بسیاری از والدین ممکن است آموزش توالت به کودک مبتلا به اتیسم را چالش برانگیز بدانند. در اینجا چند نکته آورده شده است درمورد این‌که چه زمانی کودک شما آماده شروع آموزش توالت است، این‌که چگونه آموزش توالت ممکن است برای کودکان اتیستیک متفاوت باشد و چگونه از طریق فرآیند آموزش توالت به بهترین شکل از کودک خود حمایت کنید.
چه زمانی باید آموزش توالت را شروع کنم؟
اینجا فهرستی از مهارت‌ها آورده شده است که می‌تواند شاخص خوبی برای سنجش آمادگی کودک شما برای آموزش توالت باشد. لازم نیست که کودک شما همه‌ی آن‌ها را داشته باشد؛ با این حال اگر کودک شما در حال حاضر هیچ کدام از موارد زیر را ندارد، ممکن است برای شروع آموزش توالت آماده نباشد.
تعادل لازم برای نشستن روی توالت به مدت ۲ الی ۵ دقیقه را دارد.
در طول روز تقریبا ۱.۵ تا ۲ ساعت مداوم خشک می‌ماند.
می‌تواند فرمان‌های ساده را دنبال کند: «بیا!»، «اینجا بشین!»
نسبت به تحریک مثانه برای ادرار یا روده واکنش نشان می‌دهد.
زمانی که کثیف می‌شود، دیگران را آگاه می‌کند و نسبت به کثیفی واکنش نشان می‌دهد.
علاقه‌ی خود را به دیگران نشان می‌دهد.
در موقعیت‌های روزمره دیگر از شما تقلید می‌کند.
- چگونه از کودک خود حمایت کنیم؟
تغییراتی که ممکن است به کودک شما کمک کند:
یک پادری روی زمین بگذارید و یک صندلی کوچک کوسن‌دار به توالت اضافه کنید.
تغییر لامپ‌ها به لامپ‌های کم نورتر و با نورهای گرم‌تر
اگر سر و صدا زیاد است از کودک بخواهید در حمام از هدفون استفاده کند.
اضافه کردن لوازمی با توجه به شخصیت مورد علاقه یا حیوانات مورد علاقه و... (حوله، ماتیک، صابون)
گام‌های کوچک در طول زمان:
شما می‌خواهید توالت یک فعالیت ایمن و آرامش بخش باشد. شما نمی‌خواهید با کودک خود برای نشستن روی توالت مبارزه کنید.
قدم‌ها را تا زمانی که راحت باشند، خرد و کوچک کنید (اگر کودک شما از نشستن روی توالت خودداری می‌کند، با عوض کردن پوشک نزدیک توالت یا رفتن به سمت توالت شروع کنید).
به فرزندتان برای تکمیل مرحله‌ای که هدف شماست پاداش دهید. پاداش می‌تواند یک اسنک، برچسب، یا در آغوش گرفتن و تحسین بزرگ باشد.
تقویت
به طور مداوم به کودک خود برای انجام کارهای سخت پاداش دهید. اگر هدف شما این است که کودکتان به مدت ۱ دقیقه در توالت بنشیند، هر بار که این کار را انجام می‌دهد به او پاداش بدهید. اگر هدف شما این است که کودکتان به طور مستقل خودش را پاک کند، هر بار که این کار را انجام می‌دهد به او پاداش بدهید.
برای دسترسی سریع، اسباب بازی‌ها را در توالت نگه دارید.
هنگام استفاده از تقویت کننده مهم است که آن را بلافاصله پس از بروز رفتار به کودک بدهید.
برنامه/مراحلی برای توالت کردن تهیه کنید
زمان‌هایی را در طول روز مشخص کنید که فرزندتان را مجبور می‌کنید روی توالت بنشیند. سعی کنید زمان‌هایی که بین فعالیت‌ها وقفه می‌افتد یا اوقات فراقت از فعالیت را به این کار اختصاص دهید تا فعالیت‌های دیگر را به‌خاطر این کار قطع نکنید. در صورت امکان، هر چند ساعت یک زمان را برای نشستن برنامه ریزی کنید، اما در صورت نیاز، ۵ تا ۶ بار در روز می‌تواند کارساز باشد. ثبات در این روال مهم است!
نشانه‌ای خاص را انتخاب کنید تا قبل از زمان توالت به فرزندتان بدهید: یک عبارت شفاهی مانند «بیا بریم دستشویی»، یک کارت تصویری از توالت، یا یک تایمر/زنگ هشدار. هم‌آیندی با نشانه به کودک شما کمک می‌کند تا به روال جدید عادت کند.
کودک شما می‌تواند فقط 5 ثانیه بنشیند یا ممکن است تا 5 دقیقه بنشیند. به آرامی تحمل او را افزایش دهید. اجازه ندهید فرزندتان بیش از 5 تا 10 دقیقه روی توالت بنشیند زیرا می‌خواهیم بداند توالت رفتن باید یک فعالیت کوتاه باشد.
پشتیبانی بصری ارائه دهید
اگر کودک شما تاخیر زبانی دارد، دستورات کلامی را به حداقل برسانید! برای طی کردن تمام مراحل از تصاویر بصری استفاده کنید. یک برنامه تصویری از کل فرآیند توالت کردن ممکن است مفید باشد؛ یا فقط چند تصویر برای یادآوری مراحل خاصی که برای کودک شما سخت‌تر است. در صورت لزوم، بدن کودک خود را به آرامی، با استفاده از سرنخ‌های جسمانی، از طریق همراهی مرحله به مرحله راهنمایی کنید.
