کافی است چرخی در اینترنت و اینستاگرام و شبکه های اجتماعی بزنی و یا چند کانال تلویزیون را بالا و پایین کنی تا ببینی گوش فلک با این کلید واژه ها پر شده است : #راه های کسب موفقیت #راه های ثروتمند شدن #راه های خوشبختی # راه و رسم زندگی سالم # راه و رسم موفقیت شغلی # راه و رسم موفیت زناشویی # چگونه سلامت غذایی داشته باشیم # موفقیت تحصیلی و هزارو یک کلید واژه دیگر که می خواهند به ما یاد دهند که چه کنیم و چه نکنیم... اما هیچ کس به ما یاد نداد که چطور وظیفه مان را خودمان بفهمیم و چطور متعهدانه به وظیفه مان پایبند باشیم. کاش واقعا بپذیریم که ریشه همه مشکلات ما قبل از همه چیز این است که وظیفه شناسی و تعهد را نیاموخته ایم. اگر زورم به شما میرسید میگفتم این دو کلمه را ده میلیون بار بنویسید تا برود در مغزتان ته نشین شود!!! راستش را بخواهی پدران و پدربزرگ های ما و مادران و مادربزرگ های ما خیلی بهتر و زیباتر این دو واژه را فهمیده اند و بهتر و بیشتر از ما وظیفه شناسی و تعهد را اجرا می کنند. پدربزرگم محال بود که وقتی با شما صحبت می کند در کلامتان بپرد، محال بود کفشش را در بیاورد و در جاکفشی نگذارد، محال بود که به خانه بیاید و دست خالی باشد و با لبخند با شما برخورد نکند. پدرم همیشه خودکار اداره را در جیب چپ کتش می گذاشت و محال بود اجازه دهد با آن خودکار بنویسیم!!! چون بیت المال بود، محال بود روزی ما بدون نان گرم بر سر میز صبحانه بنشینیم، محال بود روزی نرمش و ورزش نکند. چه کسی به نسل پیش از ما اینها را یاد داده است؟؟؟ چه مکانیسمی آنها را اینقدر دقیق، وظیفه شناس و متهعد بار آورده است؟ چه شد که ما رفته رفته دور شدیم از تعهد و وظیفه شناسی. خوب که نگاه می کنم خوشبختی و احساس خوشبختی هم رابطه نزدیکی با این دو واژه مقدس دارد، آنهایی که به این دو واژه پایبندند به طرز بسیار عجیبی خوشبخت تر و آرام تر و باصفاتر زندگی می کنند.
وظیفه یعنی چه؟؟ وظیفه یعنی کاری که با انجام آن کار حق نداری هیچ منتی بر سر کسی بگذاری، تو آدمی زادی و یک سری کارها را باید انجام بدهی، چون انسانی. این را هم بگویم که هر چه آدم تر باشی وظائف تو سنگین تر و بیشتر خواهد بود. پس اگر قبول کنیم که آدمی زادیم ( قبول کنید دیگه!! ) یک سری وظیفه داریم و هر چه وظیفه شناس تر باشیم آدم تریم. ما برای انسان بودن باید بی بروبرگرد وظائفمان را بشناسیم، و به وظائفمان متعهدانه عمل کنیم.
ما وظیفه داریم: تختمان را صبح به صبح مرتب کنیم، شب به شب مسواک بزنیم ،پول در بیاوریم و خرج خانواده را فراهم کنیم، به خانواده احترام بگذاریم، مهربان باشیم، امانت دار باشیم، خیانت نکنیم، لبخند بزنیم، صبور باشیم و .... خودتان لطفا لیست وظائفتان را تهیه کنید.
بعد از آنکه وظیفه مان را فهمیدیم، زمان آن است که متعهد باشیم، وفای به عهد کنیم، به خودمان، به خانواده مان، به انسانیت و شرفمان وفادار و متعهد بمانیم.تعهد بسیار شیرین است و کسانی که طعم تعهد را بچشند هیچ گاه آن را رها نمی کنند.
تعهد یعنی چه؟ تعهد یعنی همواره به انجام وظیفه پایبند بودن و هیچ گاه از انجام آن شانه خالی نکردن. بله این یک تصمیم شجاعانه و فداکارانه است، اما لازمه انسانیت است و به نظر من انسانی که نتواند متعهد باشد با انسانیت هنوز فاصله بسیاری دارد.
سپاس که این متن رو تا انتها خوندی
برای خودم، جامعه ام، و یکایک شما وظیفه شناسی و تعهد آرزو می کنم.
