هرکدام از ما در خانواده یا اشنایان خود افرادی را داشته ایم که در زندگیشان ممکن است دچار سکته شوند .
حالا سکته ی قلبی یا مغزی .
سکته در هر فردی ممکن است اثار متفاوتی بر جای بگذارد.
یک نفر قدرت تکلمش را از دست بدهد یا راه رفتنش دچار مشکل شود یا اینکه عصب های یکی از دستانش آتروفی شود و از بین برود و تمام عمر خود را با یک دست بگذارند.
متاسفانه شیوع سکته در ایران بسیار بالا است و میتوان گفت سالانه 100 هزار نفر در ایران دچار سکته میشوند.
اما قسمت جالب ماجرا اینجاست .
در سال 1958 پزشکی به نام "پل باکی ریتا" خبر وحشتناکی را دریافت کرد : پدرش دچار سکته مغزی شد (پدرش استاد بود)
به وضع اسفناکی دچار شده بود . نمیتوانست حرف بزند نمیتوانست راه برود و..
"پل" نمیتوانست وضعیت پدرش را بپذیرد ، پس شروع به طرح یک برنامه برای پدرش کرد .
روزانه تمرین هایی را برای پدرش در نظر میگرفت . گاها چیزی را روی زمین میانداخت و از پدرش درخواست میکرد که آن را از روی زمین بردارد و یا گاها همسایه ها میدیدند که پدرش جارویی را برداشته و دارد حیاط را جارو میکند
ناراحت کننده بود
اما
پدرش بهبود یافت .
همه میدانیم که افرادی که سکته میکنند نمیتواند سلامت اولیه ی خود را بیابند اما بهبود نسبی چرا!
" مغز میتوانست خود را دوباره آموزش دهد و از نو ساخته شود"
بخش هایی که در مغز سالم بود مسیولیت بخش هایی از مغز را که تخریب شده بود را برعهده گرفت
همیشه عده ای خواستند که مغز را به رایانه ای تشبیه کنند که داده هارا دریافت و پردازش میکند . اما مغز فراتر از اینهاست . چیز هایی ناشناخته درون خود دارد که هیچ رایانه ای به همین راحتی قادر به انجام آن نیست .
یکی از این ویژگی ها "سازگاری" است .
مغز به راحتی و با تمرین میتواند یاد بگیرد.
هرکد ام از ما وقتی میخواهیم مهارتی تازه را بیاموزیم ممکن است بعد از دو هفته ناامید شویم چون هیچ پیشرفتی در کار خود نمیبینیم . اما در عین حال وقتی که ما با ناامیدی و ناراحتی دست از کار میکشیم ، نورون های مغزی ما به سختی دست در دست هم میگذارند تا آن مهارت را یادبگیرند . پیشنهاد میکنم کلیپ زمانی که ما در حال یادگیری هستیم و نورون ها دارند با همدیگر ارتباط برقرار میکنند تا مهارتی را فرا بگیرند را ببینید تا هیچ وقت دست از تلاش برای بهبود مغز خود نکشید .
مغز همانطور که یاد میگیرد، وقتی که از قسمت هایی از مغز کار نکشیم، همانقدر آن قسمت ها نیروی خود را از دست میدهند و قسمت های قوی تر جای آن را میگیرند .
پس بهتر است که از تمامی مغز خود استفاده کنیم و هیچوقت از هیچ کاری دست نکشیم .
