حدیث زندگی [ تربیت آینده ]

باسمه تعالی

امام على عليه السلام :
آداب و رسوم خويش را به فرزندانتان تحميل نكنيد ؛ زيرا آنان در روزگارى ، غير از روزگار شما زندگی می‌کنند.

جهان همواره در حال تحول است. این تغییرات در دهه های اخیر سرعت خیلی بیشتری گرفته. تربیت و آموزش هم از این رشد و پیشرفت ، بی نصیب نمانده است.
یکی از چالش های اساسی در مسائل تربیتی این است که پدر و مادرِ رشد کرده در نسلی متفاوت ، سعی می کنند تا فرزندانشان را دقیقا با همان شکل و قالب بزرگ کنند ، در صورتی که در مسیر این تلاش متوجه می‌شوند که کار به آن خوبی که توقع دارند پیش نمی رود.
چنین مشکلی از این جهت رخ می دهد که این کودکان در فضای متفاوتی از زندگی بزرگ‌تر ها در حال زیستن هستند و نمی توانند دقیقا با آن روشی که از آنها توقع می رود ، کار ها را پیش ببرند. شرایط و اوضاع فرق کرده و ابزار ها و توانایی های جدید می‌خواهد.
اگر به صد ها سال پیش سفر می کردیم ، شاید نسل به نسل تغییر کم‌تر بود و همان روش های قدیمی‌تر جوابگوی تربیت فرزندان می شد ولی در زمان امروز اصلا امکان پذیر نیست. هر چند که این سخن را امام علی (علیه السلام) حدود هزار و چند صد سال پیش زده است و این احساس نیاز را از همان گذشته‌ی بسیار دور ، لازم دانسته.
البته باید حواس‌مان باشد که تغییر روش تربیت به این معنی نیست که همه‌ی اصول گذشته تغییر کرده است و همه چیز را باید دور ریخت ، اصلا اینگونه نیست. تا پایان تاریخ هم ، ایمان و راستگویی و مهربانی و فداکاری و پاکی و ... خوب هستند و اصالت دارند و باید با چنین ویژگی هایی فرزندان‌مان را رشد بدهیم.
رفتار ها و نوع استفاده از این معیار ها و دیگر ابزار ها است که در شرایط و زمانه های مختلف فرق می‌کند. مثلا اینکه در زمان امروز چگونه باید فداکاری کرد ، چگونه باید مهربان بود ، چه شکلی به اتفاقات جدید واکنش داد.
این تغییر شرایط می طلبد که خانواده ها از این مسیر تحولات عقب نمانند و البته که آسیب نبینند و بتوانند فرزندانی تربیت کنند که توانایی برخورد با دنیای جدید را داشته باشند و به مشکل نخورند. جهان جدید آمادگی های مخصوص خودش را نیاز دارد.