این نه اصل چابکی ساختاری بر اساس سه رشته موجود است: سیستم‌های زنده، تفکر سیستمی و تنش‌های پویا (قطبی‌ها).

سیستم های زنده، اشکال زندگی باز و خودسازماندهی هستند که با محیط خود در تعامل هستند. این سیستم ها توسط جریان های اطلاعات، انرژی و ماده حفظ می شوند. چابکی ساختاری نشان‌دهنده تغییر در تفکر سازمان‌ها به‌عنوان «ماشین‌هایی که از انسان به‌عنوان منابع استفاده می‌کنند» به «سیستم‌های زنده ساخته‌شده از انسان» است. این تغییر در شکل و پارادایم، و فرآیند ساخت و رهبری یک سیستم زنده، در مقایسه با رهبری یک ماشین، به مهارت ها و ساختارهای متفاوتی نیاز دارد. یکی از اصول سیستم های زنده این است که ما می توانیم شرایطی را برای شکوفایی سیستم ایجاد کنیم، برخلاف ماشینی که به دنبال کنترل آن هستیم.

تفکر سیستمی کل سیستم و نحوه ارتباط اجزای سیستم را در افق های زمانی متعدد در نظر می گیرد. طبق گفته Donella Meadows، "یک سیستم از سه نوع چیز تشکیل شده است: عناصر، ارتباطات متقابل، و یک عملکرد یا هدف." [Meadows, Donella H.. Thinking in Systems (ص 11). انتشارات سبز چلسی. Kindle Edition] این سیستم‌ها ممکن است «هوش» خود را نشان دهند - تکامل طبیعی قوانین و فرآیندها بر اساس تقاطع ساختارها - و آن هوش‌ها و رفتارهای نوظهور ممکن است در نهایت از مرزهای خود فراتر روند. یکی از نمونه‌های آن ویژگی یک شهر یا منطقه تجاری است. سیستم‌های منحصر به فرد در آن منطقه در نهایت به آن منطقه یک ویژگی یا طعم خاص می‌بخشد و در نتیجه سرمایه‌گذاری جدیدی را جذب می‌کند و باعث می‌شود که آن بخش از شهر فراتر از مرزهای اصلی خود گسترش یابد. ادغام تفکر سیستمی در چابکی ساختاری، رویکردی کل نگر را تشویق می‌کند، جایی که این ساختارها می‌توانند مورد بررسی، تجزیه و تحلیل قرار گیرند، و می‌توانند بدون رد اثربخشی یکدیگر همزیستی یا حتی همپوشانی داشته باشند.

تنش‌های پویا (یا تفکر قطبی [جانسون، بری. مدیریت قطبیت، 2011.]) تنش‌هایی را در نظر می‌گیرد که در درون سازمان‌ها به وجود می‌آیند که ارزش‌ها یا اهداف وابسته به هم متضاد به نظر می‌رسند اما در واقع می‌توانند هم افزایی باشند. زمانی که این تنش‌ها اعمال شوند، می‌توانند مولد باشند و یک چرخه فضیلت‌آمیز (و نه باطل) ایجاد کنند، و می‌توانند تیمی را با استفاده از هر دو/و تفکر برای کشف فرصت‌های خلاقانه جدید هدایت کنند. در مقابل، تنش‌های ضعیف مدیریت شده می‌توانند باعث نوسان شوند، یعنی سازمانی مانند آونگی بین دو نیروی متضاد در نوسان است و انرژی را کاهش می‌دهد در حالی که سازمان به طور کامل حرکت خود را از دست می‌دهد.