باسمه تعالی
هنری فورد :
فرقی نمی کند ۲۰ ساله باشید یا ۸۰ ساله ، هر کسی یادگیری را رها کند ، پیر خواهد شد و هر کسی همیشه چیزی بیاموزد ، جوان خواهد بود.
انسان در همه‌ی طول تاریخ ، به دنبال زندگی بوده‌است. در به در دنبال راهی بوده که بتواند طول عمر خودش را زیاد کند. از راه های مختلف و روش های گوناگون شانس خودش را امتحان کرده است. از دین و آسمان ها گرفته تا علوم پزشکی و جادو و کیمیا ، زمینه های گوناگونی هستند که انسان سعی کرده تا از طریق آنها ، به طریقی خود را جاودانه کند.
جهان پس از مرگ برای بسیاری ناشناخته است و چشم ها تنها همین جهان را می بیند پس ترجیح می‌دهد همین شرایطی که در حال نفس کشیدن است را برای خود حفظ کند حتی اگر خیلی رویایی نباشد. البته یافته های علمی جدید و افزایش سطح سلامت و پزشکی ، باعث افزایش طول عمر ها و کیفیت جسمانی انسان ها شده‌است اما آن جاودانگی افسانه‌ای هنوز به دست نیامده‌است.
مفاهیم دینی و یافته های علمی به ما نشان می دهد که روح و جسم بر هم تاثیر می‌گذارند و در سلامت یکدیگر نقش ایفا می کنند. مثلا می‌گوییم ؛ عقل سالم در بدن سالم. یا مثلا برخی بیماری های جسمی ریشه در مشکلات روحی و روانی بیمار دارد و پزشکان از آن طریق به درمان می پردازند.
ما شاید هنوز به آن هدف بزرگ مادی که جاودان کردن جسم و جلوگیری از مرگ است ، دست نیافته‌ایم ولی می توانیم به نحوی کیفیت این زندگی موجود خود را افزایش بدهیم و در این فرصت مشخصی که در اختیارمان قرار می گیرد ، بهتر زندگی کنیم. البته راه های خوشبخت زیستن فراوان است و هر گروهی و هر مکتبی ، راهی را پیش پای ما می گذارند.
هنری فورد از یادگیری صحبت می کند. یادگیری ابزاری است که به ما کمک می‌کند که چیز های تازه ای را به خودمان اضافه کنیم و از راه همین مفاهیم تازه ، بر کیفیت زندگی‌مان اضافه کنیم.
جوان کسی است که احساس سالم بودن و زنده بودن بیشتری می‌کند. کسی هم که بتواند بطور پیوسته به یادگیری و اضافه کردن چیز های تازه به خود ، بپردازد ، عملا روح و فکر خود را جوان نگه می دارد. جوانی نماد تازگی است و یادگیری همیشگی هم به معنای همیشه تازه ماندن است.
افرادی که یادگیری را متوقف می کنند و یا یادگیری در آنها کُند پیش می رود و یا جهان به زور چیز های تازه را به آنها می‌فهماند ، نماد پیری هستند. یعنی به همین مقداری که در اختیارشان قرار گرفته راضی شده‌اند و برایشان کافی بوده‌است. اگر چنین است باید بدانیم که توقف در هر چیزی به معنای تمام شدن است و پیری به گونه‌ای نماد پایان است. اگر قرار نیست به سمت چیز های تازه حرکت کنیم و یادگیری را متوقف کرده‌یم ، پس خود را شبیه یک پیر تصور کرده‌ایم.
۳ شهریور ۱۴۰۳
کافه عرفان - اکبرآباد شیراز
