بعضی از این خیره شدن‌ها در گروه غریزی‌ست.

تحقیقات کالج آگنس اسکات که در Science Psychology منتشر شده است، بیان می‌کند که افراد گروه برای خیره شدن به فردی که در صورت اظهار نظر بحث برانگیز به احتمال زیاد آزرده می شود، تمایلی غریزی دارند.

محققان اشاره می‌گویند برای فردی که مورد بی‌احترامی قرار گرفته یا به او توهین شده است، این‌که ناگهان در مرکز توجه قرار بگیرد، موضوع را تشدید می‌کند. داوطلبان بحث‌های ضبط شده بین سه مرد سفیدپوست و یک سیاه‌پوست را در مورد پذیرش دانشگاه مشاهده کردند. یکی از مردان سفیدپوست اظهارنظر جنجالی زیر را مطرح می‌کند:

"من فکر می کنم یک مشکل در مورد پذیرش این است که تعداد زیادی از دانشجویان سفیدپوست واجد شرایط، نمره واقعی خود را کسب نمی‌کنند. این دانش آموزان در طول مدرسه سخت کار می‌کنند و سپس امتیازات خود را به اعضای گروه‌های خاصی که نمرات آزمون کمتری دارند، و از محیط های کمتر چالش برانگیز می‌آیند از دست می دهند. آنها مزیت ناعادلانه‌ای دریافت می کنند."

این مطالعه پاسخ ها را زمانی مقایسه می‌کند که یک راوی صراحتاً می‌گوید: «یا کل گروه در بحث شرکت کرده است یا فقط دو عضو سفید پوست می‌توانند آنچه را که گفته می‌شود بشنوند.» محققان حرکات چشمی شرکت کنندگان را ردیابی کردند و دریافتند نگاه آنها چهار برابر بیشتر به عضو سیاه‌پوست گروه می‌رسد، زمانی که آنها می‌دانستند او می‌تواند آنچه را که گفته می‌شود بشنود. نویسندگان می‌گویند که این نشان دهنده‌ی فرآیندهای پیچیده‌ی شناختی است.

"شرکت کنندگان همزمان به آنچه گفته می‌شود، کسی که گفته‌ها را می‌شنود، هویت اجتماعی شنوندگان و واکنش‌های احتمالی آنها‌ توجه می کنند."

محققان استدلال می‌کنند که دلایل این واکنش غریزی هنوز مبهم است، اما نشان می‌دهد که مردم ممکن است در تلاش باشند که پاسخ اعضای احتمالی گروه قربانیان را در نظر بگیرند تا به آن‌ها در ارزیابی موقعیت تهاجمی کمک کند.