در کشور ما اکثر مدیران بر این تصور هستند که هر چه بد اخلاق تر باشند، بهتر می توانند مدیریت کنند، یا هر چه قدر مراجعان را بیشتر پشت در اتاق نگهداند مدیر بهتری خواهند بود.
اما مدیریت نوین هیچ کدام از این رفتارها را تائید نمی کند. دانش امروز مدیریت به دنبال کارخانه های یک ساله نیست؛ به دنبال سودهای اندک نیست، آنچه برای آنها مهم است عملکرد در طولانی مدت است و در طولانی مدت آنچه باعث بقای سازمان و رشد آن می شود وجود فرهنگ احترام میان مدیران و همکاران است. احترام باید جزئی از فرهنگ سازمانی باشد. زمانی که احترام وجود داشته باشد، صداقت به وجود می آید و زمانی که صداقت ایجاد شد اعتماد شکل می گیرد. بدون اعتماد هیچ سازمانی آنچه باید باشد نخواهد بود. بنابراین اولین قدم احترام است.
البته احترامی که در مورد آن حرف می زنیم احترامی است که از دل بر بیاید، نه احترام ظاهری، احترامی که از ذات زیبا منشا می گیرد، بنابراین شاید لازم باشد ابتدا کمی درون خود را پالایش کنیم.
اینکه مدیر بیاموزد، انسانها مجموعه ای از احساس و شخصیت هستند، باعث می شود به احساس و شخصیت انسانها احترام بگذارد و با ارزش بخشیدن به شخصیت، احساس و آنچه همکارش برایش مهم است باعث شود که این فرهنگ سازمانی شکل گیرد.
بگذارید نکته ای را بگویم: وقتی شما در جوابِ فردی که در خیابان به شما می گوید، های فلان آدرس کجاست، به او می گوئید سلام روز بخیر ، شما در واقع به صورت من غیر مستقیم به او می آموزید که اول باید سلام کند و با احترام آدرس را بپرسد، اینکه از او ایراد بگیرد که این چه طرز برخورد است، هیچ فایده ای ندارد، اما با این شیوه او به سرعت خود را جمع می کند و سلام خواهد کرد. بنابراین احترام است که احترام می آورد. احترام گذاشتن را شروع کنید تا اولین قدم های فرهنگ سازمانتان را زده باشید.
نکاتی که در بالا به آن اشاره شد نه تنها در سازمان ها که در زندگی روزمره هم قابل تعمیم است. ما نیاز داریم که به یکدیگر احترام بگذاریم تا اعتماد در ما شکل گیرد، تا رشد کنیم، تا بهتر زندگی کنیم.
مایه خرسندی است اگر به پیج من در اینستا با سرچ dr.dehghani.coaching سر بزنید، اونجا هر هفته دو کتاب خوب خلاصه و خوانش می شود و حرفهایی می زنیم که حالمان خوب شود. لینک رو نگذاشتم چون با قوانین ویرگول مغایرت داره
