افسردگی به عنوان یک اختلال خلقی طبقه بندی می شود. این اختلال می تواند فعالیت های روزمره فرد را تحت تاثیر قرار دهد. افسردگی می تواند چیزی فراتر از یک احساس غم یا اندوه درونی باشد. برخی از افراد افسرده حتی علائم فیزیکی از جمله دردهای مختلف را تجربه می کنند. این علائم معمولا به صورت مداوم در فرد مبتلا به افسردگی وجود دارند. اما گاهی اوقات نیز می آیند و از بین می روند و بعد از مدتی دوباره ظاهر می شوند. اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید افسردگی را می توان درمان کرد و جای نگرانی وجود دارد. زمانی که علائم افسردگی بیش از دو هفته در فرد ظهور پیدا می کند، بهتر است که فرد هر چه سریع تر به یک روانپزشک مراجعه نماید تا تحت درمان قرار بگیرد. در ادامه درباره درمان افسردگی اطلاعاتی را در اختیار شما خوانندگان عزیز قرار می دهیم. با ما همراه باشید.
درمان افسردگی معمولاً شامل ترکیبی از خودیاری، گفتار درمانی و دارو درمانی است. بر اساس نوع افسردگی که فرد دارد، روانپزشک تشخیص می دهد که از چه روش درمانی استفاده نماید. در ادامه با توجه به درجه افسردگی درباره چگونگی درمان اطلاعاتی را در اختیار شما قرار می دهیم.
اگر فرد دارای افسردگی خفیف است، درمان های زیر به وی توصیه می شود.
اگر پزشک عمومی تشخیص داد که شما نشانه های ضعیفی از افسردگی را دارید، بهتر است برای مدت کوتاهی صبر کنید و ببنید که آیا به صورت خود به خود بهتر می شوید یا خیر. در این حالت بعد از گذشت دو هفته مجددا به پزشک مراجعه کنید تا مجددا علائم شما بررسی شود. این به انتظار مراقبه معروف است.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ورزش می تواند به افسردگی کمک کند و یکی از درمان های اصلی افسردگی خفیف است. می توانید به یک باشگاه بروید و به صورت گروهی ورزش را آغاز نمایید.
صحبت کردن راجع به احساساتان می تواند خیلی مفید باشد. می توانید با یک دوست یا یکی از خویشاوندانتان صحبت کنید. در صورت امکان با یک روانپزشک یا مشاور صحبت کنید و درباره احساساتان به وی بگویید.
اگر افسردگی خفیف تا متوسط دارید که بهبود نمی‌یابد، یا افسردگی متوسط دارید، ممکن است گفتار درمانی برایتان مفید واقع شود. انواع مختلفی از درمان های گفتاری از جمله درمان شناختی رفتاری (CBT) و مشاوره برای افسردگی وجود دارد. زشک عمومی می‌تواند شما را برای گفتار درمان به یک مرکز معرفی کند یا می توانید خودتان مستقیما به یک روانپزشک مراجعه نمایید و درباره علائم تان با وی مشورت کنید.
اگر افسردگی متوسط تا شدید دارید، درمان های زیر ممکن است توصیه شود.
داروهای ضد افسردگی داروهایی هستند که علائم افسردگی را درمان می کنند. انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی وجود دارد. این داروها معمولاً برای افسردگی متوسط یا شدید باید توسط پزشک تجویز شوند.
پزشک عمومی ممکن است به شما توصیه کند که دوره ای از داروهای ضد افسردگی به همراه گفتار درمانی را مصرف کنید، به خصوص اگر افسردگی شما کاملاً شدید باشد. استفاده ترکیبی از داروهای ضد افسردگی همراه با گفتار درمانی می تواند بسیار کارآمد باشد.
اگر افسردگی شدید دارید، ممکن است به یک تیم سلامت روان متشکل از روانشناسان، روانپزشکان، پرستاران متخصص و کاردرمانگران ارجاع داده شوید. این تیم‌ها اغلب درمان‌های تخصصی فشرده همراه با داروهای تخصصی را به شما ارائه می دهند.
درمان شناختی رفتاری (CBT)
درمان شناختی رفتاری (CBT) به شما کمک می کند تا افکار و رفتار خود را درک کنید و بدانید که چگونه بر رفتار شما تاثیر می گذارند. در حقیقت، CBT تشخیص می دهد که رویدادهای گذشته ممکن است شما را شکل داده باشد، اما بیشتر بر این تمرکز دارد که چگونه می توانید طرز فکر، احساس و رفتار خود را در زمان حال تغییر دهید. این به شما می آموزد که چگونه بر افکار منفی غلبه کنید. معمولا این درمان یک جلسه در هفته یا هر دو هفته یکبار صورت می گیرد. دوره درمان معمولا بین 5 تا 20 جلسه پ و هر جلسه 30 تا 60 دقیقه طول می کشد. در برخی موارد، ممکن است CBT گروهی به شما توصیه می گردد.
CBT آنلاین نوعی از CBT است که از طریق رایانه ارائه می شود و دیگر نیازی به حضور فیزیکی فرد وجود ندارد. شما یک سری جلسات هفتگی خواهید داشت و باید از یک متخصص مراقبت های بهداشتی پشتیبانی دریافت نمایید.
درمان بین فردی (IPT) بر روابط شما با دیگران و مشکلاتی که ممکن است در روابط خود داشته باشید، مانند مشکلات در برقراری ارتباط یا کنار آمدن با سوگ، تمرکز دارد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد IPT می تواند به اندازه داروهای ضد افسردگی یا CBT موثر باشد، اما تحقیقات بیشتری همچنان مورد نیاز است.
در این نوع درمان، روانکاو فرد را تشویق می کند تا هر چه را که در ذهنش است بگوید. این به فرد افسرده کمک می کند که از معانی یا الگوهای پنهان کاری که انجام می دهند آگاه شوند.
مشاوره نوعی درمان است که به شما کمک می کند در مورد مشکلاتی که در زندگی خود تجربه می کنید فکر کنید تا بتوانید راه های جدیدی برای مقابله با آنها پیدا کنید. مشاوران در یافتن راه حل برای مشکلات از شما حمایت می کنند، اما به شما نمی گویند که چه کاری انجام دهید. شما می توانید با خیال راحت با مشاور صحبت کنید و مشکلاتان را با او در میان بگذارید.
داروهای ضد افسردگی داروهایی هستند که علائم افسردگی را درمان می کنند. انواع مختلفی از این داروها در دسترس است. اکثر افراد مبتلا به افسردگی متوسط یا شدید از داروهای ضد افسردگی استفاده می کنند اما همه اینها جواب نمی دهند. ممکن است یک داروی ضد افسردگی روی شما جواب دهد در حالی که داروی دیگر روی شما کارآمد نیست. یا شاید نیاز باشد که چندین دارو را با هم استفاده کنید که جواب دهد. هنگامی که شروع به مصرف داروهای ضد افسردگی می کنید، باید هر هفته یا 2 بار به مدت حداقل 4 هفته به پزشک یا فرد متخصص مراجعه کنید تا میزان عملکرد آنها را ارزیابی نمایید.در صورتی که داروها موثر واقع شده باشند، 4 تا 6 ماه پس از کاهش علائم، مصرف آنها را با همان دوز ادامه دهید. اگر در گذشته دوره‌های افسردگی داشته‌اید، ممکن است لازم باشد تا ۵ سال یا بیشتر به مصرف داروهای ضد افسردگی ادامه دهید. این داروها اعتیاد آور نیستند.
به طور کلی، روش های مختلفی برای درمان افسردگی وجود دارد. ابتدا باید یک فرد متخصص یا روانپزشک علائم افسردگی را در فرد بررسی کند. سپس با توجه به شدت و میزان افسردگی وی درمان مناسبی را انتخاب کند.
ابتدا روانپزشک با در نظر گرفتن علائم شما یک یا چند دارو را به شما توصیه می کند. برای این منظور شما طی مدت زمان مشخصی از داروهای تجویزی استفاده می کنید و سپس مجددا به روانپزشک مراجعه می کنید تا میزان کارآمدی داروها در شما بررسی شود. اگر داروها جواب داده باشند، روانپزشک به شما می گوید که تا کی مصرف آنها را ادامه دهید. در غیر این صورت ممکن است توصیه کند که استفاده از دارو را قطع نمایید یا داروی دیگری را برایتان تجویز می کند.
یکی دیگر از شیوه های درمان افسردگی گفتار درمانی است. فرد افسرده می تواند با یک فردی که به او اعتماد دارد درباره احساساتش صحبت کند. برای کارآمدی بیشتر، بهتر است که فرد به یک رئانپزشک یا فرد متخصص مراجعه نماید یا در صورت نیاز پزشک از درمان ترکیبی استفاده کند. درمان ترکیبی در حقیقت درمانی است که در آن روانپزشک در کنار گفتار درمانی از دارو درمانی نیز استفاده می کند.
برای بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی، داروهای تجویزی می توانند داروهای نجات دهنده زندگی باشند. داروهای ضد افسردگی، مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند پروزاک (فلوکستین) و زولافت (سرترالین)، رایج‌ترین داروهایی هستند که برای افسردگی تجویز می‌شوند، و در حالی که اغلب مؤثر هستند، می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند و همچنین فرد برای تهیه این داروها باید هزینه زیادی را بپردازد.
از این رو، شیوه های مختلفی وجود دارد که می توانید با کمک آنها بدون نیاز به دارو بر علائم افسردگی غلبه کنید. اگر افسردگی دارید، ممکن است بخواهید آن را به طور طبیعی و بدون دارو مدیریت کنید یا داروهای ضد افسردگی خود را با گزینه های دیگر تکمیل کنید. در این صورت می توانید از جایگزین هاس طبیعی استفاده نمایید. برای مثال، شما می توانید سبک زندگی تان را تغییر دهیدیا از برخی از مکمل ها استفاده نمایید. همچنین می توانید روی تمرکزتان کار کنید یا محیط منزل را بهبود بخشید.
خواب کافی تاثیر زیادی روی سلامت روانی شما دارد. از این رو حتما خواب کافی داشته باشید. سعی کنید که ساعت خوابتان را به هم نزنید. رابطه بین خواب و افسردگی می تواند پیچیده باشد. تصور می‌شود که نه تنها خواب ضعیف به شروع افسردگی کمک می‌کند، بلکه افسردگی ممکن است باعث خواب با کیفیت پایین گردد.
قهوه، چای، نوشابه و حتی شکلات آغشته به کافئین هستند. اگر از آن لذت می برید، مصرف مقدار معقول کافئین در صبح خوب است، اما بعد از ظهر از مصرف آن اجتناب کنید تا تداخلی در خوابتان ایجاد نکند. اگر به کافئین وابسته هستید، سعی کنید به تدریج مصرف آن را کم کنید هنگامی که هوس نوشیدن نوشابه یا فنجان قهوه دارید، سعی کنید به جای آن چند دقیقه ای پیاده روی داشته باشید.
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد کمبود ویتامین D می‌تواند در افسردگی نقش داشته باشد. اگر ویتامین D کافی را از طریق رژیم غذایی و سبک زندگی خود دریافت نمی‌کنید (مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید)، از پزشک خود بپرسید که آیا باید مکمل مصرف کنید یا خیر. کمبود برخی مواد مغذی می تواند در علائم افسردگی نقش داشته باشد. اگر برای گذراندن زمان کافی در خارج از منزل با مشکل مواجه هستید یا اگر شرایط آب و هوایی ابری، آفتاب گرفتن را دشوار می کند، مکمل ممکن است مفید باشد.
ورزش بیشتر لزوماً به معنای تمرین برای ماراتن نیست، بلکه به معنای انجام نیم ساعت یا بیشتر فعالیت با شدت کم به صورت روزانه است که باعث بهبود خلق و خو و زندگی با کیفیت شما می گردد. بهتر است که ورزش را در فضای باز انجام دهید. هوای تازه و آفتاب به ویژه برای افرادی که با نوع خاصی از افسردگی به نام اختلال عاطفی فصلی (SAD) سر و کار دارند، شفابخش است.
سریع ترین درمان افسردگی این است که در گام اول فرد مبتلا به خود کمک کند تا بتواند به حالت قبلی بازگردد. گام دیگر این است که به یک مشاور یا روانپزشک مراجعه کنید تا علائم شما را بررسی نماید و در سریع ترین زمان ممکن درمان را برای شما آغاز کند. در برخی از مواقع که فرد دچار افسردگی شدید است این نیاز وجود دارد که افسردگی او خیلی زود تشخیص داده و درمان آغاز گردد. زیرا افسردگی شدید به دلیل افزایش خطر خودکشی می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد. مطالعات اخیر نشان داده است که کتامین، دارویی که قبلاً به عنوان بیهوشی شناخته می شد، می تواند در عرض چند ساعت افسردگی را در بسیاری از بیماران برطرف کند.
انواع مختلفی از درمان برای درمان افسردگی و سایر اختلالات خلقی وجود دارد. روان درمانی می تواند شکل موثری برای درمان افسردگی باشد، زیرا می تواند به شما کمک کند تا دلایل احتمالی برای احساسات افسردگی خود را کشف کنید و مهارت های جدیدی را برای مقابله با آن بیاموزید. در اینجا درباره برخی از روش های روان درمانی اطلاعاتی را در اختیار شما قرار می دهیم.
در قلب درمان شناختی این ایده وجود دارد که افکار ما می توانند بر احساسات ما تأثیر بگذارند. افکار منفی می تواند به افسردگی کمک کند و آن را تشدید کند. وقتی در حلقه دائمی افکار منفی گیر کرده اید، به ندرت احساس خوب دارید. شناخت درمانی به افراد کمک می کند تا الگوهای رایج تفکر منفی (معروف به تحریف های شناختی) را بیاموزند و آن الگوهای تفکر منفی را به الگوهای مثبت تر تبدیل کنند و در نتیجه خلق و خوی را بهبود بخشند.
در حالی که شناخت درمانی بر افکار منفی که به افسردگی کمک می کنند متمرکز است، رفتار درمانی بر تغییر رفتارهایی متمرکز است که بر احساسات تأثیر می گذارد. تمرکز اصلی درمان رفتاری افسردگی، فعال سازی رفتاری است. این امر مستلزم کمک به بیماران در شرکت در فعالیت‌هایی است که احساس رفاه آنها را افزایش می‌دهد.
از آنجایی که شناخت درمانی و رفتاردرمانی برای درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی به خوبی با هم کار می کنند، این دو اغلب در رویکردی به نام درمان رفتاری شناختی (CBT) ترکیب می شوند.در واقع، CBT بر روی پرداختن به الگوهای افکار منفی و رفتارهایی که به افسردگی کمک می کنند تمرکز دارد.
رفتار درمانی دیالکتیکی بیشتر مبتنی بر CBT است. تفاوت اصلی این است که از افراد مبتلا به افسردگی می خواهد که افکار و رفتارهای منفی خود را بپذیرند. از طریق تمرین اعتبارسنجی، افراد می توانند با احساسات منفی خود کنار بیایند، یاد بگیرند که با استرس کنار بیایند و واکنش های خود را نسبت به آن تنظیم کنند، و حتی روابط خود را با دیگران بهبود بخشند.
در برخی از مواقع، زمانی که پزشک عمومی علائم افسردگی خفیف را در بیمار تشخیص می دهد، بهتر است که فرد به مدت دو هفته صبر کند. زیرا در بسیاری از موارد این علائم به صورت خود به خود رفع می شوند و نیازی به درمان های دارویی وجود ندارد.
زمانی که فرد بیش از دو هفته از علائم افسردگی رنج می برد و احساس می کند که علائم او در حال بدتر شدن است بهتر است که برای درمان اقدام کند. برای این کار اولین گام این است که به یک روانپزشک مراجعه نماید.
افسردگی مقاوم به درمان (TRD) معمولاً به عدم درمان بیمار بعد از گذراندن یک دوره درمانی گفته می شود. معمولا حدود 50 تا 60 درصد بیماران نسبت به درمان انتخابی واکنش نشان نمی دهند. از این رو روانپزشک سعی می کند که از درمان های دیگر یا ترکیبی برای درمان این افراد بهره بگیرد. ارزیابی مجدد تشخیصی برای مدیریت صحیح این بیماران ضروری است.
همان طور که قبلا گفتیم، انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد. از این رو ابتدا باید نوع افسردگی فرد مبتلا مشخص شود و سپس متناسب با درجه افسردگی وی درمان مناسبی انتخاب گردد.
زنان دو سوم بیمارانی را تشکیل می‌دهند که از اختلالات افسردگی رایج رنج می‌برند، که درمان افسردگی در زنان را به یک نگرانی اساسی برای سلامت عمومی تبدیل می‌کند. معیارهای تشخیصی افسردگی برای هر دو جنس یکسان است، اما زنان مبتلا به افسردگی بیشتر احساس گناه، اضطراب، افزایش اشتها و خواب، افزایش وزن و اختلالات خوردن همزمان را تجربه می کنند. زنان ممکن است به غلظت های پلاسمایی بالاتری از داروهای ضد افسردگی دست یابند و بنابراین ممکن است به دوزهای کمتری از این داروها نیاز داشته باشند. از این رو، دارودرمانی و مشاوره گزینه های مناسبی برای درمان افسردگی شدید در خانم ها به حساب می آیند.
داروها و روان درمانی برای اکثر افراد آقایان به افسردگی موثر است. روانپزشک شما می تواند داروهایی را برای تسکین علائم تجویز کند. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی از مراجعه به روانپزشک، روانشناس یا سایر متخصصان سلامت روان راضی هستند و می توانند به زندگی عادی خود برگردند.
امیدواریم که مطالب دکتر آسپرین برایتان مفید واقع شده باشد.
