این فاکتورها موفقیت شما در جوجه کشی را به دنبال دارد. این در حالی است که سهل انگاری در تامین این شرایط خسارات جبران ناپذیری به بار می آورد. در ادامه به برخی از این فاکتورها می پردازیم.

دما: دما در دستگاه های جوجه کشی توسط المنت یا لامپ تامین می شود. دمای دستگاه را باید روی 37.5 درجه تنظیم کنید. در 3 روز آخر جوجه کشی این دما را به 37 درجه کاهش دهید. همچنین اتاقی که در آن جوجه کشی انجام می شود، باید دمایی بین 20 تا 26 درجه سانتی گراد داشته باشد. در این صورت تخم ها با افت دما در دستگاه، تغییر حرارتی زیادی را احساس نمی کنند.

رطوبت: رطوبت در دستگاه جوجه کشی باید 60 درصد باشد. این عدد از روز هجدهم به بعد به 75 درصد افزایش می یابد. علاوه بر این از رطوبت اتاق جوجه کشی نیز غافل نشوید.

تهویه: در روزهای آخر با بزرگتر شدن جنین، نیاز به اکسیژن افزایش می یابد. با باز کردن دریچه ها هوای تازه به داخل دستگاه هدایت کنید. در این مورد باید به تغییرات دمایی داخل دستگاه نیز توجه داشته باشید.

جوجه کشی مرغ با دستگاه جوجه کشی

جوجه کشی به صورت مصنوعی و با دستگاه جوجه کشی راهی ایده آل و ساده به نظر می آید. در این روش بدون صرف هزینه و زمان زیاد امکان جوجه کشی از چندین هزار مرغ وجود دارد. اگر چه تمام مراحل جوجه کشی توسط دستگاه انجام می شود، اما بدون آگاهی از نحوه جوجه کشی این کار با موفقیت به سرانجام نمی رسد. از این رو با ما در مراحل جوجه کشی با دستگاه جوجه کشی همراه باشید.

ضدعفونی کردن دستگاه جوجه کشی

از آن جایی که دما و رطوبت داخل دستگاه محیط مناسبی برای رشد میکروب ها ایجاد می کند، قبل از هر کاری ابتدا باید دستگاه جوجه کشی را به طور کامل بشویید. به این ترتیب میکروب های احتمالی در دستگاه از بین می رود و هیچ نگرانی برای نفوذ آلودگی به داخل تخم ها نخواهید داشت.

اطمینان از کارکرد دستگاه جوجه کشی

به این منظور 24 ساعت قبل از قرار دادن تخم ها، دستگاه را روشن کرده و دمای آن را بر 37.7 و رطوبت را بر 60 تنظیم کنید. اگر در این مدت دما، رطوبت و چرخش راک ها ثابت و طبیعی باشد، دستگاه هیچ مشکلی ندارد.

تمیز کردن تخم های نطفه دار

با استفاده از یک پارچه یا ابر تمیز و خشک سطح تخم ها را تمیز کنید. برای از بین بردن آلودگی های سفت مانند فضله و گل و لای از مسواک کمک بگیرید. در این صورت فرآیند جوجه کشی مرغ به دور از آلودگی و مشکل انجام می شود.

قرار دادن تخم ها در دستگاه جوجه کشی

تخم ها را به گونه ای که قسمت پهن آن رو به بالا و قسمت باریک تخم رو به پایین باشد، در دستگاه بگذارید. زیرا در قسمت پهن تخم های نطفه دار کیسه هوایی وجود دارد که به این شکل از آن محافظت می شود.

نطفه سنجی

پس از یک هفته باید تخم های بدون نطفه را از سایر تخم ها جدا کنید. به این منظور شانه های داخل دستگاه را بیرون آورده و بررسی کنید. در صورتی که شاهد رگه های خونی در تخم ها بودید، نطفه زنده و در حال رشد است. در غیر این صورت نطفه درون تخم مرده است و باید از دستگاه خارج شود.

پس از 18 روز باید تخم ها را به سبد هچر انتقال دهید. البته در بسیاری از دستگاه های جوجه کشی این عمل به صورت خودکار انجام می شود. با گذشت 21 روز جوجه ها از تخم بیرون می آیند. در این مرحله باید جوجه به مدت 12 ساعت در دستگاه بماند و سپس از دستگاه خارج شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دستگاه جوجه کشی پیشنهاد میکنیم به سایت بلدرچین دماوند مراجعه کنید.

جوجه کشی مرغ بدون دستگاه و به صورت طبیعی

اگر به دنبال جوجه کشی به صورت طبیعی هستید، باید بدانید که امکان جوجه کشی از هر نوع مرغی وجود ندارد. در این صورت کدام نژاد برای جوجه کشی مناسب تر است؟ مرغ هایی از نژاد مرندی، لگهورن، قهوه ای، فرانسوی و غیره که تخم گذاری بالایی دارند، گزینه ایده آلی برای جوجه کشی هستند.

به منظور تولید تخم های نطفه دار باید به ازای هر 5 مرغ یک خروس وجود داشته باشد. تخم های نطفه دار را باید در دمای 18 الی 20 درجه سانتی گراد و نهایتا به مدت 5 الی 6 روز نگهداری کرد. همچنین رطوبت محیط نیز باید بین 40 تا 50 درصد باشد.

اما قبل از تهیه تخم های نطفه دار باید مرغ را با کنترل خوراک، آب و هوا، نور محیط و سایر شرایط نگهداری تحریک به کرچ شدن کرد. مرغ های کرچ شده علاقه شدیدی به خوابیدن در لانه دارند و حس مادری در آن ها تقویت شده است.

پس از اطمینان از کرچ شدن مرغ جعبه ای چوبی یا پلاستیک پر از کاه را برای جوجه کشی مرغ آماده کنید. با کف دست روی سطح کاه را گود کرده و تعدادی تخم نطفه دار در لانه قرار دهید. سپس مرغ کرچ شده را روی تخم ها بگذارید.

لانه را به مکانی دور از دسترس سایر مرغ ها و خروس ها منتقل کنید. این مکان باید به دور از تابش نور مستقیم و تاریک، همچنین با دما و رطوبت متعادل باشد. با قرار دادن دان و آب در نزدیکی لانه شرایط را برای جوجه کشی از مرغ ایده آل کنید.

در روز هفتم تا دهم باید تخم ها را نطفه سنجی کرد. در این زمان تخم های بدون نطفه را از زیر مرغ بردارید. در روز بیست و یکم جوجه ها هچ می شوند.

مدت زمان جوجه کشی مرغ

به طور کلی 21 روز زمان لازم است که تخم های نطفه دار به جوجه تبدیل شوند. در این زمان برای داشتن جوجه های سالم باید مراحل مختلفی را پشت سر گذاشت.

· روز هفتم جوجه کشی: در هر دو روش باید در روز هفتم تخم ها را نطفه سنجی کرد. در این زمان تخم های بدون نطفه را از سایر تخم ها جدا می کنند.

· روز هجدهم: این زمان برای انتقال تخم ها از ستر به هچر مناسب است. در بسیاری از دستگاه های جوجه کشی این عمل به صورت خودکار انجام می شود.

· روز بیست و یکم: در این زمان جوجه ها از تخم بیرون می آیند. در برخی مواقع جوجه ها در روز بیست و سوم هچ می شوند. اما چنانچه تا این روز برخی از جوجه ها از تخم بیرون نیامدند، به طور حتم داخل تخم تلف شده اند.

کلام آخر

اگر به کسب درآمد بالا از راه جوجه کشی مرغ فکر می کنید، باید اصول و نکات مطرح شده را در نظر داشته باشید. شاید بدون رعایت این نکات جوجه کشی موفقی را تجربه کنید، اما این راه به نتیجه دلخواه شما ختم نمی شود. کسب دانش و اطلاع از فوت و فن های مخصوص برای موفقیت در هر کاری الزامی است.

پیشنهاد میکنیم برای کسب اطلاعات دقیق تر و کامل تر به مقاله جامع آموزش جوجه کشی مرغ مراجعه کنید.

همچنین میتوانید سوالات خود را در بخش کامنت ها درج کنید تا کارشناسان شرکت بلدرچین دماوند در اسرع وقت پاسخگوی شما باشند.