اختلال ناخن جویدن و انگشت مکیدن
جویدن مدام ناخن یا مکیدن انگشت که منجر به زخم شدن یا بد شکل شدن ناخن و انگشت می شود.
جویدن ناخن یا مکیدن انگشت عمدتا زمانی صورت می گیرد که تمرکز چشمی و فکری وجود دارد اما دست ها آزاد است.
از لحاظ آسیب شناسی هر عاملی که ایمنی کودک را به خطر بیندازد مانند جدایی از والدین،حضور افراد غریبه،تنها شدن در مکان های ناشناس،اختلالات خانوادگی،ترس از مدرسه،ترس از مرگ،فیلمهای ترسناک،تنها خوابیدن،تنها ماندن در خانه،گفتمان های وحشتناک،داستان های ترسناک و .... می تواند باعث بروز این اختلال شود.
این اختلال بیشتر به علت زمینه های اضطراب به وجود می آید.
اگر کودک برای مقابله با اضطراب خودش این کار را انجام دهد معمولا آن را با حالتهای اضطرابی و تند تند این کار را انجام می دهد.
اما گاهی کودک در حالت کاملا ریلکس و آرام این کار را انجام می دهد که در این صورت این عمل برای این صرفا یک عادت است.
تا اینجا با عوامل و زمینه های به وجود آمدن این اختلال آشنا شدیم در ادامه به درمان و راهکارهای موجود خواهیم پرداخت.
درمان و توصیه
رفع عوامل اضطراب زا
افزایش فرصت تعامل ایمن با کودک
کاهش اختلافات خانوادگی با مراجه به زوج درمانگر
قصه درمانی در شبها قبل از خواب و با قصه های خوشایند
برای زمانهایی که این رفتار تبدیل به عادت شده است باید با درمان های رفتاری مانند مشغول کردن دست بچه آن عادت را از بین برد.
عدم تذکر مستقیم به کودک،چون تذکرهای مستقیم باعث ایجاد اضطراب می شود.
سرزنش نکردن کودک
عدم استفاده از روش های سنتی مثل تلخ کردن انگشت،پوشیدن دستکش و ... چون به شدت فشار روانی برای کودک ایجاد می کند و میل به مکیدن و جویدن را از بین نمی برد بلکه آن را افزایش می دهد.
