شوخی کردن، معمولا معنای خوبی رو به ذهن ما میاره. بیشتر ما با دوستان و اطرافیان شوخی می‌کنیم، تا لحظات شادی رو کنارشون بسازیم و خاطرات بامزه و خنده‌‌داری هم از شوخی کردن داریم. اما باید مراقب باشیم از خطوط عبور نکنیم و این شوخی کردن تبدیل نشه به دست انداختن دیگران، اذیت و آزار و قلدری کردن.
مرز شوخی کجاست؟
1- وقتی که شوخی‌های ما باعث میشه اون شخص از جمع کناره گیری کنه و سعی کنه که دور بشه.
2- وقتی که اون شخص به ما میگه: "بس کنید" یا "تمومش کنید" یا هر جمله‌ای که این معنی رو میده.
3- شوخی کردن با چیزهایی که از کنترل افراد خارجه مثل نژاد، جنسیت، توانایی‌ها و ناتوانی‌های جسمی و ... .
4- لمس دیگران بدون اینکه رضایت یا موافقت خودشون رو دریافت کرده باشیم.
قبل از لمس دیگران اجازه بگیرم؟ منظورت چیه؟
لمس کردن آدابی داره. قبل از دست زدن به مو یا لباس دیگران، و حتی در آغوش گرفتن، باید به این فکر کنیم که: "آیا دوست من نسبت به اینکار رضایت داره؟"
سیخونک زدن، نیشگون گرفتن، کشیدن لباس، و بازی کردن با موی دیگران اگرچه ممکنه کاری بامزه و حتی گاهی عاشقانه به نظر برسه؛ اما برای اینکه به کسی نشون بدیم دوستش داریم، این‌ها ممکنه همیشه مناسب‌ترین راه نباشه. این کارها ممکنه بعضی از ما رو خجالت زده کنه و برامون آسیب‌زا باشه.
پس نکته‌ی اصلی این شد که وقتی شوخی می‌کنیم، مراقب باشیم که به کسی آسیب نزنیم و آداب لمس کردن رو رعایت کنیم و حواسمون به رضایت طرف مقابل از انجام این کار باشه.
اگر از این طریق مورد اذیت و آزار و قلدری قرار گرفتید، با بزرگتری قابل اعتماد صحبت کنید و ازش کمک بگیرید. اگر به کسی برخوردید که رقبت چندانی به کمک کردن نداشت، عقب نکشید و دنبال فرد مناسب بگردید. مشاور و روانشناس حاضر در مدرسه و دانشگاه هم همیشه در این مواقع میتونن کمک کننده باشن.
