تا کنون بارها عمیقا به مفهوم «آزادی» و اسارتی که در آزادی هست اندیشیده‌ام.
از دیدگاه «اروین یالوم» یکی از سایق‌هایی که باعث اضطراب وجودی در انسان می‌شود سایق «آزادی» است. ما از آنجایی دچار اضطراب می‌شویم که آزاد هستیم در انتخاب و مسئولیت داریم در انتخاب‌هایمان و بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند آزاد نباشند تا مسئول نیاشند و مضطرب نشوند!
از دیدگاه «مارتین هایدگر» هم ما به حقیقت نمی‌رسیم مگر اینکه در آزادی بتوانیم آن را جستجو کنیم و به همین دلیل حقیقت در افق است که به آن نزدیک می‌شویم اما نمی‌رسیم و درواقع حقیقت آن چیزی است که هنوز حقیقت نشده است! چون حقیقتی که بر ما آشکار شود دیگر حقیقت نیست!
این دوالیته آزادی و حقیقت بسیار جذاب است و ما از حقیقت گریزان می‌شویم وقتی که نمی‌توانیم آزاد باشیم از قیودی که اغلب هم خودساخته هستند.
در نهایت ما ترجیح می‌دهیم در اسارت خرافات و توهمات و حتی خدایانی که ساخته‌ایم حال بهتری را تجربه کنیم تا اینکه تن به حقیقت عریان بدهیم.
پ ن؛ نوشته فوق برداشت من است از نظر یالوم و هایدگر و نتیجه‌ای که از فیلم «سلول شماره هشت» گرفتم.
برداشت شما از فیلم چیست؟ و نظرتان درباره برداشت من؟
⁉️
✍️ دکتر رفتاری
جهت مشاهده کلیپ بر لینک زیر کلیک نمایید
http://Instagram.com/drraftari
