جهان کسب و کار پر از « حرفه ای هایی » است که کت و شلوار می پوشند و می کوشند که کامل دیده شوند. ولی به راستی خشک و خسته کننده اند. هیچ کس نمی تواند با چنین کسانی ارتباط برقرار کند.
از نشان دادن عیب و کاستی های خود نترسید. عیب ها و کاستی ها واقعی اند و مردم به واقعیت پاسخ می دهند. برای همین است که ما گلهای واقعی که می پژمرند را دوست داریم ، نه گل های مصنوعی بی عیب را که هیچ گاه نمی پژمرند. نگران نباشید که چگونه باید دیده شوید و چگونه باید رفتار کنید. به جهان نشان دهید که شما به راستی چگونه اید حتی اگر زگیل دارید.
کاستی در خود یک زیبایی دارد. این چکیده اصل ژاپنی و بی–سبی (wabi-sabi) است. در وبی-سبی نهاد و یکتایی بیش از نمای درخشان بیرونی ارزش دارد. این را یاد می دهد که ترک ها و خراش های چیزها باید پذیرفته شوند. همچنین درباره سادگی است. همه چیز ها را ساده می کنید و سپس آنها را به کار می برید. لئونارد کورن (leonard koren) ، نوسینده کتابی درباره وبی-سبی، این پند را می دهد: تا رسیدن به چکیده بچیند ولی هنر را برندارید. چیزها را پاک نگه دارید ولی سترون نکنید.
راه زیبا گفتنش این است : در چیزی که می سازید هنر بریزید. هنگامی که چیزی خیلی پرداخته و آراسته می شود، روحش را از دست می دهد، آدم آهنی وار می شود.
پس همان جور که به راستی سخن می گویید سخن بگویید. چیزهایی را به پیش بکشید که دیگران نمی خواهند درباره ی آن گفتگو کنند. با کاستی های خود روبرو شوید. تازه ترین نگارش چیزی را که روی آن کار می کنید نشان دهید، حتی اگر هنوز کارتان پایان نیافته است. اگرکامل و بی کم و کاست نیست اشکال ندارد. شاید خیلی حرفه ای دیده نشوید، ولی خیلی رو راست دیده می شوید.
قطعه ای از کتاب باز انجام ترجمه بهرنگ نوروزی نیا
