مکالمه ذهنی

فرض کن من به تلفن تو پاسخ نداده ام و گوشی را بر نداشته ام.
نکته: در اینجا نیاز به زمان هست تا تو واکنش مرا در رابطه، بعد از طی زمان لازم ببینی و صدایم را بشنوی مثلا اگر زمان طی شود تو از من دلیلی که می شنوی این خواهد بود که من گوشی ام را جا گذاشته بودم و این توضیح کاملا صادقانه است.
تو با خودت شروع به مکالمه ذهنی می کنی و می گویی: او تلفن را چرا جواب نداد؟ یعني تماس مرا ندید؟ حتما آن روز که به خانه اش رفتم از من دلخور شده! من که حرفی به او نزدم! شاید وقتی به او گفتم: چاق شده ای او ناراحت شده. شاید از اینکه مرغ را با دست خوردم ناراحت شد.
اصلا من از اول می دانستم که با این دختر نباید معاشرت کنم. باید همان روز رابطه ام را با او قطع می کردم. این دختره نمی فهمد که من کاری نکردم.
من که منظوری نداشتم. واقعا این موجود غیر قابل تحمل است. باید زودتر از این ها می فهمیدم و او را از زندگی ام بیرون می کردم. هرگز حاضر نیستم قیافه و شکل و شمایلش را ببینم. من چقدر بدبختم. من که برای تولدش آن میهمانی را راه انداختم و... می بینی یک مسئله کوچک با مکالمه ذهنی چه بلایی به سرش می آید؟! به این کار می گویند مکالمه ی ذهنی .وقتی که از یک مسئله کوچک یک حکایت و دلخوری بزرگ و یا عدم باور و.. (کلا احساسات بد و منفی) را تجربه می کنیم.
نهایتا با مکالمه ذهنی سه نتیجه را تجربه خواهی کرد:
من خوب هستم - او بد است
من بد هستم _او خوب است
من بد هستم - او بد است
به یاد داشته باشیم که مکالمه ذهنی معمولا حاوی بار منفی از انرژی است که این انرژی منفی هم ما را آزار می دهد و هم بر روی رابطه سالم تاثیر منفی می گذارد و طرف مقابل ناخود آگاه در مسیر افکار منفی ما قدم بر می دارد و چه بسا در پاره ای از موارد کلید بازی ها در اینجا خورده می شود.
راه حل چیست ؟ با طرف مقابل از جایگاه بالغ وارد مکالمه بشویم و هر آنچه که در ذهن داریم با وی به شکل محترمانه و به دور از فضای احساس (این مکانی-این زمانی) مطرح کنیم .
در بسیاری از موارد اگر بلد باشیم که چگونه و از چه جایگاهی صحبت کنیم مسائل قابل حل و درک است و در نهایت با گفتگوی سازنده مسائل حل خواهد شد و در صورتی که به نقطه تفاهم نرسیم می توانیم در حالت پذیرش فرد يا موضوع ياشرایط قرار بگیریم و وارد مرحله ی تصمیم گیری بشویم .
در این مرحله از جایگاه من خوب هستم - تو خوب هستی :
يا طرف مقابل را رد می کنیم
يا طرف مقابل را قبول می کنیم و جایگاهی خاص برای نوع ارتباط و میزان آن قائل می شویم
و يا طرف مقابل را انتخاب می کنیم

منبع : https://drtaranehmoazeni.com